H Ελένη Βαϊτσου μπορεί να αγαπήθηκε σε υπερθετικό βαθμό στον ρόλο της Μελίνας στο “Μπρούσκο” αλλά σίγουρα δεν έμεινε εκεί. Κατασταλαγμένη με τα θέλω της και με σύμμαχο της την θετική της διάθεση για ωραίες δουλειές, έχει καταφέρει να μας εκπλήξει με την παρουσία της πάνω στην σκηνή και με το ιδιαίτερο της ταπεραμέντο που δεν την αφήνει στιγμή να χαθεί σε ανούσια πράγματα.
google.com, pub-6873176564829315, DIRECT, f08c47fec0942fa0
Αυτή την περίοδο βρίσκεται στον “Ράφτη Κυριών” στο Θέατρο Από Μηχανής. σε μια σπαρταριστή φαρσοκωμωδία που έχει αφήσει το δικό της στίγμα αλλά και στο φαινόμενο Grease στο PassPort Κεραμεικός Music Theater το οποίο ολοκληρώνει την ξέφρενη πορεία του τις επόμενες μέρες.
Η ταλαντούχα ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart για όλους και για όλα!
Ελένη μου καλώς όρισες στο CheckinArt! Πως γίνεται να είσαι μοιρασμένη ανάμεσα σε δύο μεγάλα projects όπως το «Ράφτης Κυριών» αλλά και στο «Grease»; Πόσο εύκολο είναι για έναν επαγγελματία να βρεθεί σε ένα αδιέξοδο;
Το να είναι “μοιρασμένος’ όπως λες, ένας ηθοποιός ανάμεσα σε δουλειές είναι κάτι πολύ σύνηθες. Στο παρελθόν έχω συνδυάσει γυρίσματα και θέατρο και φέτος σε κάποια φάση έπρεπε να συνδυάσω γυρίσματα, παράσταση και πρόβες. Κουραζόμουν αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που δεν το καταλάβαινα. Είναι πολύ ενδιαφέρον και δημιουργικό να βρίσκομαι σε δύο τόσο διαφορετικές δουλειές στο θέατρο. Ο Ράφτης Κυριών είναι φαρσοκωμωδία και το Grease μιούζικαλ. Διασκεδαστικά και τα δύο όχι μόνο για όσους τα βλέπουν αλλά και για εμάς που παίζουμε. Σαν έργα έχουν διαφορετικές απαιτήσεις από μένα αλλά δεν μπορώ να πω πως έχω βρεθεί σε αδιέξοδο για κανένα λόγο. Χαίρομαι πολύ που μου δόθηκε φέτος η ευκαιρία να βρίσκομαι σε αυτές τις θεατρικές δουλειές και να συνεργαστώ με τον Δημήτρη Μυλωνά και τον Δημήτρη Μαλισσόβα, που είναι εξαιρετικοί σκηνοθέτες.
Σε μια εποχή που λίγες θεατρικές παραστάσεις ξεχωρίζουν διότι ο κόσμος είναι επιλεκτικός για την διασκέδαση του λόγω της κρίσης, ποια είναι η δική σου κινητήριος δύναμη για να ξεκινήσεις μια νέα δουλειά; οι αποφάσεις σου είναι με βάση το συναίσθημα η λογική;
Το παράδοξο της εποχής της κρίσης είναι πως οι θεατρικές παραστάσεις αυξήθηκαν και ο κόσμος πηγαίνει περισσότερο στο θέατρο απ’ότι παλιότερα. Όντως όμως θα είναι επιλεκτικός και θα προτιμήσει να δει έργα που συζητήθηκαν, διαφημίστηκαν ή τους πρότεινε κάποιος. Δεν θα πάνε στην τύχη, ούτε θα ρισκάρουν να δουν κάτι εναλλακτικό, φρέσκο, πειραματικό ακόμη κι αν είναι φθηνό. Προσωπικά δεν με επηρεάζει αυτή η τάση και δεν φοβάμαι να δοκιμάσω και να δοκιμαστώ σε δουλειές που δεν είναι τόσο “εμπορικές”. Αν μου αρέσει το έργο ή οι συνεργάτες θα είμαι θετική. Δεν με αφορά το μέγεθος του ρόλου αλλά περισσότερο η διαδικασία της πρόβας και το τι μπορώ να μάθω και να κερδίσω από την εκάστοτε συνεργασία. Οι αποφάσεις μου λαμβάνονται με την λογική κυρίως σε θέματα δουλειάς. Δεν θα πήγαινα να εργαστώ πχ χωρίς να πληρωθώ επειδή ο παραγωγός είναι φίλος μου. Κι όχι μόνο επειδή βιοπορίζομαι πλέον από αυτό το επάγγελμα, αλλά κι επειδή δεν μου αρέσει αυτή η νοοτροπία τού “δουλεύω τσάμπα” (ενώ πάντα κάποιοι βγάζουν χρήματα) για την τέχνη μου ή για να κάνω το ψώνιο μου. Αυτό το δέχομαι όταν πρόκειται για ερασιτεχνικές ομάδες μη κερδοσκοπικές ή όταν υπάρχει ένας σκοπός φιλανθρωπικός.
