H Άνδρη Θεοδότου είναι μία από τις πιο γλυκές παρουσίες στον χώρο που θα σου μιλήσει με σεβασμό για την δουλειά της, θα αναζητήσει το καλό χιούμορ στην κουβέντα που θα κάνει και θα σε ξαφνιάσει με το εκρηκτικό της μπρίο πάνω στην σκηνή του θεάτρου ή στην μικρή οθόνη.
Φέτος την συναντούμε για ακόμη μια φορά στις οθόνες μας με το άκρως επιτυχημένο “Έλα στη θέση μου” αλλά και στο Μικρό Γκλόρια στο οποίο ανοίγει κυριολεκτικά μια “Καινούργια Σελίδα” σε ότι έχει κάνει μέχρι τώρα, σε ένα έργο που όσοι το είδαμε, πραγματικά το λατρέψαμε.
Η ταλαντούχα ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο για όλους και για όλα!
Άνδρη μου καλώς όρισες στο Checkinart! Που βρίσκεις τον εαυτό σου ανάμεσα σε επιτυχημένα projects όπως τα γυρίσματα για το “Έλα στη θέση μου”, τα μαθήματα που κάνεις μέσα στην εβδομάδα αλλά και τις παραστάσεις στο Μικρό Γκλόρια για την “Καινούργια Σελίδα”;
Για να το επιτεύξω αυτό σίγουρα θέλει λίγη καλή θέληση αλλά και υπομονή. Βέβαια κάποιες φορές κουράζομαι γιατί είναι αρκετά ζόρικο όλο αυτό αλλά προσπαθώ να έχω χρόνο για όλα, να τα συνδυάσω και να βρω και για εμένα χρόνο αλλά και για την οικογένεια μου ο οποίος είναι και αυτός ποιοτικός χρόνος. Αυτό το πράγμα που μου λείπει προσωπικά είναι το προσωπικό διάβασμα, αυτό που παίρνω ένα βιβλίο και διαβάζω κάτι δικό μου που με ενδιαφέρει εκείνη την στιγμή.
Από το Θέατρο Τέχνης μέχρι και σήμερα τι έχει αλλάξει προσωπικά στην Άνδρη και τι μαθήματα έχεις πάρει από αυτόν τον χώρο; Έχεις αναθεωρήσει από τυχόν λάθος επιλογές και σφαλιάρες του επαγγέλματος;
Μέσα μου πιστεύω πως μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει λάθος επιλογές. Από τα λάθη μας σίγουρα μαθαίνουμε και εγώ μετανιώνω για αυτά που δεν έχω κάνει στην ζωή μου. Νιώθω πολύ ισορροπημένη μέσα μου και από τις επιλογές μου προσωπικές-επαγγελματικές αλλά και για τις σπουδές που πραγματοποίησα. Αυτό που δεν έκανα και σίγουρα μετάνιωσα ήταν να ταξιδέψω μέχρι την Ρωσία ή την Ιταλία για περαιτέρω αναζητήσεις και σπουδές αλλά είναι κάτι που δεν έτυχε οπότε δεν με ενοχλεί. Ως άνθρωπος είμαι εντάξει με τα θέλω μου, αγαπώ αυτό που κάνω και επειδή ο χώρος που δουλεύω απαιτεί λίγα νεύρα παραπάνω, κρατώντας ο καθένας μας ισορροπίες σε αυτό που κάνει, κάνεις από δω και εμπρός τις επιλογές σου ή θα κρατήσεις μόνο το κομμάτι της καριέρας ή θα εστιάσεις στην οικογένεια μέσα από την δουλειά σου. Εγώ επέλεξα το κομμάτι οικογένεια χωρίς να με απασχολεί μόνο κατ’επέκταση η καριέρα και νομίζω πως είμαι πολύ καλά με όλο αυτό.
