Ο Νίκος Πουρσανίδης δεν συνήθισε ποτέ στα μεγαλεία και στην μεγάλη επιτυχία παρόλο που οι δουλειές του στον χώρο της υποκριτικής αναγνωρίστηκαν από κοινό και κριτικούς με ρόλους που παραμένουν αγαπημένοι μέχρι και σήμερα.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε να εργαστεί και στο εξωτερικό, να μυηθεί σε μια διαφορετική κουλτούρα και να δοκιμάσει τον εαυτό του σε πολλά και διαφορετικά projects.
Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart για όλους και για όλα!
Νίκο μου καλώς όρισες στο Checkinart! Σε μια περίοδο που λίγες θεατρικές δουλειές ξεχωρίζουν, έχεις την τύχη να πρωταγωνιστείς στην παράσταση Άμλετ στο Θέατρο Άνεσις, σε μια δουλειά που έχει αποσπάσει πολύ καλά σχόλια και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τον κόσμο. Που βρίσκεις τον Νίκο μέσα σε ένα δημιουργικό πυρετό προετοιμασιών για όλα;
Θεωρώ πως εκεί που βρίσκω την απόλυτη ισορροπία και δεν με απασχολεί κάτι άλλο είναι όταν βρίσκομαι στο σπίτι με την γυναίκα μου και τον γιο μου. Πάντα βάζω στις προτεραιότητες μου να επιλέγω και μετέπειτα να βρίσκομαι σε παραστάσεις όπως την φετινή περίοδο στο Άνεσις σε ένα Θέατρο πολύ υγιές και με εξαιρετικούς συνεργάτες που δεν πρόκειται να μου δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα μέσα μου και δεν θα με οδηγήσουν σε κάποιο αδιέξοδο. Νιώθω πολύ καλά μέσα μου γιατί έχω χώρο να εκφράζομαι μέσα από την δουλειά μου.
Πως θα αντιμετωπίσεις ένα καλλιτεχνικό αδιέξοδο μέσα στην δουλειά σoυ;
Όπως είπα και προηγουμένως όταν βρίσκομαι με την οικογένεια μου, προσπαθώ να σκέφτομαι ότι είμαι εκεί και μόνο εκεί και να βρίσκω την γαλήνη που αναζητώ. Λόγω του ότι το μυαλό μου βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση είτε για επόμενους ρόλους είτε για τις διάφορες πρόβες που πραγματοποιώ κατά καιρούς, δεν επαναπαύομαι σε τίποτα και τον τελευταίο καιρό έχω καταφέρει να κοιμάμαι ομαλά, κάτι που δεν είχα στο παρελθόν. Νομίζω ότι όταν κάνεις κάτι που πραγματικά σε εκφράζει και αισθάνεσαι δημιουργικός, βρίσκεις και την ισορροπία μέσα σου.
Από τα παιδικά χρόνια στο Αιγάλεω μέχρι και σήμερα, τι έχει αλλάξει προσωπικά στον Νίκο και τι μαθήματα έχεις πάρει από αυτόν τον χώρο; Έχεις αναθεωρήσει από τυχόν λάθος επιλογές αλλά και σφαλιάρες του επαγγέλματος;
Αυτό που σίγουρα κουβαλάω μέχρι και σήμερα είναι ότι ποτέ μου δεν κοιτάω πίσω σε κάτι που συνέβη στο παρελθόν και γιαυτό δεν μου έχει λείψει κάποια περίοδος που έζησα. Πλέον έχω φοβερή υπομονή και δεν σταματάω σε τίποτα, όσες φορές και να πέσω ή κάτι δεν πάει καλά, θα συνεχίσω.
Πως θα διαχειριστείς μια δυσκολία και το γεγονός ότι μια δουλειά δεν πάει τόσο καλά;
Σίγουρα θα κοιτάξω μπροστά και θα σταθώ στο επόμενο που θα έρθει. Με τα χρόνια έχω καταφέρει την όλη οργή και νευρική κατάσταση που ζω γύρω μου, να την κάνω δημιουργική για μένα.
Έχοντας περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με αγαπημένες σειρές όπως τις “Η Πολυκατοικία” , “7 Θανάσιμες Πεθερές“, “Daddy Cool” μέχρι και το πιο πρόσφατο “Κόκκινο Νυφικό“, πως κρίνεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα; Τι θα σου έκανε το κλικ για να ξαναμπεις σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή;
Δυστυχώς αυτή την χρονική περίοδο δεν ανοίγω την τηλεόραση γιατί παρακολουθώ αποκλειστικά συνδρομητικά κανάλια με σειρές και ταινίες. Είμαι τυχερός γιατί έχω παίξει σε αξιόλογες σειρές που πραγματικά τις θαύμαζα έτσι και αλλιώς και ειδικότερα μέσα στην κρίση όπως ήταν πέρσυ το “Daddy Cool” αλλά ένας λόγος που με έκανε να γράψω ήταν ότι ήθελα να δω κάτι διαφορετικό στον ορίζοντα.Αυτό που με κεντρίζει πάντα είναι το σενάριο αλλά και ο σκηνοθέτης και στην συνέχεια οι υπόλοιποι συντελεστές. Κάθε φορά με ενδιαφέρει ποιοι είναι στην εκάστοτε δουλειά γιατί σημασία έχει τι λες με αυτούς τους ανθρώπους όταν λέγεται το cut. Η αλήθεια είναι ότι φέτος στο Κόκκινο Νυφικό περάσαμε πολύ όμορφα καθώς ήμασταν μια νεανική ομάδα που συνεργάστηκε άψογα.
