Ο Σταύρος Ζαλμάς είναι από τους ηθοποιούς που στο πέρασμα των χρόνων, μας έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές πάνω στο θεατρικό σανίδι αλλά και στην τηλεόραση, με δουλειές που ακόμα και σήμερα παραμένουν ξεχωριστές στο μάτι του θεατή.
Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για όλους και για όλα!
Σταύρο μου καλώς όρισες στο Checkinart! Τι είναι αυτό που κρατάς εσύ προσωπικά από την παράσταση “Μια Ξεχωριστή Ημέρα”;
Καταρχάς κρατάω την μεγάλη χαρά μιας πολύ μεγάλης επιτυχίας και την τεράστια ανταπόκριση του κόσμου η οποία μας κάνει όλους να νιώθουμε πανευτυχείς γιατί όλο αυτό το κάνουμε για τον κόσμο. Ακόμα κρατάω μια ακόμα συνεργασία με την Άσπα Καλλιάνη, με την οποία έχω να θυμάμαι μόνο όμορφα πράγματα αλλά και με την Δήμητρα Ματσούκα, την οποία συναντώ ξανά και την έχω αγαπήσει για το ήθος της πάνω στην σκηνή.
Σε μια περίοδο που λίγες θεατρικές δουλειές καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του θεατή και άλλες πάλι δεν παραμένουν για πολύ καιρό στο πεδίο, τι θεωρείς ότι τελικά θέλει να δει ο κόσμος στο θέατρο;
Yπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων: το κοινό που θέλει να διασκεδάσει και αυτό που θέλει να ψυχαγωγηθεί. Αυτό που παρατηρείται έντονα είναι, ότι τις περιόδους τις κρίσης και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, η Τέχνη γεννάται και το Θεατρόφιλο κοινό γυρνάει στις αίθουσες. Συγκεκριμένα στην παράσταση “Μια Ξεχωριστή Ημέρα” ο κόσμος θέλει να συγκινηθεί, να προβληματιστεί και κυρίως θέλει να δει μια αρκετά προσεγμένη δουλειά.
Τι είναι αυτό που θα αποτελέσει για σένα “Μια Ξεχωριστή Ημέρα” και τι είναι αυτό που θα σε ρίξει;
Νομίζω ότι στις μέρες μας πάρα πολλά πράγματα υπάρχουν για να μας χαλάσουν την διάθεση αλλά προσπαθούμε να σκεφτόμαστε με θετική ενέργεια παρά το αδιέξοδο που επικρατεί. Αυτό που μπορεί να μου φτιάξει την ημέρα είναι από μια συνάντηση, από μια κουβέντα και πολλά άλλα πράγματα, μπορεί να έχω υψηλές απαιτήσεις σε ποιότητα αλλά σίγουρα όχι σε ποσότητα.
Έχοντας περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με πολύ σπουδαίες παραγωγές που ακόμα και σήμερα μέσω των επαναλήψεων, συνεχίζουν να αγαπιούνται από τον κόσμο, πώς κρίνεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα;
Tο πρόβλημα με την τηλεόραση είναι ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε αυτήν δεν είναι καλλιτέχνες αλλά τεχνοκράτες και αυτό είναι κάτι που πάντα συνέβαινε. Ακόμα και στο παρελθόν, τις ημέρες της ευμάρειας, οι καλές δουλειές ήταν μετρημένες και συνέβαιναν από τύχη γιατί η ομάδα που αποφάσιζε για τον τελικό προγραμματισμό των πάντων, αποτελούνταν από τεχνοκράτες οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο. Αυτή την στιγμή η τηλεόραση έχει πάρει τον κατήφορο και έχει αρχίσει να μιμείται παραγωγές του εξωτερικού και μάλιστα δημιουργούνται τρομακτικά κακέπτυπα αυτών ενώ κάλλιστα θα μπορούσαμε με τα ίδια χρήματα να δημιουργήσουμε αριστουργήματα.
Δυστυχώς επικρατεί ένας συνεχής αγώνας για το ποιος θα κάνει το πιο φθηνό πρόγραμμα και είναι πολύ κρίμα. Εγώ ελπίζω κάποια στιγμή ο κόσμος να αρχίσει βλέπει όλο και πιο λιγότερο τηλεόραση γιατί το ποιόν μερικών προγραμμάτων που κυκλοφορούν, είναι εξωπραγματικό χαμηλό και υποτιμάει την νοημοσύνη των ίδιων των τηλεθεατών.