Τι θα σε κάνει να ανοίξεις μια Καινούργια Σελίδα στην ζωή σου;
Tις “Καινούργιες Σελίδες” κατά καιρούς τις φέρνω στην ζωή μου. Επειδή έχω μια πολυτέλεια να κάθομαι κάποιο διάστημα και κάνω και κάποιες διασκευές και γράφω, καμιά φορά επιλέγω μόνο να γράψω ή να ασχοληθώ μόνο με το θέατρο. Τα 2 τελευταία καλοκαίρια αποφάσισα με τον σύζυγο μου να μην δουλέψουμε τόσο εντατικά αλλά να πάμε στην Άνδρο, στο σπίτι μας και να ευχαριστηθούμε αυτό το διάστημα. Εκεί μπορώ να δουλέψω στο κομμάτι των διασκευών αλλά φέτος επέλεξα να μην ασχοληθώ τόσο πολύ αλλά να επικεντρωθώ στην ηρεμία και στην χαλάρωση που μου έλειπε.
Έχοντας περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με δουλειές όπως το “Νιρβάνα”, “Η γενιά των 592 ευρώ” , “Καλές Δουλειές” αλλά και τώρα πρόσφατα με το “Έλα στη θέση μου” πώς κρίνεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα και τι θα σου έκανε το κλικ για να ξαναμπείς με γερά τα γκάζια σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή;
Oι δουλειές που ανέφερες δεν ήταν καθόλου τυχαίες επιλογές. Το Νιρβάνα ήταν η πρώτη μου δουλειά και από μέρους μου ήταν μια αυθόρμητη δουλειά την οποία ήθελα να τολμήσω και σίγουρα ευτύχησα έχοντας έναν πολύ καλό σκηνοθέτη δίπλα μου και ένα δυνατό καστ ηθοποιών. Στην γενιά των 592 ευρώ έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο το κείμενο και ο Αντώνης Αγγελόπουλος ο σκηνοθέτης της σειράς. Ήμασταν έξι ηθοποιοί τους οποίους μας γνώριζαν μόνο από το θέατρο και ο σταθμός πόνταρε σε κάτι καινούργιο το οποίο πέτυχε στην συνέχεια και έχουμε να το θυμόμαστε με μεγάλη χαρά όλοι μας. Στις “Καλές Δουλειές” πραγματοποίησα ένα guest αλλά δυστυχώς η δουλειά κόπηκε πριν την ώρα της οπότε δεν προχώρησε και μετά από αυτό σκέφτηκα να το αφήσω, λέγοντας πώς μπορώ να τα καταφέρω καλύτερα στο θέατρο. Εκείνη την στιγμή ήρθε η πρόταση του Alpha και ήταν κάτι που με χαροποίησε πολύ. Στην αρχή φοβήθηκα λόγω ότι ο ρόλος ήταν σχετικά πρόσφατα αναγνωρίσιμος λόγω της Γενιάς 592 αλλά ο κ. Ποφάντης ο τότε διευθυντής του σταθμού κατάφερε να με πείσει για το κύρος της δουλειάς και εμπιστεύτηκα το ένστικτο μου το οποίο σίγουρα με οδήγησε στην σωστή απόφαση.
Τα πράγματα στην Τέχνη όπως και σε ολόκληρη την Χώρα είναι δύσκολα. Βέβαια από τις όποιες δυσκολίες και από τον πάτο σκαρφαλώνουν πολύ όμορφες δουλειές και συνήθως αυτός ο πάτος γεννάει καινούργιες ιδέες. Η Τέχνη για μένα σήμερα είναι σαν ένα καρδιογράφημα με χαμηλό παλμό που θέλει ένα καλό ηλεκτροσόκ για να ξυπνήσει και πάλι. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να γράψουν και αρκετά ταλαντούχα παιδιά αλλά δεν υπάρχουν οικονομικοί πόροι για να γίνουν σωστές παραγωγές και στην εποχή που ζούμε γίνονται δουλειές με πολύ χαμηλό budget στις οποίες περιορίζονται τα πάντα από το σκηνικό μέχρι το ανθρώπινο δυναμικό. Πιστεύω πώς μελλοντικά θα ανακάμψει η κατάσταση και ίσως πρέπει να γίνονται μικρότερες δουλειές της τάξεως των 12-18 επεισοδίων αλλά να γίνονται με σωστό τρόπο. Τα ποσά που δίνουν σε μια μεγάλη παραγωγή ας δωθούν σε 2 μικρότερες σειρές αλλά να είναι πιο σωστές και πιο δομημένες.