Έπειτα από το σαρωτικό Μπρούσκο, πόσο εύκολο ήταν να ξανασυστηθείς στον κόσμο ως Ελένη σε νέες δουλειές και να μην χαθείς στην ταμπέλα της Ελλάδας που πολλές φορές στέκεται σε έναν ρόλο όπως της «Μελίνας»;
Για καλή μου τύχη οι ευκαιρίες που μου δόθηκαν φέτος τόσο τηλεοπτικά όσο και θεατρικά απέχουν πολύ από τον ρόλο μέσω του οποίου έγινα γνωστή. Ο ρόλος της Μάιρας στο Κόκκινο Νυφικό, της Ρόζας στον Ράφτη Κυριών και της Ρίτζο στο Grease είναι ρόλοι εντελώς διαφορετικοί από τη Μελίνα του Μπρούσκο αλλά και μεταξύ τους. Πάντοτε θα υπάρχουν κάποιοι που θα με θυμούνται περισσότερο από το Μπρούσκο γιατί εκεί με πρωτογνώρισαν αλλά πλέον με ξέρουν ως Ελένη. Στο Grease επειδή εμφανίζομαι με περούκα κ αλλαγμένη φωνή πολλοί δεν καταλαβαίνουν πως είμαι εγώ και με ψάχνουν, αυτό για μένα είναι επιτυχία, θέλω στη σκηνή να βλέπουν τον εκάστοτε ρόλο και όχι την Ελένη ή τη Μελίνα.
Αντιμετώπισες αντίστοιχες συμπεριφορές από ανθρώπους του χώρου;
Δεν έχω βιώσει προσωπικά την προκατάληψη που υπάρχει απέναντι σε ηθοποιούς που κάνουν τηλεόραση αλλά μπορώ να δω πως ακόμη υπάρχει. Στην τηλεόραση υπάρχει χώρος για όλους στο θέατρο όμως όχι. Παρόλο που πολλοί καταξιωμένοι θεατρικοί ηθοποιοί κάνουν και τηλεόραση, μάλλον το θέμα είναι τι κάνεις πρώτο!.. Το χειρότερο βέβαια στο χώρο είναι πως δεν βρίσκεις εύκολα την ευκαιρία να δοκιμαστείς, να σε δούνε και να κρίνουν αν και τι μπορείς να κάνεις. Δεν γίνονται αρκετές οντισιόν και αν γίνουν είναι κλειστές οι περισσότερες για αποφοίτους συγκεκριμένων σχολών ή ‘γνωστούς’. Κι όταν πας σε μία οντισιόν το πιθανότερο είναι να έχουν ήδη δοθεί οι περισσότεροι ρόλοι. Όχι πως δεν υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά είναι ένας σκληρός χώρος, κλειστός που θέλει διαρκές κυνήγι, προσωπική δουλειά και υπομονή.
Πως κρίνεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα και τι θα σε έκανε να πεις το ναι ξανά σε μια τηλεοπτική παραγωγή;
Τα πράγματα στην τηλεόραση είναι πλέον ρευστά. Δεν σου εγγυάται κανείς για μια δουλειά αν θα είναι πετυχημένη και πόσο θα κρατήσει. Τα πάντα εξαρτώνται από την ακροαματικότητα. Τα υψηλά νούμερα κρατάνε μια σειρά ή μια εκπομπή στην τηλεόραση και όχι η ποιότητα, το είδος και οι συντελεστές. Τα δικά μου κριτήρια για να πω το ναι σε μια δουλειά είναι αρχικά το σενάριο, οι συνεργάτες και ο ρόλος και κατά δεύτερον οι συνθήκες. Με ενδιαφέρουν οι καλές συνεργασίες και όχι απαραίτητα η επιτυχία. Σημαντικός παράγοντας επίσης είναι η συνέπεια της παραγωγής στις οικονομικές συμφωνίες, πριν πω το ναι σε οτιδήποτε καινούργιο θα προσπαθήσω να μάθω, γιατί δεν είναι λίγοι οι ηθοποιοί που έχουν ‘καεί’ από διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές.
