Η Τζένη Μπότση είναι μια γυναίκα με φοβερό χιούμορ και με ένα τρελό δώσιμο σε αυτό που κάνει.
Η πορεία της μέχρι και σήμερα έχει πολλές χαρές, αξιοζήλευτες συνεργασίες αλλά και μια διάχυτη αισιοδοξία για νέες διαδρομές, κάτι που παρατηρείς από τα πρώτα λεπτά της συζήτησης που έχεις μαζί της.
Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart για όλους και για όλα!
Τζένη μου καλώς όρισες στο Checkinart! Αυτή την περίοδο βρίσκεσαι χωρισμένη ανάμεσα σε 2 πολύ επιτυχημένες δουλειές όπως η “Φονική Παγίδα” στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα αλλά και τηλεοπτικά στο “Παρθένα Ζωή”. Που βρίσκεις τον εαυτό σου μέσα σε ένα δημιουργικό πυρετό προετοιμασιών για όλα;
Το συνεχές τρέξιμο είναι κάτι που έχω μάθει σε μεγάλο βαθμό όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι και η ομορφιά της δουλειάς μου. Ως ηθοποιός προετοιμάζομαι αρκετά πριν την έναρξη της εκάστοτε δουλειάς και αναζητώ πολύ το διάβασμα αλλά και την ηρεμία μου ενώ όταν φτάνουμε στο φινάλε και ακούω το χειροκρότημα μεταφέρομαι αυτόματα στο κομμάτι της προσωπικής ζωής, ξεφεύγοντας από τον εργασιακό χώρο.
Πώς διαχειρίζεσαι ένα καλλιτεχνικό αδιέξοδο που θα προκύψει;
Ευτυχώς μέχρι τώρα με κατευθύνει το ένστικτο μου σε ότι θέλω να κάνω και διαλέγω δουλειές που μου πηγαίνουν περισσότερο και έχουν να πουν κάτι σε μένα. Ελπίζω να μην βρεθώ ποτέ σε ένα αδιέξοδο.
Σε μια περίοδο που λίγες θεατρικές δουλειές ξεχωρίζουν στα μάτια του κόσμου λόγω της κρίσης που κυριαρχεί, οι αποφάσεις σου είναι με βάση το συναίσθημα ή την λογική;
Θεωρώ πως τόσα χρόνια πορεύομαι με βάση το συναίσθημα και θέλω να συνεχίσω έτσι και τα επόμενα χρόνια. Πολλές φορές προκύπτει ένα δίλημμα αλλά φροντίζω να ξεκουράζω τον εαυτό μου για να ανακάμψω δυνάμεις και για να πάρω την απάντηση που αναζητώ.
Από το Κολλέγιο Αθηνών και το Εθνικό Θέατρο μέχρι και σήμερα, τι έχει αλλάξει προσωπικά στην Τζένη και τι μαθήματα έχεις πάρει από αυτόν τον χώρο; Έχεις αναθεωρήσει μέσα σου από τυχόν λάθος επιλογές και σφαλιάρες του επαγγέλματος;
Αρχικά έχω μεγαλώσει και έχω αλλάξει κάποια πράγματα στην ζωή μου γιατί ωριμάζω συνεχώς και αυτή είναι η ομορφιά αυτού του ταξιδιού. Παλαιότερα έλεγα πως αν ξεκίναγα τώρα την ζωή μου, δεν θα άλλαζα τίποτα, κάτι που το θεωρώ πολύ εγωιστικό καθώς τώρα βλέπω τα πράγματα με μια διαφορετική οπτική και με περισσότερη ωριμότητα.
Eν έτει 2018 πως θα αντιμετωπίσεις μια δυσκολία στο επάγγελμα;
Σίγουρα την όποια δυσκολία θα την παλέψω με τους δικούς μου ανθρώπους δίπλα μου. Την σημερινή εποχή που πλέον οι δουλειές είναι πολύ λίγες και οι σεζόν είναι παραπάνω από δύο σε σχέση με το παρελθόν, προσπαθούμε να το διαχειριστούμε όσο το δυνατόν με το καλύτερο τρόπο. Έπειτα από μια ηλικία νομίζω πως σταματάς να σκέφτεσαι αν είσαι καλός σε κάτι γιατί ξέρεις ότι πλέον παίζουν ρόλο χίλιoι δυο παράγοντες εκτός από αυτό.
Έχοντας περάσει και από τον χώρο της τηλεόρασης με άκρως επιτυχημένες παραγωγές όπως τις “Το δις εξαμαρτείν”, “Το σημάδι του έρωτα”, “Είναι στιγμές” μέχρι και το πιο πρόσφατο “Παρθένα Ζωή”, πως κρίνεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα; Τι θα σου έκανε το κλικ για να ξαναμπεις σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή;
Θα ήθελα να γίνουν ξανά προσεγμένες δουλειές και να ανεβεί η μυθοπλασία γιατί την έχουμε ανάγκη και βλέπουμε τον κόσμο να αγαπάει ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι της τηλεόρασης. Ένα εύστοχο παράδειγμα είναι η “Παρθένα Ζωή” η οποία έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τον κόσμο και είναι μια δουλειά που ξεχωρίζει με νέα παιδιά αλλά και καταξιωμένους συντελεστές που όλοι λειτουργούν ως ομάδα. Πιστεύω πως αν δωθεί η ευκαιρία σε εμάς τους ηθοποιούς να παίξουμε και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, σίγουρα θα το κάνουμε με το παραπάνω διότι έχουμε τρομερή όρεξη για κάτι νέο.