Τι θα σε κέντριζε ώστε να πεις το να σε μια νέα τηλεοπτική σειρά;
Προς το παρόν με έχει απορροφήσει πάρα πολύ το Θέατρο γιατί όπως είπα πιο πριν, από το 2010 και έπειτα το Θέατρο έχει αναγεννηθεί. Προσωπικά προτιμώ χίλιες φορές να χάσω ένα εισόδημα που είναι λίγο πιο υψηλό παρά να ενταχθώ σε ένα τέτοιο περιβάλλον και να υποτιμήσω το κοινό που θα με παρακολουθήσει.
Πώς βιώνεις την νέα τάση των Social Media;
Tα Social Media κατά ένα τρόπο βοηθούν στο να διαδώσει κανείς την δουλειά του αλλά χρειάζεται κιόλας και να αφιερώσεις κάποιον χρόνο σε αυτό και να ακολουθήσεις μια μέθοδο. Δεν είμαι καλός σε αυτά τα πράγματα γιατί δεν ήμουν ποτέ καριερίστας. Αγαπώ την δουλειά μου αλλά δεν μπορώ να ακολουθήσω την μέθοδο των δημοσίων σχέσεων.
Πώς αντιδράς όταν νέα άτομα σε βλέπουν στο Θέατρο και σου μιλάνε για παλαιότερες σου δουλειές στην μικρή οθόνη;
Δεν έχω συμπλεγματική σχέση με αυτά τα πράγματα και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συχνά από τον κόσμος μιας και είναι απολύτως λογικό. Όταν κάποιος με δει στην τηλεόραση μέσω μιας επανάληψης και στην συνέχεια έρθει να με παρακολουθήσει στο Θέατρο, είναι ένα πολύ καλό βήμα. Οι συχνές επαναλήψεις μπορεί να είναι επιβλαβείς για την ζωή και την λειτουργία του ηθοποιού γιατί για μια παρτίδα του κόσμου συντηρούν μια εικόνα, την οποία δεν θέλεις να συντηρήσεις και έχεις ξεπεράσει. Νομίζω εν κατακλείδι ότι όταν μια δουλειά είναι αξιόλογη και δυνατή, ο κόσμος θα την ακολουθήσει.
Υπάρχει ακόμα σεβασμός στον χώρο;
Tο κοινό που έρχεται στο Θέατρο μας δείχνει ευγνωμοσύνη για αυτό που είδε και δεν μας αντιμετωπίζει σαν διασκεδαστές αλλά σαν ηθοποιούς με την κυριολεκτική σημασία της λέξης.
Παρατηρείς το ίδιο και στις συνεργασίες σου;
Λόγω του ότι το Θέατρο είναι μια ομαδική δουλειά, οι συνεργασίες είναι το παν. Προτού κλείσεις μια δουλειά, θα ρωτήσεις με ποιον θα συνεργαστείς και μετά θα αποφασίσεις αν θα πραγματοποιήσεις την συνεργασία ακόμα και αν πρόκειται για ένα έργο ή ρόλο που πάντα ονειρευόσουν. Στο παρελθόν μου έχει τύχει να αρνηθώ ρόλους “κλισέ” επειδή η συνεργασία δεν οδηγούσε κανένα εχέγγυο για την πορεία του έργου.
Πόσο σε απασχολούν οι κριτικές που θα γραφτούν για σένα την σημερινή εποχή;
Δεν είμαι καλομαθημένος από τους κριτικούς γιατί είμαι εντελώς έξω-κυκλωματικός και λόγω υπερηφάνειας ποτέ μου δεν πλησίασα κριτικό σε κοινωνικό επίπεδο. Είμαι τόσο χορτασμένος από την αγάπη του κόσμου σε αυτά που κάνω, που έχω υποκαταστήσει πλήρως τις κακές κριτικές που έχουν γραφτεί για μένα.
Υπάρχει ακόμα ένα καλλιτεχνικό όνειρο που δεν έχεις πραγματοποιήσει;
Υπάρχουν κάποιοι ρόλοι που θα ήθελες κάποια στιγμή να τους παίξεις αλλά νομίζω ότι αυτά τα οποία προκύπτουν σαν έντονη διάθεση, είναι πράγματα που έχουν σχέση με το πώς αισθανόμαστε και το τι συμβαίνει μέσα μας την συγκεκριμένη εποχή.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Υπάρχει ένα αυξημένο ενδεχόμενο να συνεχιστεί η παράσταση. Προς το παρόν γίνονται συζητήσεις αλλά δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο.