Πώς κρίνεις τον εαυτό σου όταν βλέπεις παλαιότερες σου δουλειές; Eίσαι καταστροφική εντοπίζοντας λάθη και παρατηρήσεις;
Aπό όλες τις δουλειές που έχω κάνει, έχω δει 3 επεισόδια από την γενιά των 592 ευρώ, την 1η σειρά του Νιρβάνα την είχα παρακολουθήσει όλη για να δω πώς γράφω και εκεί βλέπεις το πρώτο σοκ ενός ηθοποιού του οποίου του φταίνε όλα, την Γενιά των 592 ευρώ παρακολούθησα λίγο στην αρχή και φέτος είδα 2 επεισόδια του “Έλα στη θέση μου” για να δω την διαφορά του High Definition με την προηγούμενη εικόνα. Δεν προλαβαίνω λόγω χρόνου να δω την σειρά στον ελεύθερο μου χρόνο και όχι από κανέναν εγωισμό. Προτιμώ να μην το βλέπω στην οθόνη αλλά να έχω την εικόνα που βιώνω στα γυρίσματα.
Πώς βιώνεις την νέα τάση των Social Media και πώς φιλτράρεις τα θετικά/αρνητικά μηνύματα;
Τα Social Media είναι ένας καινούργιος κόσμος για μένα και ακόμα δεν τα πηγαίνω τέλεια με την εξέλιξη αυτή την τεχνολογίας. Όταν γράφω, χρειάζομαι και έναν άνθρωπο δίπλα μου για να μου περνάει στον υπολογιστή όσα έχω γράψει σε δικές μου σημειώσεις. Το Instagram μου το δημιούργησαν η Αθηνά Οικονομάκου και ο Μιχάλης Μαρίνος και έτσι και εγώ μπήκα σε αυτόν τον κόσμο ο οποίος έχει πολύ πλάκα και είναι ένας κόσμος που βλέπεις πέρα από την πραγματικότητα και αυτό μου αρέσει πολύ. Είναι πολύ όμορφο που μου στέλνουν προσωπικά σχόλια, που με σταματούν ακόμη και στο δρόμο να μου μιλήσουν αλλά και αυτό που έγινε αυτές τις μέρες στο σούπερ μάρκετ όταν μια κυρία με φώναξε “η κυρία Pina Colada” και ήταν κάτι που μου έφτιαξε την διάθεση και δεν ήθελα στιγμή να την διορθώσω λέγοντας το όνομα μου. Όλο αυτό είναι κάτι που χαίρομαι πολύ γιατί είναι εφήμερο, οι καλλιτέχνες είμαστε εφήμερα προϊόντα και επειδή την μια είμαστε στα πάνω μας και την άλλη όχι, καλό είναι να ζούμε αυτό που μας τυχαίνει τώρα γιατί αύριο αυτό μπορεί να σβήσει και πρέπει να βρούμε άλλες προσλαμβάνουσες και πράγματα για να ζούμε.
Πώς απεγλωβίστηκες από το θέμα “ταμπέλα” και να καταφέρεις μετά από μια μεγάλη επιτυχία της “Γενιάς των 592 ευρώ” να αποδείξεις ότι μπορείς να κάνεις και άλλα πράγματα εκτός από αυτό;
Eυτυχώς την συγκεκριμένη περίοδο δεν με ταυτίσανε με αυτόν τον ρόλο γιατί είχα κάνει πολλά πράγματα στο θέατρο οπότε οι σκηνοθέτες που συνεργαζόμουν μαζί τους στο θέατρο και τους ενδιέφερα, ήξεραν εξαρχής τι μπορώ να κάνω και τι όχι. Φέτος αυτό που κάνω είναι ένα δίκοπο μαχαίρι γιατί παλαιότερα δεν είχα παίξει πολύ κωμωδία ούτε στο θέατρο, ξαφνικά και εγώ το συνειδητοποιώ πια ότι έχω μια ευκολία στην κωμωδία αλλά αυτό δεν σταματάει εκεί γιατί είναι ένα πολύ δύσκολο είδος. Δεν πρέπει να το πάρεις επάνω σου και να πεις ότι μπορώ να το υποστηρίξω. Αν το πεις αυτό τελείωσες οριστικά γιατί δεν προχωρά ούτε αυτό που προσπαθείς να μεταδώσεις ούτε αυτό που μπορείς να κάνεις. Μου έχουν πει ότι πρέπει να ασχοληθώ παραπάνω με την κωμωδία αλλά δεν με ενοχλεί.
