Μια αρκετά ευγενική παρουσία στον χώρο της υποκριτικής με τηλεοπτικούς και κινηματογραφικούς ρόλους που έχουν αφήσει το στίγμα τους μέχρι και σήμερα αλλά και με ιδιαίτερες θεατρικές ερμηνείες που κοσμούν το πλούσιο βιογραφικό της.
Η Ζέτα Δούκα με αφορμή τον επιτυχημένο κύκλο της παράστασης ” Γράμμα σε ένα παιδί” στο Θέατρο Αλκμήνη, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart!
Ζέτα καλώς όρισες στο Checkinart! Έπειτα από μια άκρως επιτυχημένη σεζόν με το έργο “Γοργόνες και Μάγκες” το οποίο αγαπήθηκε θερμά από τον κόσμο, επιστρέφεις την φετινή σεζόν με το έργο “Γράμμα σε ένα παιδί” στο θέατρο Αλκμήνη. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για την νέα σεζόν που ξεκινά; Tι πρόκειται να δει το κοινό από σένα σε αυτό το έργο;
Την φετινή θεατρική χρονιά επέλεξα να κάνω έναν μονόλογο, τον οποίο είχα επαναλάβει στο παρελθόν και γνωρίζω πόσο αγγίζει τον κόσμο. Σε σχέση βεβαίως με την προηγούμενη χρονιά που συμμετείχα σε κάτι εντελώς διαφορετικό, ένα πολυπρόσωπο μιούζικαλ, μπορεί να φαίνεται κατά κάποιον τρόπο περίεργο. Προσωπικά δεν πάω ποτέ μου με γνώμονα το θεατρικό είδος αλλά με το τι μου πηγαίνει, ακολουθώντας πάντα το ένστικτο μου. Φέτος επέλεξα να δεχτώ την πρόταση που μου έκανε η εταιρία παραγωγής και να επαναλάβω ξανά το «γράμμα σ´ ένα παιδί» , θεωρώντας αυτή την πρόταση ως την καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να έχω τουλάχιστον στο ξεκίνημα της χρονιάς καθώς από την νέα σεζόν κάνω διάφορες συζητήσεις που αφορούν και θεατρικά αλλά και τηλεοπτικά σχέδια.
Εξάλλου, ο συγκεκριμένος μονόλογος με αφορούσε στο παρελθόν αλλά τώρα ακόμα πιο πολύ · αυτό το «κατηγορώ» απέναντι στον κόσμο και η κατάρρευση των αξιών και των ηθών είναι ακόμα πιο έντονη σήμερα σε σχέση με το τι γινόταν πριν 6 χρόνια!
Το έργο περιγράφει ανάγλυφα την κατάρρευση των όποιων αξιών και ηθών , κάτι που σήμερα εμφανίζεται σε υπερθετικό βαθμό, με άξονα την δύσκολη και ανεπιθύμητη -από τον περίγυρό της- εγκυμοσύνη μιας γυναίκας που καλείται να καταργήσει το εγώ της και να παλέψει με τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο και την πορεία του, θέτοντας το ερώτημα αν τελικά η απόκτηση ενός παιδιού είναι μια απόλυτα εγωιστική πράξη.
Ο μονόλογος ως θεατρικό είδος ήταν κάτι που σε ιντρίγκαρε μέσα σου καθώς βρίσκεσαι πάνω στην σκηνή μόνη με το έργο να είναι είναι κομμένο και ραμμένο πάνω σου;
Τον συγκεκριμένο μονόλογο τον επαναλαμβάνω για 3η φορά. Στο παρελθόν και μάλιστα στα πρώτα μου βήματα ως ηθοποιός, είχα έρθει ξανά σε επαφή με αυτό το θεατρικό είδος και μάλιστα σε δυσκολότερη πρακτικά δομή από το «γράμμα», που μπορώ να πω, αν μου επιτρέπεται, ότι είναι πιο προσιτός μονόλογος από τους άλλους και θεατρικά πιο «εύκολος» στην θεατρική του μεταφορά. Τίποτα φυσικά δεν είναι εύκολο όταν βρίσκεσαι για μια ώρα και ένα τέταρτο επί σκηνής και καλείσαι να ενσαρκώσεις εφτά ακόμα διαφορετικούς ρόλους, όλα δηλαδή τα πρόσωπα που έχει η ηρωίδα στον περίγυρο της!
