Η Θάλεια Ματίκα είναι από τις ηθοποιούς που δεν διαλέξε ποτέ τον εύκολο τον δρόμο με την δήθεν επιτυχία και την καθημερινή της παρουσία στον κόσμο. Αντιθέτως μέσα από ιδιαίτερες και αξιόλογες δουλειές σε Θέατρο αλλά και σε τηλεόραση, έχει καταφέρει να χτίσει το δικό της δρόμο σε όλο αυτό με αξιοζήλευτες συνεργασίες και δουλειές πολύ αγαπημένες.
Πάντα γλυκιά χωρίς να χάνει την ψυχραιμία της , μας παρουσιάζει κάθε φορά κάτι το διαφορετικό, κάτι που έχει λατρέψει πρώτα από όλα η ίδια και έχει δουλέψει γιαυτό με πολύ μεράκι.
Λίγο πριν το τέλος της παράστασης “Θείος Βάνιας” στο Θέατρο Άνεσις, η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο checkinart για όλους και για όλα!
Θάλεια μου καλώς όρισες στο Checkinart! Φτάνοντας στο τέλος των παραστάσεων για το έργο “Θείος Βάνιας”, τι είναι αυτό που κρατάς εσύ προσωπικά από αυτή την δουλειά;
Καταρχάς το πρώτο που κρατάω είναι ότι έπαιξα για πρώτη φορά ένα έργο του Τσέχωφ, ο οποίος είναι ένας πολύ αγαπημένος μου συγγραφέας αλλά και το γεγονός ότι ήμουν για ακόμη μια φορά υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημοσθένη Παπαδόπουλου τον οποίο εκτιμώ πολύ καλλιτεχνικά αλλά και ως άνθρωπο. Ακόμη όσον αφορά την δική μου πορεία, χαίρομαι πολύ γιατί μου δώθηκε η ευκαιρία να παίξω έναν καθαρά γυναικείο ρόλο, ξεφεύγοντας έντονα από την εικόνα του κοριτσιού και αυτό με γέμισε πολύ μέσα μου.
Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή την οποία ξεχωρίζεις και την κουβαλάς μέχρι το τέλος της παράστασης;
Kάθε φορά βλέπω την παράσταση ομαδικά και συνολικά και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι συγκεκριμένο από την ροή της ιστορίας. Χαίρομαι πολύ που είμαι μέρος αυτής της δουλειάς και είμαι πάντα υποστηρικτική για ότι κάνω, δεν ντρέπομαι για κάτι αλλά ούτε και στεναχωριέμαι το οποίο είναι πολύ σημαντικό.
Εν έτη 2018, οι αποφάσεις σου για μια νέα δουλειά είναι με βάση το συναίσθημα ή την λογική;
Nομίζω ότι τα τελευταία χρόνια με παρακινεί περισσότερο το συναίσθημα και λειτουργώ πάντα με βάση το τι θέλω να κάνω και το τι με χαροποιεί. Μπορεί παλαιότερα να βρισκόμουν σε δουλειές που δεν ήταν τόσο κοντά μου αλλά τα τελευταία χρόνια που δουλεύουμε μαζί με τον Τάσο(Ιορδανίδη), δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.
Σίγουρα όλοι μας έχουμε προδωθεί από το ένστικτο μας κάποιες φορές αλλά όλα είναι μέσα στην ζωή. Μπορεί στην αρχή να είναι λίγο δύσκολο αλλά μετά συνειδητοποιείς το τι έχει γίνει και πας παρακάτω στην ζωή σου.
Από την Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν και σήμερα τι είναι αυτό που έχει αλλάξει την Θάλεια; Tι έχεις αναθεωρήσει από λάθος επιλογές του επαγγέλματος;
Όταν ξεκίνησα στο επάγγελμα είχα τρομερή άγνοια κινδύνου λόγω της ηλικίας μου και λόγω του ότι βρισκόμουν σε μια χώρα που είχε μια μεγάλη άνθηση στο οικονομικό πεδίο. Δυστυχώς αυτό που συνάντησα όταν ξεκίνησα στον χώρο με αυτό που ζούμε όλοι μας τα τελευταία χρόνια, είναι 2 διαφορετικοί κόσμοι διότι πλέον όλα γύρω μας είναι διαφορετικά. Όλη αυτή η αλλαγή της καθημερινότητας μας, μπορεί να με έχει ωριμάσει αρκετά ως άνθρωπο αλλά δεν παύει να με κάνει να ελπίζω και να κάνω όνειρα για το μέλλον γιατί αν σταματήσουμε και αυτό, τότε έχουμε χάσει το παιχνίδι οριστικά.
