O Νίκος Τσιλίκης είναι ένας νέος με πολύ όρεξη, αισιοδοξία, ευρηματικότητα αλλά πάνω από όλα ένας άνθρωπος με αυθεντικό χαρακτήρα.
Παρότι ζούμε στην εποχή της μαυρίλας και της απόλυτης βεβαιότητας, ο Νίκος συνεχίζει με το ίδιο κέφι να κάνει αυτό που αγαπάει, να βρίσκει πάντα κάτι ενδιαφέρον μέσα από τις σπουδές που έχει κάνει και να αγαπάει σε μέγιστο βαθμό την τέχνης της φωτογραφίας με την οποία ασχολείται ερασιτεχνικά τα τελευταία χρόνια.
Ο ίδιος μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για όλα !
Τι σε γοητεύει και τι σε απωθεί εν έτη 2018 στη φωτογραφία;
Φίλε μου Πάνο, καταρχάς να σε ευχαριστήσω πάνω απ’ όλα για τη φιλοξενία σου στο #checkinart. Όσο για την ερώτησή σου, επειδή είμαι ερασιτέχνης φωτογράφος, να το προσδιορίσω αυτό προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, θα σου πω ότι στη φωτογραφία με γοητεύει πολύ το συναίσθημα που μου προκαλεί ή το μήνυμα που θέλει να περάσει αυτός που κάνει τη λήψη. Δε θα πω ότι κάτι με απωθεί στις φωτογραφίες. Ο καθένας βγάζει αυτό που νιώθει κι αισθάνεται, για μένα δεν υπάρχει το απωθεί, δε θα το κρίνω εγώ, είναι σκληρός χαρακτηρισμός.
Είναι εύκολο σε μία περίοδο βαθύτατης κρίσης στην οποία η τέχνη έχει πληγεί πολύ να κάνεις την αγάπη σου επάγγελμα και να βιοποριστείς από αυτό;
Η αλήθεια είναι πως είμαι ένας απόφοιτος νοσηλευτικής και νυν σπουδαστής Βοηθ. Εργοθεραπείας που θα ήθελε να ασχοληθεί πάνω στο τομέα υγείας. Είναι αντίθετα στο χόμπι στο οποίο κάνω. Είμαι της άποψης όμως πως αν έχεις θέληση, χρόνο, ανθρώπους που μπορούν να σε πιστέψουν και να σε στηρίξουν μπορεί το χόμπι να σου αποφέρει χρήματα και να βιοποριστείς επαγγελματικά ή να υπάρξει κατάλληλος συνδυασμός. Αν υπάρχει θέληση τα καταφέρνεις όλα.
Έχει αλλάξει καθόλου ο Νίκος τα τελευταία χρόνια; Τι έχεις αναθεωρήσει από επαγγελματικές-φιλικές σχέσεις;
Ο Νίκος τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ. Βρίσκει τον εαυτό του. Βάζει τα όρια του. Έχει ανθρώπους αξίας δίπλα του, κατ’επιλογήν. Είναι της άποψης λίγοι και καλοί, αυτό είναι το μότο μου, αν θες. Κάνει πράγματα που τον πάνε ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Αργά και σταθερά βήματα. Δε χρειάζεται βιασύνη διότι η ολίσθηση μπορεί ανά πάσα στιγμή να σε φέρει στο χείλος του γκρεμού ή ακόμα και στον πάτο. Όσο για τις επαγγελματικές-φιλικές σχέσεις είναι ένας καθημερινός αγώνας και θέλει να χτίζεις τα όρια σου εξ’ αρχής. Σε καμία περίπτωση δε πρέπει να μπλέκονται μεταξύ τους αλλά κοινός παρονομαστής πιστεύω πως είναι να είσαι ο εαυτός σου.