Τι γεύση σου άφησε το «Κόκκινο Νυφικό» στον Alpha, σου κόστισε η μη αναμενόμενη πορεία του στους πίνακες τηλεθέασης; Tι θεωρείς ότι πήγε λάθος σε αυτή την περίπτωση;
Όπως προανέφερα δυστυχώς δεν έχει τόση σημασία η ποιότητα μιας δουλειάς. Δυστυχώς ήταν μια σειρά που δεν έκανε τα νούμερα που χρειάζονταν για να συνεχίσει πέραν των αρχικά συμφωνηθέντων επεισοδίων. Το αγάπησα πολύ το Κόκκινο Νυφικό γιατί εργάστηκα με ανθρώπους που γνώριζα και αγαπώ, γιατί το βρήκα ξεχωριστό και πρωτότυπο και γιατί διασκέδαζα πολύ στα γυρίσματα. Δεν κρύβω πως απογοητεύτηκα από τη σύντομη πορεία του. Απέκτησε φανατικούς τηλεθεατές κατά τη διάρκεια των 10 επεισοδίων του.
Από την Κάτω Τιθορέα της Φθιώτιδας και την θεατρική ομάδα Μυθωδία μέχρι και σήμερα, τι είναι αυτό που έχει αλλάξει προσωπικά στην Ελένη και τι μαθήματα έχεις πάρει από αυτόν τον χώρο; Έχεις αναθεωρήσει από τυχόν λάθος επιλογές;
Αυτό που άλλαξε ξαφνικά ήταν η ενασχόληση μου στο χώρο αυτό.Από απλό χόμπι έγινε το επάγγελμά μου. Δεν ξεκίνησα με το σκοπό αυτό και ούτε το φανταζόμουν μέχρι τα 26 μου. Έχω μάθει πράγματα αλλά όχι μέσα από παθήματα τόσο, όσο από παρατήρηση. Δεν θεωρώ πως έχω κάνει κάποια κακή επιλογή μέχρι τώρα, δεν έχω μετανιώσει για καμία επαγγελματική μου απόφαση. Νοιώθω δημιουργική και χαίρομαι την κάθε δουλειά.
Tι είναι αυτό που ακόμα σε γοητεύει στον χώρο και τι είναι αυτό που σε απωθεί;
Με γοητεύει η λάμψη και το φως των προβολέων της σκηνής.Με απωθεί η ψεύτικη λάμψη και το φως των φλας.
Πώς διαχειρίζεσαι την νέα τάση των Social Media; Πώς φιλτράρεις θετικά/αρνητικά μηνύματα;
Τα social media είναι ένα σπουδαίο εργαλείο. Με σωστό χειρισμό προσφέρουν μεγάλη βοήθεια,αρκεί να μη σε “ρουφήξουν”. Τα μηνύματα που λαμβάνω ή τα σχόλια δεν είναι πάντα καλοπροαίρετα αλλά δεν μπορώ να δώσω ως χαρακτήρας, μεγάλη σημασία ή αξία σε γνώμες ανθρώπων που δε γνωρίζω προσωπικά. Χαίρομαι που μέσω αυτών μπορώ να έχω μια μικρή επαφή με κόσμο που παρακολουθεί τη δουλειά μου και με στηρίζουν στα νέα μου βήματα.
Που βρίσκεις την χρυσή τομή ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή, είναι εύκολο να μην χάσεις τον έλεγχο;
Η δουλειά αυτή έχει ένα καλό που ταυτόχρονα είναι και κακό. Δεν είναι σταθερή. Δεν κρατάει για μεγάλο χρονικό διάστημα οπότε οι χρόνοι εκ των πραγμάτων αλλάζουν συνέχεια, δεν προλαβαίνεις να ρουτινιάσεις. Οπότε ή θα αφιερώνω περισσότερες ώρες στη δουλειά όταν απαιτείται ή θα έχω άπλετο χρόνο για όλα τα υπόλοιπα. Συνδυάζονται κατά καιρούς αλλά δεν βρίσκεις ποτέ την απόλυτη ισορροπία. Οι επαγγελματικές επιλογές όμως εξαρτώνται και από τη φάση που είσαι στη ζωή σου. Αν είχα οικογένεια και παιδιά μάλλον θα τα ζύγιζα διαφορετικά τα πράγματα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Πως φαντάζεσαι την Ελένη μέσα στα επόμενα 10 χρόνια στον χώρο, έχεις κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο που δεν έχεις πραγματοποιήσει;
Δεν χάνω τον χρόνο μου κάνοντας σχέδια και 10 χρόνια είναι πολλά όταν τα πράγματα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Το μόνο που επιθυμώ σε σχέση με το επάγγελμα μου είναι να συνεχίσω να ζω μέσω αυτού και να έχω να θυμάμαι μόνο καλές συνεργασίες. Το μόνο μου απωθημένο είναι ο κινηματογράφος που είναι κάτι που ακόμη δεν έχω δοκιμάσει και θέλω πολύ.
