Ο Άγγελος Μπούρας είναι ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς της γενιάς του και έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να δοκιμάζεται σε νέα πράγματα με σύμμαχό του το αστείρευτο ταλέντο και την πηγαία του αισιοδοξία.
Φέτος ανοίγει μια “Καινούργια Σελίδα” στην ζωή του με την ομώνυμη παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί στο Μικρό Γκλόρια, με τις κριτικές του κόσμου να είναι άκρως ενθαρρυντικές!
Ο ταλαντούχος ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στον Πάνο Σταματόπουλο και στον Fresh Radio και μίλησε για όλους και για όλα!
Όταν έψαχνα έργα που θα στελέχωναν το Γκλόρια το Μικρό, διάβασα πάρα πολλά και πιστεύω ότι η Καινούργια Σελίδα είναι ένα ευχάριστο έργο σχέσεων που μας αφορά όλους λίγο-πολύ. Βρέθηκα με τον Γιάννη Μόσχο, ο οποίος είναι ο σκηνοθέτης μας τον οποίο θαυμάζω απεριόριστα και θεωρώ από τους καλύτερους σκηνοθέτες αυτή την στιγμή και έτσι αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το έργο.
Όλα είναι υπό συζήτηση, δε λέω ποτέ όχι γιατί έρχεται και ο αστάθμητος παράγοντας που λέγεται ανάγκη και σου χτυπάει την πόρτα εκεί που δεν το περιμένεις. Προσπαθώ όσο μπορώ να δουλεύω με ανθρώπους που μπορούν να με πάνε ένα βήμα παρακάτω.
Δεν έχω μεγαλεπήβολα σχέδια για συγκεκριμένους ρόλους, θέλω να πατάω κάθε φορά στα πόδια μου και αυτό που συμβαίνει τώρα, να έχει σημασία.
Aν δεν είχα περάσει στο Θέατρο Τέχνης το οποίο ήταν το όνειρο μου, και αν δεν είχα μια συνεχόμενη πορεία συνεχούς δουλειάς δεν ξέρω αν συνέχιζα να κάνω αυτή τη δουλειά. Η μια δουλειά έφερε την άλλη και ήρθαν όλα πολύ ομαλά και γλυκά μέσα από πολλή δουλειά, κόπο και πραγματική κατάθεση. Είμαι στρατιώτης στη δουλειά μου.
Η οικογένεια μου δεν το πίστευε ότι θα γίνω ηθοποιός, λέγανε ότι είναι μια τρέλα και θα μου περάσει. Από την στιγμή που πέρασα και σε μια καλή σχολή επιβεβαιώθηκαν μέσω της επιλογής μου και ήταν πάντα δίπλα μου.
Η Δραματική Σχολή ήταν μια αφορμή να διαβάσω πάρα πολύ γιατί νομίζω ότι αυτό είναι το πιο βασικό, αναγκαστικά διαβάζεις πολύ όσον αφορά το θέατρο. Τα νέα παιδιά από ό,τι βλέπω δεν διαβάζουν, καλό θα ήταν να διαβάζουν για να ανοίξουν ένα παράθυρο στην φαντασία τους. Το βιβλίο και το θέατρο μπορούν να σε ταξιδέψουν και να σου ανοίξουν νέους ορίζοντες που ούτε εσύ δεν τους είχεις φανταστεί.
Δεν έχω κανενός είδους ανταγωνισμό. Ο καθένας είναι μοναδικός, για κάθε δουλειά υπάρχει ο συγκεκριμένος άνθρωπος που θα την κάνει και δεν πιστεύω σε αυτά τα “μικρόβια” της δουλειάς μας. Δόξα τω Θεώ, υπάρχουν ρόλοι για όλους και κάποια στιγμή θα έρθει του καθενός η ευκαιρία. Υπάρχει μια δικαιοσύνη στο τέλος, παρότι κατά τη διάρκεια μπορεί να είναι λίγο άδικα τα πράγματα.
Είναι πολύ λυπηρό να μην υπάρχουν τηλεοπτικές δουλειές, να μην πληρώνονται οι ίδιοι οι συντελεστές και να βλέπουν τον εαυτό τους στην οθόνη και να παραμένουν απλήρωτοι.
Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω στο “Νησί” γιατί ήταν μια ασύλληπτη παραγωγή για την ελληνική τηλεόραση αλλά και σε μια νέα σειρά με τον Γιάννη Μπέζο.
Με γοητεύει η ίδια η φύση της δουλειάς, το ότι κάθε μέρα πάω στο θέατρο για να μου συμβεί κάτι και όχι για να κάνω κάτι, και ευτυχώς έχω μείνει ακόμα με αυτή την παιδική αθωότητα στα πράγματα. Με απωθεί τρομερά η προχειρότητα και η έπαρση αλλά τα κάνω στην άκρη και προσπαθώ να βρίσκομαι με ανθρώπους και συνεργάτες που βαδίζουμε στα ίδια θεατρικά χωράφια και ομιλούμε την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα του θεάτρου που σέβεται το κοινό.
Είμαι τυχερός που σε ένα επάγγελμα που ακούγεται ότι είναι ανταγωνιστικό, έχω καταφέρει να έχω φίλους από καρδιάς μέσα από την δουλειά και είμαι πολύ υπερήφανος γι’ αυτό.
Εάν δεν έκανα αυτή τη δουλειά, νομίζω ότι θα ήθελα να είμαι ένας ταξιδευτής. Αυτό που κάνουν κάποιοι δημοσιογράφοι που κάνουν ταξίδια σε όλο τον κόσμο και μας μεταφέρουν όλες αυτές τις εικόνες είναι ένα όνειρο της ζωής μου.
O Γιάννης Μπέζος είναι ένας άνθρωπος που έχουμε περάσει πολλές ώρες στην σκηνή και εκείνος μου έμαθε να διεκδικώ και το τι σημαίνει να είσαι κύριος στην δουλειά σου.
Η νέα χρονιά θέλω να με βρει μαζί με τα αγαπημένα μου πρόσωπα έχοντας την υγεία μας αλλά και την αντοχή μας στα ύψη.
