Ο Δημήτρης Μακαλιάς είναι από τους ηθοποιούς οι οποίοι δίνουν πάντα το 1000% του εαυτού τους σε ότι και αν κάνουν, συνεχίζοντας κάθε φορά με αμείωτο ενδιαφέρον για νέα καλλιτεχνικά μονοπάτια.
Το πηγαίο του χιούμορ είναι κάτι που δεν τον εγκαταλείπει ποτέ καθώς η αισιοδοξία για τον ίδιο είναι τρόπος ζωής.
Ο Δημήτρης μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για όλους και για όλα!
Δημήτρη μου καλώς όρισες στο Checkinart! Σε μια περίοδο που λίγες θεατρικές δουλειές ξεχωρίζουν στα μάτια του θεατή, τι είναι αυτό που σε έκανε να αγαπήσεις την παράσταση “Τι Ζούμε”;
Προσωπικά ως Δημήτρης την φετινή περίοδο, είδα έντονα την ανάγκη του κόσμου να θέλει να γελάσει, να ξεχαστεί από τα όποια προβλήματα του και να θέλει να μείνει εδώ και να το παλέψει και αυτό είναι κάτι πολύ ελπιδοφόρο γιατί τα πράγματα γύρω μας δεν είναι τόσο καλά και πολύς κόσμος φεύγει από την χώρα για να βρει κάτι καλύτερο. Το “Τι Ζούμε”, πάτησε στην καθημερινότητα του σήμερα, στον τρόπο που χρησιμοποιούμε τα Social Media, χάνοντας την ανθρώπινη επαφή αλλά και στο πώς διακωμωδούμε τις καταστάσεις γύρω μας. Η φετινή παράσταση άγγιξε τον κόσμο, τον έκανε να γελάσει με την ψυχή του και αποτέλεσε ένα στοίχημα για εμάς που κερδίσαμε πολύ αναπάντεχα.
Πόσο εύκολο είναι την σημερινή εποχή το δουλεμένο και αυθεντικό χιούμορ να φτάσει στα όρια του ευτελούς και πρόχειρου;
Tο χιούμορ είναι δίκοπο μαχαίρι και μπορεί ένα αστείο να μην αντέξει στον χρόνο και να μην ανταποκρίνεται μετά από κάποιο διάστημα στην σημερινή πραγματικότητα. Το τι είναι ευτελές, έχει να κάνει πολύ με την περίοδο που ζούμε και με τα όρια που έχουμε βάλει γιατί πλέον η ταχύτητα στην ζωή μας παίζει πρωταρχικό σκοπό επομένως έχουμε περάσει και σε έναν άλλον ρυθμικό κώδικα.
Τι είναι αυτό που θα σε φέρει πραγματικά στα όρια σου και θα αναφωνήσεις “ΤΙ Ζούμε”;
Αυτό που θα με φέρει στα όρια μου είναι η αδικία και δεν μπορώ να αντέξω με τίποτα την αλλαγή των δεδομένων που έχω συμφωνήσει με έναν άνθρωπο. Αυτή η αδικία μπορεί να με εξοργίσει και αυτό δυστυχώς συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα, από το φιλικό μέχρι το επαγγελματικό πεδίο.
Έχοντας περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με αγαπημένες δουλειές που έχουν ξεχωρίσει στα μάτια του τηλεθεατή, τι είναι αυτό που ξεχωρίζεις στο σημερινό τηλεοπτικό πεδίο;
Eίμαι ένας άνθρωπος που μεγάλωσα με την Ιδιωτική Τηλεόραση και έβλεπα πολύ τηλεόραση και συγκεκριμένα τις σειρές του Mega και του Ant1. Τώρα πλέον δεν μπορώ να κάτσω να παρακολουθήσω κάτι στην τηλεόραση και προτιμώ μαζί με την γυναίκα μου να βλέπουμε σειρές από συνδρομητικά κανάλια , κάτι που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα τα προηγούμενα χρόνια. Βλέποντας αυτές τις μεγάλες παραγωγές και ευφάνταστα σενάρια, τις ζηλεύω. Αντίθετα όταν ανοίξω την ελληνική τηλεόραση, πραγματικά στεναχωριέμαι γιατί δεν υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον.
Τι θα σου έκανε το κλικ για να πεις το ναι σε μια νέα σειρά;
Θα ήθελα πολύ να μου δωθεί η ευκαιρία να κάνω κάτι αντίστοιχο όπως ήταν “Η γενιά των 592 ευρώ”, η οποία ήταν μια σειρά που στην εποχή της ήταν κάτι πολύ φρέσκο και πολύ τρελό. Μου λείπει η τρέλα και το να βλέπω πράγματα που δεν τα περιμένω καθόλου. Δυστυχώς σήμερα τα κανάλια ακολουθούν την περπατημένη διότι θέλουν να δουν το ίδιο – δοκιμασμένο προιόν. Θα πρέπει να βγει κάτι καινούργιο στο γυαλί που θα έχει άποψη και θα κρατήσει τον τηλεθεατή από την πρώτη στιγμή. Αυτή την περίοδο ξεκίνησα τα γυρίσματα για τους “10 Μικρούς Μήτσους” του Λάκη Λαζόπουλου και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή την συγκυρία. Αυτή η σειρά έχει μια νοσταλγία μιας ιστορική περιόδου και είναι ένα προιόν το οποίο λάτρεψα και με κάνει να νιώθω γεμάτος μέχρι και σήμερα.