Προσωπικά αγαπώ την δουλειά μου σε όλες τις μορφές της( τηλεόραση, θέατρο, κινηματογράφος) και ότι έρθει θα με κάνει να αγαπήσω τον ρόλο που θα μου προταθεί.
Πως αντιδράς όταν βλέπεις τον εαυτό σου σε παλαιότερες δουλειές; Είσαι καταστροφική εντοπίζοντας λάθη και παρατηρήσεις;
Παρότι δεν ανοίγω πολύ συχνά την τηλεόραση, κάθε φορά νιώθω μια γλυκιά νοσταλγία για τις προηγούμενες μου δουλειές. Πέρσυ το καλοκαίρι η ανηψιά μου η οποία είναι 4 χρονών, έτυχε να δει στην τηλεόραση “Το σημάδι του έρωτα” και την επόμενη στιγμή με κάλεσε για να μου το πει. Το ότι με αναγνώρισε με έκανε πολύ χαρούμενη και νιώθω πως έχω μεγαλώσει καλά που ακόμα μπορούν να με αναγνωρίζουν.
Πως βιώνεις τον όρο “ταμπέλα” που μπορεί άνθρωποι του χώρου και κοινό να σε κατηγοριοποιούν ακόμα σε κάτι μεμονωμένο;
Δεν το θεωρώ άδικο αλλά ούτε και περίεργο στις μέρες μας. Είμαστε μια πάρα πολύ μικρή αγορά που έχουμε την ανάγκη να νομίζουμε ότι δεν είμαστε, βάζοντας ταμπέλες στον καθένα. Σίγουρα εκεί που θα τοποθετήσουμε μια ταμπέλα, την επόμενη στιγμή θα την αναιρέσουμε και πάει λέγοντας. Μου έχει συμβεί στο παρελθόν να με κατηγοριοποιήσουν σε κάτι αλλά παρόλα αυτά με κάποιο τρόπο έπεισα τον χώρο πως μπορώ να κάνω και άλλα πράγματα και στην τηλεόραση αλλά και στο Θέατρο.
Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής;
Αν έχει όραμα και όνειρα για αυτό, καλώς να το ξεκινήσει. Αυτή η δουλειά απαιτεί αρκετή υπομονή και όρεξη για να καταφέρεις να κάνεις αυτό που αγαπάς πράξη, διαφορετικά δεν θα καταφέρεις αυτό που θέλεις. Δυστυχώς ένα νέο παιδί που επιθυμεί διακαώς τα εξώφυλλα και την όλη δημοσιότητα, δεν θέλει να γίνει ηθοποιός παρά μόνο διάσημος το οποίο αποτελεί ένα άλλο επάγγελμα. Αυτό είναι καλό να το καταλάβει ο καθένας μόνος του και επίσης μπορεί να θέλει να πετύχει συγκεκριμένα αυτό.
Πώς βιώνεις την νέα τάση των Social Media; Πως φιλτράρεις θετικά/αρνητικά μηνύματα;
Δυστυχώς δεν είμαι τόσο καλή σε αυτό το κομμάτι. Σε ένα θετικό μήνυμα που θα δω, σίγουρα θέλω να είμαι ευγενική και να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που το έγραψε, αν πάλι υπάρξουν πιεστικά μηνύματα θα προτιμήσω να μην απαντήσω. Σε κριτικές που θα γραφτούν, θα αντιδράσω ψύχραιμα γιατί από την στιγμή που κάνουμε μια δουλειά που εκτειθόμαστε, θα έχω σίγουρα και θετικά αλλά και αρνητικά σχόλια. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους οπότε προχωράμε.
Που βρίσκεις την λεπτή ισορροπία ανάμεσα σε προσωπική/επαγγελματική ζωή; Kουβαλάς το κομμάτι της δουλειάς στο σπίτι;
Συνήθως κουβαλάω τα θέματα του σπιτιού στην δουλειά μου παρά το αντίστροφο. Πάντοτε η δουλειά λειτουργεί σαν βάλσαμο αν κάτι συμβεί στο σπίτι και το ίδιο ισχύει και για την προσωπική ζωή.
Τι είναι αυτό που ακόμα σε γοητεύει στον χώρο και τι είναι αυτό που σε απωθεί;
Αυτό που με γοητεύει είναι ότι κάθε μέρα ειδικά στο Θέατρο έχεις μια απορία και μια προσμονή για το τι πραγματικά θα συμβεί γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ευτυχώς δεν λειτουργούμε ως υπάλληλοι και αυτό είναι και το γοητευτικό αυτής της δουλειάς.
Δεν μου αρέσει ο κακός τρόπος του άλλου σε αυτόν τον χώρο αλλά αυτό το συναντάς παντού και όχι μονάχα σε αυτή την δουλειά. Με απωθούν οι ανάγωγοι άνθρωποι, κάτι που στο παρελθόν με θύμωνε ιδιαίτερα αλλά τώρα πια απλά το προσπερνάω.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Υπάρχει κάποιο καλλιτεχνικό απωθημένο που δεν έχεις πραγματοποιήσει;
Δεν έχω κάποιου είδους απωθημένο.Θα ήθελα πολύ να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι στην Κίνα, κάτι που δεν έχω καταφέρει να κάνω μέχρι τώρα. Θα ήθελα να δουλεύω και την επόμενη σεζόν και να μου έρθει μια δουλειά που θα μου αρέσει πολύ.
