Ο Ιωάννης Παπαζήσης είναι ανατρεπτικός, ευέλικτος και αρκετά προσγειωμένος στα θέλω του. Όλα αυτά τα χρόνια έχει αγαπηθεί θερμά από τον κόσμο μέσω της δουλειάς του και δεν έχει σταματήσει λεπτό να προσπαθεί για το καλύτερο.
Λίγο πριν το τέλος των επιτυχημένων παραστάσεων του έργου “Ο Ηλίθιος” στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για όλους και για όλα!
Γιάννη καλώς όρισες στο Checkinart! Πώς είδες την φετινή θεατρική σεζόν;
Την φετινή σεζόν επέλεξα να βρεθώ σε αρκετές δουλειές και αυτό γιατί ήρθαν προτάσεις που με ενδιέφεραν πάρα πολύ, με την παράσταση “Ο Ηλίθιος” να είναι κατά σειρά η 6η δουλειά που βρίσκομαι μέσα στην σεζόν. Θεωρώ ότι όσο εκπαιδεύεται ο ηθοποιός, λόγω του ότι έχουμε κάθε φορά ένα θεατρόφιλο κοινό και ένα κοινό που αρχίζει και ακολουθεί περισσότερο αυτό το κοινό, έτσι εκπαιδεύεται το κοινό. Νομίζω ότι είμαστε σε μια φάση στην οποία οι ηθοποιοί πειραματίζονται μαζί με τους θεατές για το που θα πάει η επόμενη μέρα του θεάτρου. Το πιο σημαντικό είναι ότι πλέον οι καλλιτέχνες έρχονται πιο κοντά με το κοινό και υπάρχει μια κοινή γραμμή και ένας κοινός λόγος στο ότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε και στο ότι επιχειρούμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα.
Τι έχεις πάρει από το ταξίδι της παράστασης “Ο Ηλίθιος” και από τις εντυπώσεις του κόσμου;
Από τις πρώτες μέρες που ξεκίνησε αυτή η παράσταση στον Πειραιά, συνειδητοποιείς τον λόγο που ξεκίνησες αυτή την δουλειά όπως το να δουλεύεις με τόσο καταξιωμένους ηθοποιούς, με έναν αξιόλογο σκηνοθέτη αλλά και σε ένα καταπληκτικό χώρο. Στην παράσταση έχω έναν πολύ δύσκολο ρόλο τον οποίο αγαπώ περισσότερο από όλους μέχρι και σήμερα. Υποδύομαι έναν νεαρό “μηδενιστή” ο οποίος πάσχει από φυματίωση και του απομένει ελάχιστος χρόνος ζωής. Είναι ένας ρόλος που τον κουβαλάω και στην προσωπική μου ζωή γιατί θεωρώ ότι είναι μάθημα για την καθημερινότητα μου, είναι ένας ρόλος που φωνάζει για το τι είναι η ζωή και το τι πρέπει να ζούμε. Για μένα είναι νόμος μου, από κάθε συνεργασία που πραγματοποιώ, να με πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω αυτή η δουλειά και από την συγκεκριμένη δουλειά είναι σαν να έχεις κάθε φορά μια γεμάτη βαλίτσα με νέες ιδέες και αυτό είναι κάτι που κέρδισα. Είναι πολύ σημαντικό που συνάντησα για πρώτη φορά επί σκηνής τον Πέτρο Φιλιππίδη που είναι από τους ανθρώπους αυτής της γενιάς που θα έχουμε να το λέμε ότι τους συναντήσαμε επί σκηνής.
Έχοντας περάσει από αγαπημένες παραγωγές στον χώρο της τηλεόρασης τα προηγούμενα χρόνια που ακόμα και σήμερα αγαπιούνται θερμά από τον κόσμο μέσω των επαναλήψεων, πώς κρίνεις το σημερινό τηλεοπτικό πεδίο;
Το θέμα με την τηλεόραση και εμένα προσωπικά είναι ένα πολύ παράξενο θέμα! Προχθές μου ζητήθηκε να δώσω ένα βιογραφικό για μια ξένη ταινία για ένα νέο casting, κάτι που είχα να κάνω από την εποχή της Δραματικής Σχολής. Εκεί λοιπόν συνειδητοποίησα ότι έκλεισα αισίως τις 40 δουλειές μέσα στα 15 χρόνια που δουλεύω εκ των οποίων οι τηλεοπτικές ήταν μόνο οι 3, απλά είχα την τύχη να είναι άκρως επιτυχημένες στον κόσμο και να παραμένουν ακόμα και σήμερα διαχρονικές. Εγώ πρωτοξεκίνησα να κάνω 7 ταινίες και έπειτα ξεκίνησα να δουλεύω στην τηλεόραση. Να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι δεν είμαι ένας καλός κριτής διότι λόγω χρόνου δεν βλέπω τόσο συχνά τηλεόραση και λόγω του ότι είμαι μπαμπάς, προσπαθώ να αφιερώνω τον χρόνο μου στην οικογένεια μου. Όσο μπορώ να δω, νομίζω ότι η τηλεόραση απεικονίζει την κατάσταση που ζούμε γύρω μας. Επικρατούν αρκετά φθηνά και εύκολα προγράμματα αλλά θεωρώ ότι περνάμε μια μεταβατική βάση και σύντομα η μυθοπλασία θα επιστρέψει πολύ έντονα στην χώρα μας γιατί ο κόσμος το έχει μεγάλη ανάγκη. Προσωπικά προτιμώ να κάνουμε κάθε χρόνο 5-6 αξιόλογες σειρές που θα τους δωθεί το απαιτούμενο βάρος παρά να κάνουμε 30 και 40 απλά για να υπάρξουν στο γυαλί. Πιστεύω ότι σύντομα θα προβάλλονται νέες σειρές που θα βρίσκονται αποκλειστικά στην πλατφόρμα του ίντερνετ.