Καταφέρνεις και έχεις όνειρα για το μέλλον ή θεωρείς ότι όταν κάνεις όνειρα ο Θεός γελάει;
Δε είμαι ονειροπόλος να σου πω την αλήθεια. Μου αρέσει να ζω το τώρα και να διεκδικώ ότι ευκαιρία μου παρουσιάζεται κι αν κρίνω εγώ ότι αξίζει να αφιερώσω χρόνο. Ίσως ακούγεται εγωιστικό. Αλλά με πίστη, τύχη, αφοσίωση και θέληση θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο κι αν ο Θεός γελάει μπορεί και να τον διαψεύσεις κάποιες φορές.
Πως θα ήθελες να είσαι σε 5 χρόνια;
Θα ήθελα πάνω απ’ όλα να έχω την υγεία μου, να ζω στην Αθήνα, να ασχολούμαι με τον κλάδο της εργοθεραπείας και συγκεκριμένα με παιδιά κι ενήλικες με ειδικές ανάγκες, να έχω εξελίξει τη φωτογραφία σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, να έχω ίσως μια σχέση και να μπορώ να ζω τις στιγμές της ζωής μου με ανθρώπους που αγαπώ.
Τι θα σου ανεβάσει την ψυχολογία και τι μπορεί να σε ρίξει κάτω κατά τη διάρκεια της ημέρας;
Πολλά είναι αυτά που θα μου ανεβάσουν τη διάθεσή μου όπως ένα περπάτημα, ένα τηλεφώνημα χαρμόσυνων νέων, ένας καφές σε ένα ωραίο μαγαζί με φίλους. Τα απλά πράγματα με γεμίζουν. Όσο για τα δυσάρεστα που συμβαίνουν γύρω μας εν έτη 2018 είναι τόσα πολλά που δεν αφήνω να με επηρεάσουν στη καθημερινότητα μου γιατί δυστυχώς υπερτερούν.
Πως σε χαρακτηρίζουν οι δικοί σου άνθρωποι; Ποιο μειονέκτημα θα ήθελες σιγά-σιγά να ελαττώσεις;
Ερώτηση δίκοπο μαχαίρι θα έλεγα. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύω για τον εαυτό του θα τον αναδείξει όπως επιθυμεί ή όπως θα ήθελε να είναι. Στα δικά μου μάτια με βλέπω κοινωνικό, οργανωτικό, ειλικρινή, ευαίσθητο. Όσο για τα ελαττώματα θα ήθελα να είμαι λιγότερο ενθουσιώδης με τους ανθρώπους. Είναι στοίχημα με τον εαυτό μου και εύχομαι να το κερδίσω κάποια στιγμή διότι οι κληρώσεις μέχρι στιγμής δεν μας έβγαλαν νικητή.
Θεωρείς ότι οι δημόσιες σχέσεις την σημερινή εποχή είναι αναγκαίες για την εξέλιξή σου, στην επαγγελματική πορεία; Μπορεί ένα νέο παιδί να προχωρήσει χωρίς αυτές;
Καλώς ή κακώς ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό όν. Αυτόματα θα πρέπει να είναι διαλλακτικός, να μπορεί να κινείται και να ελίσσεται. Για να ανέβεις σκαλοπάτι ή στη κορυφή θα πρέπει να αναπτύξεις τις δημόσιες σχέσεις. Σε αναγκάζει το όποιο σύστημα τις κατευθύνει αυτές ή πως καλείσαι εσύ να τις διαχειριστείς. Είμαι της άποψης όμως ότι σε όποιο στάδιο της εξέλιξης κι αν είσαι, να αναγνωρίζεις όσους σου στάθηκαν δίπλα σου, είτε οικογένεια είτε αδελφικοί φίλοι είτε ακόμα κι αυτοί που σου έβαλαν τα όποια εμπόδια. Όταν πατήσεις το κόκκινο χαλί της επιτυχίας και χαμογελάς στα φλας, το βλέμμα να μην είναι στις κάμερες αλλά στα πρόσωπα που σε έφτασαν εκεί.