Τι θεωρείς προσωπικά ότι δεν πήγε καλά στην περίπτωση του Κόκκινου Νυφικού και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα νούμερα τηλεθέασης;
Πραγματικά δεν έχω ιδέα καθώς δεν μπορείς να ξέρεις με σιγουριά ούτε όταν κάτι πάει εξίσου πολύ καλά. Το Κόκκινο Νυφικό μου έχει αφήσει πολύ καλή γεύση ακόμα και αν ολοκλήρωσε πρόωρα την πορεία του στο γυαλί γιατί μου άρεσε πολύ η διαδικασία αλλά και ο ρόλος του Κρητικού τον οποίο υποδύθηκα.
Βλέποντας τον εαυτό σου σε παλαιότερες δουλειές, πως θα αντιδράσεις; Eίσαι καταστροφικός εντοπίζοντας λάθη και παρατηρήσεις;
Είναι κάποιες φορές που θα σταθώ στα λάθη μου και άλλες που θα μου αρέσω πολύ οπότε θα αντιδράσω ανάλογα με το τι διάθεση έχω την προκειμένη στιγμή.
Έχοντας γίνει πατέρας τι είναι αυτό που έχεις αναθεωρήσει μέσα σου και το ζυγίζεις καλύτερα την σημερινή εποχή σε μια νέα επαγγελματική πρόταση;
Νομίζω ότι πια έχω ανοιχτεί με τόσα πολλά πράγματα καθώς γράφω για διάφορα projects(βιβλία, σειρές, ταινίες) που ουσιαστικά βρίσκω την οικονομική ισορροπία και μέσα από όλα αυτά και ακόμα θα κάνω τις επιλογές μου. Σίγουρα όταν έχεις οικογένεια, αυτό από μόνο του αποτελεί για σένα τον πρώτο και πρωταρχικό στόχο στην ζωή σου αλλά το κάνω με έναν τρόπο με το να διασφαλίζω την ποιότητα μου.
Τι θα συμβούλευες το παιδί σου αν ήθελε να ασχοληθεί στο μέλλον με τον χώρο της υποκριτικής;
Θα του έλεγα να συνεχίσει να είναι ο εαυτός του σε όλη του την διάρκεια στον χώρο γιατί πολύς κόσμος τον χάνει χωρίς να αναφέρομαι συγκεκριμένα στην ποιότητα του. Πολύς κόσμος στην προσπάθεια του να πετύχει αυτό που επιθυμεί, χάνει την ηθική και την αισθητική του.
Εσύ προσωπικά έπεσες ποτέ στην παγίδα να χάσεις τον εαυτό σου και να την “δεις” από την δημοσιότητα του χώρου;
Εγώ ξεκίνησα αυτή την δουλειά από την ηλικία των 15 χρονών. Στα 16 μου βρέθηκα στα “Εγκλήματα”, στην πιο επιτυχημένη σειρά εκείνης της περιόδου και τότε ήταν πολύ εύκολο να ψωνιστώ και να χαθώ μέσα σε αυτό, κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Αργότερα όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Εθνικό, με πήρε ο Αγγελόπουλος και έφτασα σε ένα επίπεδο που έλεγα ότι πρέπει να αποδείξω στον εαυτό μου ότι αξίζω να είμαι σε αυτό το επίπεδο. Στην ζωή μου είχα πάντα τόσο υψηλούς στόχους έχοντας την αίσθηση ότι “έχω δουλειά μέχρι να φτάσω εκεί και όχι με την λογική ότι εγώ θα φτάσω εκεί με το έτσι θέλω”. Προσωπικά με γοητεύει η ίδια η δουλειά μου και όχι τόσο ο εαυτός μου.
Έχοντας εργαστεί στο εξωτερικό για μεγάλο χρονικό διάστημα και κυνηγήσει αρκετές οντισιόν καθημερινά, σε μια νέα πρόταση θα ήσουν διατεθειμένος να το επαναλάβεις ξανά;
Έζησα για 4 χρόνια στο Λονδίνο οπότε για μένα ήταν μια μόνιμη κατάσταση. Από την στιγμή που σήμερα ο καθένας μας μπορεί να στέλνει βιογραφικά και να περνάει από διάφορα castings, δεν έχει σημασία που βρίσκομαι οπότε εγώ δεν έκλεισα ποτέ μου την πόρτα για το εξωτερικό καθώς φέτος έχω ταξιδέψει ήδη 5 φορές για διάφορες δουλειές. Σίγουρα θα έλεγα κατευθείαν το ναι για μια νέα ταινία ή σειρά.