Πώς αντιδράς όταν μια μερίδα του κόσμου έρχεται στο Θέατρο να σε παρακολουθήσει και σου μιλάει για παλαιότερους σου ρόλους στην τηλεόραση που ακόμα και σήμερα παραμένουν διαχρονικοί;
Δεν θα μπορούσα να νιώθω άσχημα γιατί ένας λόγος που έκανα τηλεόραση, ήταν να επικοινωνήσω με τον κόσμο και να κάνω πιο γνωστή την δουλειά μου. Ορισμένες φορές νιώθω λίγο άβολα γιατί πολλοί τυχαίνει να σε γνωρίζουν από 3 συγκεκριμένες δουλειές και να αγνοούν τα υπόλοιπα που έχεις κάνει. Θα ήθελα πάρα πολύ αυτοί οι οποίοι με γνωρίζουν μέσω αυτών των 3 προγραμμάτων, να με γνωρίζουν εξίσου και για τα άλλα projects που έχω δουλέψει.
Εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα η ταμπέλα στο επάγγελμα και να σε κατηγοριοποιούν σε κάτι συγκεκριμένο;
Nομίζω ότι πλέον ο κόσμος δεν με κατατάσσει σε κάτι συγκεκριμένο. Με κατατάσσει στο ότι είμαι ένας ηθοποιός της γενιάς που μόλις πέρασε και ότι με στηρίζει και με αγαπάει 15 χρόνια τώρα για αυτά τα οποία προσφέρω στον χώρο.
Πώς βιώνεις την νέα τάση της επικοινωνίας με τα λεγόμενα Social Media;
Δεν είμαι φανατικός αυτής της νέας τάσης, παρόλα αυτά είμαι και εγώ ενεργός σε αυτό το νέο πλαίσιο. Συνηθίζω να λέω κάτι που έλεγα από πολύ μικρός και θα συνεχίζω να το λέω όσο μεγαλώνω “ότι το νέο και το καινούργιο ρεύμα ξέρει και είναι το σωστό, ότι και αν είναι αυτό”. Τα Social Media είναι η εξέλιξη και πρέπει όλοι μας να το αποδεχτούμε και να γίνουμε μέρος αυτής της νέας τάσης. Μπορούμε άνετα να τα διαχειριστούμε για λόγους προβολής και επικοινωνίας και όχι να αποτελέσουν πρώτο θέμα στην ζωή μας γιατί δεν είναι τίποτα το σημαντικό. Ο αληθινός κόσμος είναι έξω από αυτό και όχι μέσα στα Social Media.
Πώς θα διαχειριστείς τις κριτικές που θα γραφτούν σήμερα για σένα;
Είμαι ένας άνθρωπος που δεν ενοχλείται εύκολα και πολύ δύσκολα θα συμβεί κάτι τέτοιο από την στιγμή που όλα όσα γράφονται, γίνονται ονομαστικά. Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να πει την άποψη του, όπως και εγώ έχω την δύναμη να απαντώ ή να μην απαντώ καθόλου.
Υπάρχει κάτι που θα γραφτεί στις μέρες μας και θα σε εξοργίσει;
Υπάρχει μια τάση γενικότερα να αντιμετωπίζουν τον ηθοποιό από όλες τις μορφές τέχνης σαν τον δικό τους άνθρωπο και σαν να τον ξέρουν από χρόνια. Αυτό που πολλές φορές με φτάνει στα όρια μου, είναι ότι θέλω να έχω μια ανοιχτή επικοινωνία με τον κόσμο αλλά και με τους δημοσιογράφους όσον αφορά το έργο μου και με ενοχλεί όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από την προσωπική μου ζωή, για ένα θέμα που δεν έχω να πω απολύτως τίποτα.
Πόσο εύκολο είναι την σημερινή εποχή που οι δουλειές γύρω μας είναι μετρημένες, να βρεθεί η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή;
Όλο αυτό είναι πολύ δύσκολο αλλά πλέον το πρώτο πράγμα που θέλω να κοιτάω είναι η οικογένεια μου. Πριν λίγο καιρό μίλαγα με έναν σκηνοθέτη που είχαμε δουλέψει μαζί το 2013 και του είχα πει ότι τότε δούλευα για να καταφέρω να κάνω αυτά που θέλω και ότι δούλευα για μένα, για να αποδείξω τι μπορώ να κάνω. Πλέον δουλεύω και για μένα αλλά και για τους ανθρώπους που με αγαπάνε. Πάντα παλεύω για το καλύτερο και προσπαθώ έχοντας τον ελεύθερο μου χρόνο 100% στην οικογένεια μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Το καλοκαίρι θα βρίσκομαι σε καλοκαιρινή περιοδεία με την παράσταση “Αχαρνείς” με τον Πέτρο Φιλιππίδη, τον Παύλο Χαικάλη, τον Κώστα Κόκλα και τον Τάκη Παπαματθαίου σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου και ξεκινάμε από τις 29 και 30/6 από την Επίδαυρο. Για τον ερχόμενη σεζόν βρίσκομαι σε συζητήσεις για κάτι νέο αλλά δεν είναι κάτι που μπορεί ακόμα να είναι ανακοινώσιμο.