Αν ξεκινούσες τώρα την διαδρομή σου στο επάγγελμα με την εμπειρία του σήμερα,τι διαφορετικό θα ήθελες να κάνεις;
Σίγουρα σε κάποια πράγματα θα έκανα τελείως διαφορετικές επιλογές γιατί τότε ήμουν της λογικής “να υπάρχει δουλειά” χωρίς να σκέφτομαι κάτι άλλο , κάτι που σήμερα θα διαχειριζόμουν διαφορετικά.Στο παρελθόν πίστευα πώς όλα είναι εμπειρίες και ότι πρέπει πάση θυσία να βρίσκομαι στην δουλειά ενώ τώρα σκέφτομαι τελείως διαφορετικά.
Έχοντας περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με αγαπημένες σειρές όπως τις “Κλείσε τα μάτια“, “Μη μου λες αντίο” , “Big Bang” αλλά και το “Ελεύθερος και ωραίος” η οποία αποτελεί η τελευταία δουλειά, πώς κρίνεις το σημερινό τηλεοπτικό πεδίο;
Νομίζω πώς η ελληνική τηλεόραση που πάντα αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα, αυτή την περίοδο έχει ακολουθήσει την πορεία της γενικότερης κρίσης της χώρας και όπως δυσλειτουργεί η κοινωνία μας , έτσι κάτα κάποιο τρόπο προχωράει και η τηλεόραση. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν σήμερα προγράμματα που με τραβούν να τα παρακολουθήσω. Παρακολουθώντας τι συμβαίνει, βλέπω να επικρατεί παντού μια ευκολία, ένα άγχος και μια απίστευτη ταχύτητα να τα προλάβουμε όλα, με πολλά αναλώσιμα πρόσωπα να κυριαρχούν και στο δικό μας επάγγελμα. Πολλές φορές βλέπω νέα πρόσωπα τα οποία δεν αναγνωρίζω και τα οποία εξαφανίζονται μετά το πέρας της εκάστοτε σεζόν.
Τι θα σου έκανε το κλικ να επιστρέψεις ξανά σε ένα σήριαλ;
Θα ήθελα να μου αρέσει το σενάριο και οι συντελεστές αλλιώς δεν θα έμπαινα σε αυτή την διαδικασία γιατί πλέον τα γυρίσματα είναι πολύ επίπονα και δύσκολα για τον καθένα μας. Η αλήθεια είναι ότι η καθημερινότητα ενός σήριαλ δεν μου έχει λείψει τόσο πολύ γιατί δεν ήταν κάτι που αγαπούσα ιδιαίτερα αλλά αν ερχόταν μια αξιόλογη πρόταση, θα έλεγα φυσικά το ναι γιατί η τηλεόραση είναι ένα βοήθημα στην καριέρα ενός ηθοποιού.
Έχεις ξεχωρίσει κάτι τον τελευταίο καιρό που έχεις παρακολουθήσει και σου άρεσε;
Τα τελευταία χρόνια λόγω συνθηκών ζωής δεν έχω δει πολλές δουλειές και δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι κάτι μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Έχω αρκετά χρόνια να παρακολουθήσω ένα ελληνικό σήριαλ οπότε έχω πλήρης άγνοια για το τι συμβαίνει στο τηλεοπτικό πεδίο.
Αν πέσεις πάνω σε παλαιότερες δουλειές σου, πώς αντιδράς;
Αρχικά δεν θα κάτσω καν να το δω γιατί βαριέμαι τρελά και σίγουρα θα αλλάξω κανάλι. Βλέποντας τον εαυτό μου μετά από αρκετά χρόνια, θα επικεντρωθώ σε λάθη γιατί δεν μου αρέσει να με βλέπω.
