Η Μαρία Καλλιμάνη είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο της υποκριτικής που κατά την διάρκεια της πορεία της, έχει δοκιμαστεί σε ιδιαίτερους ρόλους, κρατώντας πάντα τον εαυτό της και την μοναδική “πάστα” ανθρώπου που την χαρακτηρίζει μέχρι και σήμερα.
Αυτή τη περίοδο βρίσκεται στο “Μικρό Γκλόρια” στο έργο “Καινούργια Σελίδα” του Νιλ Σάιμον, ανοίγοντας η ίδια ένα νέο κεφάλαιο στην επαγγελματική της πορεία με τις κριτικές του κόσμου να είναι διθυραμβικές μέχρι και σήμερα.
Η ταλαντούχα ηθοποιός με αφοπλιστική ειλικρίνεια μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο για όλους και για όλα!
Μαρία μου καλώςόρισες στο checkinart! Τι ήταν αυτό που σου έκανε το κλικ για να πεις το ναι στην «Καινουργια Σελίδα» στο Μικρό Γκλόρια;
Kαταρχήν μέτρησε πολύ η μακρόχρονη φιλία και εκτίμηση προς τον Γιάννη Μόσχο, σκηνοθέτη της παράστασης, με τον οποίο έχουμε δουλέψει ξανά στο παρελθόν στη σκηνή του θεάτρου «Αμόρε». Δεύτερον μου άρεσε πολύ το έργο του Νιλ Σάιμον το οποίο δεν γνώριζα μέχρι τώρα. Είναι πολύ ωραία γραμμένο, με χιούμορ και ωραίους χαρακτήρες, μια πραγματική πρόκληση για τους ηθοποιούς να ψάξουμε τις σχέσεις αυτών των προσώπων και πως εξελίσσονται μέσα στο έργο.
Εν έτει 2017 αποφασίζεις κατά κύριο λόγο με βάση το συναίσθημα ή την λογική;
Προσπαθώ να συνδυάσω όσο περισσότερα στοιχεία σε μία δουλειά. Αν λοιπόν σε μια επικείμενη δουλειά μού αρέσει πολύ το ίδιο το έργο, ο ρόλος, οι συνεργάτες και αμείβομαι και καλά τι άλλο να ζητήσω;
Eίναι σίγουρα μια εποχή που γίνονται πάρα πολλά πράγματα και η σύγχυση είναι πολύ μεγάλη για τους θεατές αλλά και για εμάς ακόμα τους ηθοποιούς. Έχουμε ευθύνη και οι ηθοποιοί γιατί πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε και να διασφαλίσουμε το επάγγελμα μας, τις συνθήκες εργασίας και την ποιότητα των παραστάσεων, το οποίο τείνει τα τελευταία χρόνια να γίνει ερασιτεχνικό.
Από το Αίγιο και το Θέατρο Εμπρός μέχρι το σήμερα τι έχει αλλάξει προσωπικά στην Μαρία, τι μαθήματα έχεις πάρει από αυτόν τον χώρο; Έχεις αναθεωρήσει από τυχόν λάθος επιλογές;
Ήταν μια μεγάλη αλλαγή από το να μεταπηδήσω από την Αρχαιολογία στη σκηνή του Θεάτρου αλλά έγινε χωρίς πολλή σκέψη, ήταν μια ψυχική ανάγκη να εκφραστώ μέσα από την δουλειά του ηθοποιού και δεν το έχω μετανιώσει. Αγαπώ πολύ την αρχαιολογία και θαυμάζω άλλους συναδέλφους που την κάνουν με εξαιρετικό τρόπο. Κάνω ήδη αυτή την δουλειά 21 χρόνια και δεν θυμάμαι ποτέ να έχω πει ότι ήταν λάθος επιλογή μου αυτό. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι με οδηγεί το ένστικτο στις επιλογές που κάνω. Κάθε φορά ανοίγεται ένας νέος κόσμος για να ανακαλύψω πράγματα για μένα και για την δουλειά μου, να εξελιχθώ ως άνθρωπος.
