"Δουλειές με Φούντες": Μέσα από την ματιά του CheckinArt!

Rate this post

Θεατρική Σκηνή Ζωή Λάσκαρη

google.com, pub-6873176564829315, DIRECT, f08c47fec0942fa0

Μια παράσταση αφιερωμένη στη μνήμη της αγαπημένης μας Ζωής.

Από 23 Νοεμβρίου 2017

Κείμενο: Χάρης Μπόσινας

Σκηνοθεσία: Αντώνης Λουδάρος

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η Λούση είναι χήρα και ζει αποκομμένη από τον έξω κόσμο σε μια μονοκατοικία, την οποία κινδυνεύει να χάσει. Ο θυμός της δεν την αφήνει να βρει πια καμία χαρά στη ζωή της. Αρνείται κάθε επαφή ακόμα και με την κόρη της. Μοναδική συντροφιά της μια βουκαμβίλια και μια καταθλιπτική γειτόνισσα. Ένα παράξενο δέμα που βρίσκει κρυμμένο στη βουκαμβίλια της θα γίνει το βασικό συστατικό σε μια περιπέτεια, στην οποία ανακατεύονται ένας άνεργος ηθοποιός, μια βασίλισσα της νύχτας, ένας ατάλαντος κακοποιός και μια ατζαμού μυστική αστυνομικός σαν τα υλικά ενός κέικ, που θα φέρει και πάλι τη χαρά στη ζωή της Λούση.

Διάρκεια: 90´ χωρίς διάλειμμα

Συντελεστές

Πρωταγωνιστούν αλφαβητικά:

Βίβιαν Κοντομάρη

Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου

Φωτεινή Ντεμίρη

Ορφέας Παπαδόπουλος

Ελευθερία Ρήγου

Δημητρής Τσέλιος

Φιλική συμμετοχη: Κατερίνα Ζαρίφη

Κείμενο: Χάρης Μπόσινας

Σκηνοθεσία: Αντώνης Λουδάρος

Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Φιλίππου

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Μουσική: Μάκης Σούλης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Γωγώ Μαρινάκου

Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος (Studio Αmynta 13)

Δημόσιες Σχέσεις – Προβολή: Μαργαρίτα Δρούτσα mdroutsa@gmail.com

Οργάνωση Παραγωγής: Αλεξάνδρα Μήνου

Παραγωγή: Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου – Θεατρική Σκηνή Ζωή Λάσκαρη

ΚΡΙΤΙΚΗ

Σε ένα πολύχρωμο και αριστουργηματικό σκηνικό, μιας ατμοσφαιρικής γειτονιάς διαδραματίζονται οικογενειακές ιστορίες οι οποίες κρύβουν μέσα τους πολλά μυστικά αλλά και κωμικά ευτράπελα το ένα μετά το άλλο που μας χαρίζουν σίγουρα μια πληρότητα συναισθημάτων αλλά και πολλών προβληματισμών.

Η Φωτεινή Ντεμίρη ως Λούση ζει στο δικό της συναισθηματικό μικρόκοσμο και δεν θέλει να αποδράσει τόσο εύκολα από αυτό, έχοντας πληγωθεί βέβαια από καταστάσεις που έχει περάσει στο παρελθόν με σύμμαχο της το ίδιο της το σπίτι ως καταφύγιο αλλά και μια γειτόνισσα που προσπαθεί με τον δικό της τρόπο να την κάνει να πραγματοποιήσει μια νέα σελίδα στην ζωή της. Συγκινητική και πάντα παρούσα στα γεγονότα, προσθέτει μια ιδιαίτερη δυναμική στην πλοκή της ιστορίας.

Η Μαρία-Ελένη Λυκουρέζου υποδυόμενη την κόρη της Λούση, δείχνει τον ανθρώπινο της χαρακτήρα, θέλοντας να επανορθώσει αλλά και να κάνει μια καινούργια αρχή με την μητέρα της την οποία αγαπάει πολύ και θέλει να δει ευτυχισμένη “μέσα της”.

Η Βίβιαν Κοντομάρη ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο ταπεραμέντο της πάνω στην σκηνή και για την αμεσότητα και γλυκύτητα που προσεγγίζει τον ίδιο της τον ρόλο, ο οποίος μας επιφυλάσσει μπόλικες ανατροπές κατά την διάρκεια του έργου.

Ο Ορφέας Παπαδόπουλος στον ρόλο του νέου γείτονα που προστίθεται στην υπόθεση του έργου, ξεχωρίζει αμέσως και λειτουργεί ως ήρεμη δύναμη η οποία σίγουρα θα φέρει τα πάνω- κάτω και το αλατοπίπερο στην ζωή της Λούση.

Η Κατερίνα Ζαρίφη στην πρώτη της θεατρική απόπειρα και στο πρώτο επίσημο ντεμπούτο στην θεατρική σκηνή, φέρνει μεγάλη αναταραχή και μας εκπλήσσει για τα καλά με σύμμαχο της το πηγαίο και αυθεντικό της χιούμορ. Αληθινή στα όσα μας παρουσιάζει και χωρίς να περάσει τα όρια, καταφέρνει να βρεθεί στο κέντρο των εξελίξεων, να μας κάνει να γελάσουμε μέχρι δακρύων σε έναν ρόλο που σίγουρα είναι δουλεμένος και κομμένος και ραμμένος για την ίδια.

Η Ελευθερία Ρήγου στον ρόλο της καταθλιπτικής γειτόνισσας, αφήνει την δική της πινελιά στην ιστορία και μέσα από την κυρίαρχη ερμηνεία της μας κάνει να την λατρέψουμε.

Τέλος ο Δημητρής Τσέλιος υποδυόμενος τον ρόλο ενός όχι και τόσο επαγγελματία κακοποιού, δημιουργεί μοναδικές καταστάσεις γέλιου, μπλεγμένος και ο ίδιος σε μια υπόθεση που δεν έχει γυρισμό, προσπαθεί να βρει την δική του πορεία μέσα σε όλο αυτό, παρασέρνοντας μας σε περιπέτεια με ένα χιούμορ το οποίο αναζητάμε αρκετά στις μέρες μας.

Ένα έργο σίγουρα που μας ταξιδεύει περίτεχνα ανάμεσα στην λογική και στο συναίσθημα, στη συγκίνηση αλλά και στην σοβαρότητα των πραγμάτων και από το οποίο σίγουρα προβληματιζόμαστε για τα κακώς κείμενα των προσωπικών μας σχέσεων και της ίδιας μας της ζωής αλλά και θα ξεχαστούμε λίγο από την ανιαρή καθημερινότητα μας με ένα χιούμορ που αποτελεί την δική μας προσωπική “ασπίδα” ενάντια σε όλα.