Πώς βλέπεις την κατάσταση του Mega;
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας τέτοιος φορέας από την μια στιγμή στην άλλη αφήνει στον δρόμο τόσους πολλούς ανθρώπους. Σκέφτομαι πολλές φορές αυτούς τους ανθρώπους οι οποίοι αφιέρωσαν όλη την ζωή τους μέσα σε αυτό και πολλοί από αυτούς είναι οικογενειάρχες και έχουν τεράστιες ανάγκες για να καλύψουν. Δυστυχώς αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συνεχώς σε πολλές επιχειρήσεις και δεν υπάρχει η κρατική μέριμνα για να αντιμετωπιστεί ένα τέτοιο φαινόμενο.
Τι είναι αυτό που κρατάς από μια δουλειά είτε είναι επιτυχημένη εμπορικά είτε καλλιτεχνικά;
Αυτό που θα κρατήσω είναι σίγουρα η εμπειρία γιατί όσο και να σπουδάσεις, αν δεν αντιμετωπίσεις το τρακ, τις αρνητικές κριτικές και τις συνθήκες που επικρατούν, δεν μπορείς να γίνεις καλύτερος.
Πώς θα διαχειριστείς μια δύσκολη στιγμή του επαγγέλματος;
Το επάγγελμα έχει πάρα πολλές καλές αλλά και κακές στιγμές. Γενικότερα έχω μάθει να έχω μια ψυχραιμία για τα πράγματα γύρω μου και αντιμετωπίζω την κάθε περίπτωση ανάλογα με το πόσο σοβαρή είναι.
Πώς αντιμετωπίζεις την νέα τάση της επικοινωνίας, τα social media;
Δηλώνω “αναλφάβητη” ως προς αυτήν την νέα πραγματικότητα διότι δεν γνωρίζω πολλά ως προς το κομμάτι του χειρισμού τους και της γενικότερης προώθησης. Θα μπω σίγουρα στο internet καθημερινά για να ενημερωθώ για το τι συμβαίνει γύρω μας αλλά από κει και πέρα δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Θεωρώ πώς τα Social Media θέλουν μια ιδιαίτερη μεταχείριση και αρκετό χρόνο που θα πρέπει να καταναλώσεις για να μάθεις τον χειρισμό τους και εγώ δεν έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα τόσο ενεργά.
Πώς θα αντιδράσεις με τις κριτικές που θα γραφτούν για σένα;
Όταν διαβάσω κάτι θετικό, σίγουρα θα χαρώ και από την άλλη θα στεναχωρηθώ για κάτι άσχημο αλλά όλα είναι μέσα στο παιχνίδι και δεν μπορούμε παρά να το δεχτούμε.
Ο ανταγωνισμός γύρω σου είναι κάτι που σε επηρεάζει;
Πιστεύω πώς δεν υπάρχει κανένας είδους ανταγωνισμός και ο καθένας έχει να ανταγωνιστεί τον εαυτό του. Σε όλο αυτό το ταξίδι θεωρώ πως είσαι εσύ και ο εαυτός και κανένας άλλος. Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν να σου πουν απολύτως τίποτα.
Που βρίσκεις την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή;
Λόγω του ότι με τον Τάσο( Ιορδανίδη) κάνουμε την ίδια δουλειά και δουλεύουμε στο ίδιο χώρο, η δουλειά και η προσωπική μας ζωή είναι ένα. Όλο αυτό είναι πολύ δημιουργικό αλλά έχει και τριβές γιατί και οι δυο ζούμε στο ίδιο καράβι δεν μπορεί να είναι απόλυτα διαχωρισμένο. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που χάνεται κάπως η ισορροπία αλλά όταν είσαι με τον άνθρωπο σου σε μια πολύ δυνατή συναισθηματική σύνδεση, όλα τα πράγματα ξεπερνιούνται γιατί ξέρεις ότι έχεις τον άνθρωπο σου σε αυτή την ζωή και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Ένιωσες ποτέ ότι εγκλωβίστηκες σε μια “ταμπέλα” που σε κατηγοριοποιούν τρίτοι από κάτι μεμονωμένο που θα δουν;
Φαντάζομαι ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη εικόνα για μένα όπως έχω και εγώ για κάποιους ανθρώπους που δεν ξέρω και αυτό είναι πολύ άσχημο. Σαν χώρα είμαστε λίγο κλειστοί ως προς αυτό το κομμάτι αλλά δεν μπορείς να κάνεις και κάτι γιαυτό.Αν θέλεις κάτι πολύ να συμβεί, προσπαθείς, παλεύεις για αυτό και μετράς τι επιλογές θα κάνεις.