Που βρίσκεις την λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή; Aν ερχόταν η κόρη σου και σου έλεγε πώς θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής, τι θα την συμβούλευες;
Αρχικά φέτος είναι για μένα πολύ δύσκολο να ισορροπήσω την φετινή ζυγαριά. Αν και πιέζομαι πολύ, βρίσκω στη τελική τον απαιτούμενο χρόνο. Φέτος μπορώ να χαρακτηριστώ και ως η μαμά του Σαββατοκύριακου αλλά προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο για εμάς και να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν.
Η μικρή έχει μια άρνηση ως προς το θέατρο μάλλον επειδή και εγώ και ο μπαμπάς της ασχολούμαστε με αυτό και δεν θέλει να βλέπει και προτιμάει να βοηθάει σε πράγματα κάτω από την σκηνή. Αν ερχόταν και μου έλεγε πως θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο, εγώ προσωπικά δεν θα της έλεγα όχι γιατί εγώ εξέλαβα ένα όχι από την μαμά μου όταν ήμουν στην ηλικία της. Δεν θέλω να της αρνηθώ για κάτι που μπορεί και να της άρεσε, αυτό που θα την συμβούλευα σίγουρα είναι να έχει μια εναλλακτική και αυτό που κάνω αυτή την περίοδο είναι να την κατευθύνω στο να μαθαίνει ξένες γλώσσες γιατί πιστεύω πως η επικοινωνία με τους ανθρώπους είναι αυτό που μας φέρνει πιο κοντά. Αυτό που της λέω είναι “μάθε γλώσσες, να πάρεις ένα σακίδιο και να κάνεις τον γύρω του κόσμου”.
Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο που δεν έχεις πραγματοποιήσει μέχρι τώρα;
Aπωθημένα στην ζωή μου δεν έχω. Θέλω να κάνω ωραίες δουλειές, να βρίσκω ανθρώπους που να μπορώ να συνεννοούμαι και να με πηγαίνει κάθε φορά κάτι παρακάτω. Ευτύχησα να συνεργαστώ με πολύ σπουδαίους σκηνοθέτες, κυνήγησα κάποιες συνεργασίες και ευτυχώς μου δώθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με κάποια άτομα που ήθελα.
Πώς αντιμετωπίζεις τα κακά στοιχεία του επαγγέλματος όπως τον ανταγωνισμό και την ίντριγκα;
Όσον αφορά τον εγωισμό και την ίντριγκα τα οποία διακατέχουν εμάς τους καλλιτέχνες, προτιμώ να απέχω από αυτό συνειδητά και να είμαι έξω από αυτό το σύστημα. Δεν μου αρέσει να τσακώνομαι γιατί ξέρω ότι μετά θα στοιχήσει στην δουλειά μου. Θέλω να βγω έξω στην σκηνή και να κοιτάω τον άλλον στα μάτια. Μου έχουν τύχει στο παρελθόν δύσκολες συνεργασίες αλλά δεν έφυγα ποτέ από καμία δουλειά, εκτός από μια που σκέφτηκα πολύ σοβαρά να αποχωρήσω αλλά τότε υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι που ήταν μαζί μου στην ομάδα οπότε σκεφτήκαμε να το παλέψουμε όλοι μαζί και να μην το χαλάσουμε και στην τελική μας βγήκε σε καλό. Αν μου ξανατύχει στο μέλλον αντίστοιχο περιστατικό, επειδή μεγάλωσα και λίγο και ως άνθρωποι πολλές φορές αλλάζουμε και παραξενεύουμε, δεν ξέρω πως θα το διαχειριστώ αλλά σίγουρα δεν θα τσακωθώ με κανέναν γιατί ξέρω από τώρα πώς δεν θα κυλήσει καλά η δουλειά. Προτιμώ να διαχωρίζω τα επαγγελματικά από τα προσωπικά αν δω ότι κάποιος πειράζεται από μια πλάκα η από ένα αστείο που θα ειπωθεί γιατί δεν είναι δυνατόν να ταιριάζουμε όλοι μας.