Πως βιώνεις την νέα τάση των Social Media; Πως φιλτράρεις τα θετικά/αρνητικά μηνύματα;
Στην αρχή όλο αυτό ήταν λίγο δύσκολο γιατί αναρωτιόμουν όταν έβλεπα ένα άσχημο μήνυμα γιατί μπαίνει ο καθένας στην διαδικασία αυτή να σου στείλει ένα τέτοιου είδους μήνυμα ενώ δεν γνωριζόμαστε από κοντά ενώ από την άλλη τον θαυμασμό μπορείς να τον καταλάβεις. Αυτή την περίοδο τα έχω απενεργοποιήσει γιατί δεν θέλω να με επηρεάζει προσωπικά και να με αποσπά από το γράψιμο που κάνω. Δυστυχώς στις μέρες μας η προώθηση της δουλειάς μας γίνεται αποκλειστικά μέσω των social media και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνω απόλυτα καθώς παλαιότερα το έχω κάνει και εγώ σε ένα βαθμό παρότι δεν μου ήταν τόσο εύκολο.
Πως βλέπεις τις κριτικές που θα γραφτούν για σένα;
Δεν μπαίνω στην διαδικασία να διαβάσω κριτικές ακόμα και αν μου μεταφερθούν. Συνήθως βλέπω την κριτική με πάρα πολύ κριτικό μάτι και με το ίδιο ακριβώς τρόπο βλέπω και τα καλά και τα κακά που θα γραφτούν.
Υπάρχει κάποιο όνειρο που δεν έχεις πραγματοποιήσει μέχρι τώρα;
Θα ήθελα να γυριστεί κάτι από τα projects που έχω γράψει και θα ήταν κάτι που θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα.
Που βρίσκεις την λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή;
Προσπαθούμε πολύ μαζί με την γυναίκα μου η οποία είναι αντζέντης ηθοποιών και βρίσκεται και η ίδια στον χώρο, να μην συζητάμε εξ’ολοκλήρου θέματα που αφορούν την δουλειά αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο. Όλο αυτό το ανακάτεμα μπορεί να σε τσακίσει κυριολεκτικά οπότε καλό είναι να το αποφεύγεις όσο μπορείς.
Πως θα διαχειριστείς τον ανταγωνισμό και το κακό στοιχείο του επαγγέλματος;
Πάντα προσπαθώ να κρατώ κάποιες ισορροπίες γιαυτό και επιλέγω να μην μπω σε καταστάσεις με ανθρώπους που ξέρω από πριν ότι δεν θα πρεπε να συνεργαστώ μαζί τους. Ένας φίλος μου, μου είχε πει κάποτε “μήπως δεν είσαι και τόσο φιλόδοξος, γιατί τόσο ήρεμος με τον ανταγωνισμό;” με μένα να του απαντώ πως αν δεν ήμουν τόσο φιλόδοξος, σίγουρα δεν θα πήγαινα μέχρι την Αγγλία. Αυτό που κάνω σε αυτή την δουλειά είναι να αναγνωρίζω τον χώρο του άλλου και τον ρόλο που θα κάνει σε μια παράσταση. Δεν πρόκειται ποτέ να κλέψω από κάποιον την προσοχή από κάτι που κάνει, αυτό που κάνω είναι να προστατεύω τον δικό μου χώρο και εκεί μπορεί να αλλάξω ως άνθρωπος τελείως αν κάτι με αδικήσει. Δεν φτάνω εύκολα στα άκρα αλλά αν εκραγώ για κάτι δεν υπάρχει πισωγύρισμα. Σίγουρα δίνω δεύτερες ευκαιρίες αλλά αν δεν το εκτιμήσει αυτό ο άλλος, σίγουρα δεν θα υπάρξει επόμενη.
Τι άλλο ετοιμάζεις μελλοντικά πέρα από τον Άμλετ;
Ετοιμάζω αυτή την περίοδο μια παράσταση που θα σκηνοθετήσει η Αλίκη Δανέζη Knutsen με την οποία είχαμε κάνει το “Λεωφορείο ο Πόθος” στην Κύπρο την οποία ξεχωρίζω ως μια από τις πιο όμορφες δουλειές που έχω κάνει. Στην νέα παράσταση “REIGEN” θα παίζω μαζί με την Βίκυ Παπαδοπούλου και αναμένεται να ξεκινήσει από την νέα σεζόν τον Οκτώβρη.
Τι θα θελες να σου φέρει η χρονιά που διανύουμε;
Aυτό που σίγουρα θέλω να μου φέρει αυτή η χρονιά είναι πάρει σάρκα και οστά κάτι από αυτά που έχω γράψει και να σταματήσει να υπάρχει αυτό το αβέβαιο κλίμα που επικρατεί τριγύρω μας και συγκεκριμένα στην Ελλάδα. Θα ήθελα όταν μια δουλειά έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί στον κόσμο, να γίνεται πραγματικότητα και όχι συνεχώς να αναβάλλεται για διάφορους λόγους, κάτι που εξακολουθεί να γίνεται στις μέρες μας και όταν δίνουμε τον λόγο μας για κάτι να τον τηρούμε.