Τι είναι αυτό που ακόμα σε κάνει να αγαπάς την δουλειά σου και αυτό που σε απωθεί;
Την δουλειά μου την αγαπώ πάρα πολύ γιατί σου χαρίζει μαγικές στιγμές και συγκεκριμένα το Θέατρο είναι πολύ δημιουργικό για τον καθένα και αποτελεί ένα μικρόβιο που δεν φεύγει, αντιθέτως με τα χρόνια συνεχώς μεγεθύνεται μέσα σου.
Αυτό που είναι πολύ δύσκολο, είναι το να μπορείς να ζεις μέσα από το επάγγελμα σου, το οποίο πλέον έχει γίνει αδυσώπητο και σε οικονομικές απολαβές αλλά και σε συνθήκες εργασίας. Αυτό που σίγουρα δεν με απωθεί είναι το ταλέντο και όταν συναντώ ταλαντούχα άτομα με όρεξη για αυτό που κάνουν. Με ενοχλεί απίστευτα όταν βρίσκομαι κάπου και δεν νιώθω καλά καλλιτεχνικά, σαν να νιώθω ότι ασφυκτιώ. Είναι πολύ άσχημο όταν κάνεις κάτι και που δεν περνάς καθόλου καλά γιατί δεν είναι μια καθημερινή δουλειά.
Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική;
Θα πρέπει ένας νέος άνθρωπος να θέλει πραγματικά να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα και να μην αντέχει χωρίς αυτό γιατί αλλιώς δεν θα τον κρατήσει ο χώρος.
Έφτασες ποτέ σου στο σημείο να χάσεις τον έλεγχο και να “ψωνιστείς”;
Νομίζω ότι είμαι ένας άνθρωπος που πατάει πολύ γερά στην γη και δεν έχω καθόλου αυτό το ένστικτο και δεν θα το είχα με ότι και αν είχα ασχοληθεί .Το “φανταχτερό” της υπόθεσης δεν υπάρχει στην Ελλάδα γιατί μιλάμε για μια δύσκολη εργασία. Στην Χώρα που ζούμε, ο καθένας μας ξέρει πολύ καλά πώς τα πράγματα γύρω μας είναι συγκεκριμένα και όπου θα φτάσεις υπάρχει και ένα ταβάνι, σε αντίθεση με την Αμερική που είναι μια τελείως διαφορετική αγορά αλλά και πραγματικότητα.
Υπάρχει ακόμα κάποιο καλλιτεχνικό όνειρο που δεν έχεις πραγματοποιήσει;
Κάποιο συγκεκριμένο έργο ή ρόλο που θα ήθελα να κάνω δεν έχω προς το παρόν. Θέλω να κάνω καλές δουλειές με αξιόλογους συνεργάτες όπου και να είναι αυτές και να χαίρομαι που βρίσκομαι σε αυτόν τον χώρο. Ότι και να έρθει, θέλω να με εκφράζει καλλιτεχνικά και αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα.
Τι θα ήθελες να σου φέρει η χρονιά που διανύουμε και από τι να σε ανακουφίσει;
Θα ήθελα να είμαστε υγιείς πάνω από όλα και να συνεχίσω να κάνω δουλειές στο Θέατρο που αγαπώ και με γεμίζουν ενώ αντίθετα θα ήθελα να μου μετριάσει λίγο την καθημερινή ανασφάλεια του βιοπορισμού ,κάτι που είναι αρκετά δύσκολο γιατί είναι κάτι που βιώνουμε όλοι μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Η παράσταση “Θείος Βάνιας” στο Θέατρο Άνεσις ολοκληρώνει την πορεία της στις 27 του μηνός και από κει και πέρα δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να είναι ανακοινώσιμο.