Εν έτει 2018 πώς διαχειρίζεσαι τις τυχόν κριτικές που θα γραφτούν;
Παρακολουθώ τις κριτικές που θα γραφτούν και δέχομαι και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά σχόλια. Από τα αρνητικά σχόλια προσπαθώ να μαθαίνω παρότι κάποια πράγματα με στεναχωρούν αλλά άνθρωποι είμαστε δεν γίνεται αλλιώς. Θέλω να τα βάζω στο πίσω μέρος του μυαλού μου και να μην με επηρεάζουν, χαίρομαι όταν η δική μου δουλειά αλλά και των άλλων αναγνωρίζεται γιατί το θέατρο και η τηλεόραση είναι ένα ομαδικό σπορ.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου στον χώρο στα επόμενα 5 χρόνια;
Θα ήθελα να αφοσιωθώ πιο πολύ στο γράψιμο αλλά και στις διασκευές που κάνω και αυτό είναι που με καίει περισσότερο από το θέατρο. Είναι και κάποιες συνεργασίες που θα θελα να κάνω στο μέλλον και άλλα πολλά που έχω στο μυαλό μου και θα πρέπει να τα οργανώσω. Έχω και μια διασκευή ενός παραμυθιού μέσω μιας συνεργασίας με την Κύπρο τα τελευταία 3 χρόνια αλλά έχω και μια άλλη πρόταση για μια νέα διασκευή. Αυτό που θα θελα να κάνω με μεγάλη χαρά είναι να βρω έναν τρόπο μέσα στα επόμενα 5 χρόνια να συνεργαστώ ξανά με τον άνδρα μου τον Δημήτρη είτε κάνοντας την διασκευή σε κάτι στο Θέατρο Τέχνης είτε ως ηθοποιός σε κάτι που θα οργανωθεί. Αυτή η συνεργασία μου έχει λείψει διότι έχουμε μια καλή ομάδα μαζί και θα ήθελα να την επαναλάβουμε στο μέλλον. Τέλος θα ήθελα να επικεντρωθώ πιο πολύ στο χώρο του Θεάτρου διότι έχω συνειδητοποιήσει πώς εκεί ανήκω και μπορώ να τα καταφέρω καλύτερα χωρίς όμως να αφήνω όλα τα υπόλοιπα στην τύχη τους.
Τι διαφορετικό θα ήθελες να σου φέρει το 2018;
Θέλω να σταματήσει να υπάρχει αυτή η μιζέρια που βλέπω στην χώρα τα 2 τελευταία χρόνια, δεν θέλω να βλέπω ανθρώπους να τρώνε από τα σκουπίδια γιατί είναι κάτι που με στεναχωρεί και δεν το αντέχω ως εικόνα. Δεν θέλω να βλέπω άτομα με ταλέντο και διάθεση να μην βρίσκουν εργασία και με νευριάζει βαριά η ανεργία σε όλους τους τομείς και με αυτό με πιάνουν τα νεύρα μου πολλές φορές. Θέλω να βρεθεί μια μέση λύση με την φορολογία γιατί το βλέπω και στον δικό μας χώρο που είμαστε όλοι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτό μας έχει τσακίσει κυριολεκτικά και αναζητώ σίγουρα νέες συνεργασίες, κάτι που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι πρέπει να συνεργαστούμε για να τα καταφέρουμε και να πάψουμε να λειτουργούμε ατομικά. Με λυπεί αυτή η μιζέρια γύρω μου γιατί είναι κρίμα μια χώρα που έχει τόσο γερές βάσεις και τόσο σπουδαία ιστορία που ανέδειξε τόσους σημαντικούς ανθρώπους, να βουλιάζει και να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Αν και κατάγομαι από την Κύπρο που εκεί η κατάσταση κάπως ισορρόπησε γιατί ήταν τελείως διαφορετικό πρόβλημα από ότι της Ελλάδας, δεν παύει να έχω δυο μαμάδες, στην Κύπρο μπορεί να γεννήθηκα αλλά η Ελλάδα με συντηρεί με τις δουλειές που πραγματοποιώ οπότε σίγουρα είναι κάτι που με νοιάζει και με προβληματίζει.