Τι είναι αυτό που ακόμα σε γοητεύει στον χώρο και τι είναι αυτό που σε απωθεί;
Με γοητεύει κάθε φορά που καλούμαι να ψάξω το πρόσωπο που θα ερμηνεύσω και να του δώσω ζωή. Με απωθεί ο εγωκεντρισμός που διακρίνει τους καλλιτέχνες και πολλές φορές μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς μας. Ερχόμαστε πολύ κοντά, είμαστε κάθε μέρα μαζί, υπάρχει μια τρομερή οικειότητα η οποία κρύβει και μία φθορά και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Μέσα από τους ρόλους ερχόμαστε αντιμέτωποι και με τις αδυναμίες μας και αν κάποια στιγμή επανέρχονται τα ελαττώματα και τα προβλήματα είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού, θα πρέπει να το αποδεχόμαστε.
Τι θα σε έκανε να πεις το ναι σε μια νέα τηλεοπτική σειρά μιας και απέχεις ένα μεγάλο διάστημα από τα δρώμενα της μυθοπλασίας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ πολύ το τι γίνεται στην τηλεόραση και έχω συμμετάσχει πολύ λίγες φορές σε τηλεοπτικές σειρές που με κέντρισε το σενάριο αλλά και οι ίδιοι οι συντελεστές. Παρατηρώ όμως πως και στο τηλεοπτικό τοπίο η έλλειψη χρημάτων οδηγεί σε μία έκπτωση στην ποιότητα και αναρωτιέμαι αν μπορεί κανείς να υποστηρίξει νέες δουλειές.
Θα ήθελα να γίνουν νέες σειρές στην Ελλάδα γιατί υπάρχουν και αξιόλογοι σκηνοθέτες και τεχνικοί που ασχολούνται με τον κινηματογράφο και σεναριογράφοι, αν και πιστεύω πως στα σενάρια «χωλένουμε» και έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε.
Υπήρχε κάποια τηλεοπτική ή κινηματογραφική δουλειά τα τελευταία χρόνια που είπες πως θα θελες να είσαι και εσύ μέσα και την ξεχώρισες;
Μια σειρά που μου άρεσε πολύ ήταν το «Big Little Eyes» με την Ρις Γουίδερσπουν και την Νικόλ Κίντμαν, οι οποίες ανέλαβαν και το κομμάτι της παραγωγής. Οι ερμηνείες και το σενάριο ήταν υποδειγματικά, μια σειρά με κινηματογραφικές προδιαγραφές. Τέτοιες δουλειές είναι δύσκολο να μην τις ζηλέψεις.
Πως αντιμετωπίζεις τα κακά στοιχεία του επαγγέλματος, τι είναι αυτό που χαλάει εσένα προσωπικά;
Όπως κάθε επάγγελμα, έτσι και το δικό μας έχει δυσκολίες, απαιτήσεις και ανταγωνισμό. Από την άλλη ο ανταγωνισμός μπορεί να είναι δημιουργικός, να σε ωθήσει να κάνεις πράγματα, να παραδειγματιστείς από μια ερμηνεία και να εμπνευστείς. Πολλές φορές μια καλή ερμηνεία κάποιου άλλου μπορεί να μου δώσει δύναμη, να παραδειγματιστώ, γιατί δεν υπάρχει πραγματική αναγνώριση της δουλειάς μας, ούτε είμαστε καμμιά μεγάλη βιομηχανία όπως το Ηollywood. Eδώ ακόμα και αν κάποιος κάνει κάτι πολύ καλό και πάρει ένα βραβείο, δεν ξέρω πραγματικά πόσο σημαντικό μπορεί να είναι για την μετέπειτα καριέρα του. Μου αρέσει να εμπνέομαι από τα ωραία πράγματα που βλέπω γύρω μου, να ονειρεύομαι. Από την άλλη με ισορροπεί πολύ η προσωπική μου ζωή.
Περίμενες ποτέ σου πως θα φτάσουμε στην σημερινή εποχή να έχει αλλάξει ο τρόπος επικοινωνίας και προώθησης της δουλειάς με τα social media πλέον να έχουν εδραιωθεί; Πως φιλτράρεις τα θετικά/αρνητικά μηνύματα;
Βλέπω ότι έχουν μια δύναμη και είναι καλό που εμείς οι ηθοποιοί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την επικοινωνιακή δύναμη των social media για να παρουσιάσουμε την δουλειά μας. Υπάρχει και μια πλευρά της επικοινωνίας, αυτής των δικτύων που μου αρέσει, γιατί φέρει κάτι από περασμένες εποχές, όπως τα γράμματα. Από την άλλη με τρομάζει αυτή η ταχύτητα της πληροφόρησης και είναι πραγματικά σαν να γίνεται αυτόματα το σήμερα – χθες και κάποιες φορές περνάνε οι εξελίξεις χωρίς καν να τις έχεις χωνέψει, με μια τρομακτική ταχύτητα.