Πόσο εύκολο είναι στις μέρες μας να γίνουν συνεργασίες μεταξύ των καλλιτεχνών όπως γίνονται παλαιότερα;
Θεωρώ πώς η συνεργασία είναι το νούμερο ένα απαραίτητο στοιχείο στην δουλειά που κάνω και δεν νοείται Θέατρο πια χωρίς σύμπραξη δυνάμεων. Όσο πιο μεγάλες δυνάμεις ενώνονται και προσφέρουν ένα καλύτερο θέαμα ποιοτικά και όχι τόσο ποσοτικά, νομίζω ότι ανεβάζει την θεατρική μας παιδεία και είναι κάτι που έχω ανάγκη και εγώ ο ίδιος. Μου αρέσει να αλλάζω συνεργάτες συνέχεια, να πηγαίνω ένα βήμα παρακάτω κάθε φορά και να γνωρίζω νέα είδη Θεάτρου. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν μου αρέσει να κάθομαι, μου αρέσει να δημιουργώ.
Πώς βιώνεις την νέα τάση των Social Media;
Σίγουρα αυτή η νέα τάση έχει και τα καλά αλλά και τα κακά της και δεν μου αρέσει να γίνομαι αφοριστικός για τα πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι όντως είμαστε όλοι πάνω από ένα τηλέφωνο και πλέον έχουμε χάσει ένα μεγάλο ποσοστό της ανθρώπινης επαφής αλλά και της επαφής με τον έξω κόσμο. Ταυτόχρονα όμως νιώθω ότι το κομμάτι της τεχνολογίας έχει εξελιχθεί ραγδαία και η ταχύτητα της πληροφορίας είναι κάτι που με συναρπάζει. Πολλές φορές έχω νιώσει ότι με έχει κουράσει όλο αυτό και γιαυτό τον λόγο συνήθως παίρνω μια απόσταση από αυτό και γυρίζω ξανά πιο ανανεωμένος.
Πώς θα διαχειριστείς τις κριτικές που θα γραφτούν για σένα;
Όσο μεγαλώνω, τόσο λιγότερο κοιτάζω τις κριτικές. Μου αρέσει μια κριτική γιατί μέσα από αυτές βελτιώνομαι και δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσω ένα σχόλιο και να μην μου δώσει κάτι που δεν είναι σωστό. Ακόμα και αυτός που θέλει να πει κάτι παραπάνω από αυτό που αρμόζει, κάτι έχει δει και αυτό για μένα είναι τεράστιο όφελος γιατί αυτή η αναζήτηση μέσα μου θα με κάνει καλύτερο. Η θετική κριτική από την άλλη, είναι ένα θείο δώρο που την κρατάς και πορεύεσαι για τα επόμενα που θα έρθουν. Η κάθε κριτική για μένα έχει ένα όφελος και θέλω να την ακούσω και να προχωρήσω μπροστά.
Η έντονη αβεβαιότητα και αναμονή στο επάγγελμα πώς σε επηρεάζει;
Πλέον έχουμε φτάσει στο πιο υπέρτατο βαθμό όσον αφορά την αγωνία και την ανασφάλεια για την επόμενη μέρα. Σίγουρα όλες οι γενιές έχουνε κάνει πολλά λάθη σε αυτό το κομμάτι ώστε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο οπότε ήταν κάπως αναμενόμενο. Την σημερινή εποχή δυστυχώς ακόμα και αν κάνεις μια συμφωνία με κάποιον, μπορεί να την αθετήσει ανά πάσα στιγμή και έχουμε γίνει όλοι μας πολύ ανεκτικοί ως προς αυτό το κομμάτι το οποίο δεν είναι και πολύ σωστό. Με στεναχωρεί όταν κλείνει μια τηλεοπτική ιστορία όπως είναι το Mega και χιλιάδες άτομα μένουν άνεργα αλλά και το γεγονός ότι ακόμα δεν υπάρχει στο μυαλό αυτού του κράτους η ανάπτυξη ώστε να εξελιχθούμε. Η καλή δουλειά θέλει επένδυση στο κομμάτι της παραγωγής αλλά και αρκετό χρόνο και αυτό δυστυχώς δεν γίνεται σήμερα γιατί λείπει η πίστη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
To “Tι Ζούμε” θα πραγματοποιήσει μια περιοδεία τον Μάιο, ξεκινώντας από τις 15 του μηνός, με πρώτη πόλη την Πάτρα και θα συνεχίσει σε μεγάλες πόλεις σε ολόκληρη την χώρα όπως τα Γιάννενα, την Θεσσαλονίκη και το Αγρίνιο.