Γενικότερα χαίρομαι αυτή την επικοινωνία παρότι δεν μπορώ να πω, πως είμαι πολύ συνεπής. Αυτό που με ενοχλεί είναι η όλη ταχύτητα, που δεν μπορείς να ελέγξεις πάντα αν οι πληροφορίες είναι αληθείς ή όχι. Υπάρχει μια ελευθερία αλλά ταυτόχρονα και ένας σκοταδισμός μέσα από τα social media.
Tι είναι αυτό που θα σε κάνει να ανοίξεις μια «Καινούργια Σελίδα» στην ζωή σου σε επαγγελματικό-προσωπικό πεδίο;
Όταν αισθάνομαι ότι έχει κλείσει ένας κύκλος ή ακόμα και μια καινούρια γνωριμία που μπορεί να συμβεί από ένα παιχνίδι της τύχης, όπως προκύπτει και στο έργο, με έναν άνθρωπο ή με κάτι που θα διαβάσω ή με ένα ερέθισμα από την καθημερινότητά μου.
Yπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο που δεν έχεις πραγματοποιήσει μέχρι τώρα;
Δεν ξέρω αν είναι από φόβο ή από σύνεση αλλά δεν μπορώ να πω ότι ονειρεύομαι συγκεκριμένα πράγματα. Κάθε φορά που προκύπτει μια νέα συνεργασία, θεωρώ πως εξαρχής αυτό θα έπρεπε να γίνει. Σίγουρα με ενδιαφέρει να παίξω ρόλους κλασσικών στο θέατρο όπως είναι ο Σαίξπηρ και ο Τσέχωφ ή να ασχοληθώ περισσότερα με την αρχαία ποιητική λογοτεχνία όπως είναι το αρχαίο δράμα.
Πόσο εύκολο είναι να σταθείς στα πόδια σου έπειτα από μια μεγάλη επιτυχία και να μην ψωνιστείς;
Το επάγγελμά μας είναι συνδεδεμένο με τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία και όλοι μας φλερτάρουμε με αυτά. Όμως δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι, να κάνεις σχέδια και όταν πετύχουν κάποια από αυτά να χαίρεσαι, να παίρνεις δύναμη. Άλλωστε η επιτυχία δεν κρατάει πολύ. Ευτυχώς έχω καλούς φίλους που μου το επισημαίνουν αλλά έχω και μια συνειδητότητα, μου αρέσει ότι συμβαίνει, καλό ή κακό, να το επεξεργάζομαι με τον εαυτό μου. Το ευτυχές είναι ότι τις μέρες που δεν σκέφτεσαι αν παίζεις καλά ή κακά, είσαι εκεί και απλά ζεις την πραγματικότητα, βιώνεις δύο συναρπαστικές ώρες πάνω στην σκηνή. Νομίζω ότι αγαπώ την δουλειά μου πολύ και θέλω να την κάνω καλά.
Αν θες πραγματικά να είσαι καλός στην δουλειά σου, είσαι συνεχώς σε μια εγρήγορση, δεν γίνεται να επαναπαυτείς. Είναι η φύση της δουλειάς μας τέτοια που δεν μπορείς να πεις ποτέ ότι “το έχεις”, την μια μέρα μπορεί να κυλάει σαν νεράκι η παράσταση και την άλλη να χάνεις το βηματισμό σου πάνω στην σκηνή. Ξέρετε, η καθημερινή επανάληψη δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, υπάρχει κάτι στα σκαριά;
H «Καινούργια Σελίδα» θα συνεχιστεί μέχρι αρχές Φλεβάρη και θα κριθεί αναλόγως αν θα συνεχιστεί. Είναι πολύ αισιόδοξο, λόγω ότι η παράσταση αρέσει πολύ στον κόσμο και όσο περνάει ο καιρός η προσέλευση του κόσμου αυξάνεται παρόλο που ο συγκεκριμένος θεατρικός χώρος δεν είναι τόσο γνωστός στον κόσμο.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που συζητάω για το καλοκαίρι αλλά και για την νέα σεζόν και ξέρω σίγουρα πως θα συμμετάσχω σε μια ταινία μικρού μήκους της Λάουρα Νέρι με τίτλο «Η Φυγή» .