Ζώντας σε μια Αθήνα που χωράει κάθε χρόνο γύρω στις 1000-1500 θεατρικές σκηνές, κεντρικές και απόκεντρες, πώς αφουγκράζεσαι καθημερινά την κίνηση του κόσμου; Tι θεωρείς ότι αναζητάει ο θεατής στο θέατρο;
Νομίζω ότι υπάρχει κοινό για όλα τα θεατρικά είδη και για όλες τις σκηνές, που επιλέγει την παράσταση που θεωρεί ότι αξίζει να πληρώσει. Το ζητούμενο είναι οι παραστάσεις να είναι καλές. Αυτό που τελικά κρατάει τον κόσμο στο θέατρο και κάνει μια παράσταση επιτυχημένη ή όχι, είναι το αν είναι καλή ή όχι…
Σαφώς μετράει η σωστή προώθηση αλλά αν το προϊόν σου δεν ανταποκρίνεται ούτε στο αποτέλεσμα και τις προσδοκίες των θεατών, θα αποτύχει παταγωδώς.
Ο χώρος ο οποίος θα φιλοξενήσει μια θεατρική παραγωγή, αποτελεί για σένα ένα ακόμα συν για να πεις το ναι σε αυτήν;
Βεβαίως και ιδιαίτερα όταν πραγματοποιούνται περιορισμένες παραστάσεις. Η σύντομη διάρκεια ενός ανεβάσματος έργου, προϋποθέτει και το ανάλογο θέατρο, κάποια σκηνή που λειτουργεί με ρεπερτόριο!
Όταν ένα έργο βεβαίως είναι καλό, αν παιχτεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα με σκοπό να το μάθει ο κόσμος, τελικά θα λάβει την δέουσα προσοχή.
Έχεις περάσει από τον χώρο της τηλεόρασης με σειρές που ακόμα και σήμερα αγαπιούνται θερμά από τον κόσμο και φιγουράρουν έντονα στο πρόγραμμα μέσω των επαναλήψεων. Σου έχει λείψει αυτό το κομμάτι; Θα έμπαινες ξανά σε μια νέα τηλεοπτική σειρά με τους χρόνους των γυρισμάτων και τα σημερινά δεδομένα;
Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που μου αρέσει και είναι κάτι που το γνωρίζω και με γνωρίζει, έχοντας διατηρήσει μια πολύ καλή σχέση όλα αυτά τα χρόνια. Απλώς για να μπορώ να πω ότι θα αφιερώσω τον χρόνο που χρειάζεται η τηλεόραση( κατά μέσο όρο 10 ώρες την ημέρα!) θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσω μια καλή οικονομική συμφωνία! Την φετινή σεζόν είχα 2 τηλεοπτικές προτάσεις, με την μία εκ των δύο να είναι για έναν ρόλο δραματικό σε μια καθημερινή σειρά που είχε να κάνει με εξαφάνιση και θάνατο παιδιού και παρόλο που το οικονομικό κομμάτι ήταν καλό, προτίμησα να μην το κάνω λόγω συναισθηματικής φόρτισης τώρα που είμαι μητέρα με μικρό παιδί…
Πώς νιώθεις όταν μια μερίδα του κόσμου έρχεται στο θέατρο να σε παρακολουθήσει και σου μιλάει για παλαιότερους σου ρόλους στην μικρή οθόνη όπως το “Η ώρα η καλή” οι οποίοι παραμένουν μέχρι και σήμερα διαχρονικοί;
Αυτό είναι το καλό της τηλεόρασης!!! Ουσιαστικά οι περισσότεροι ηθοποιοί γίναμε γνωστοί επειδή κάναμε αγαπημένες τηλεοπτικές δουλειές, με τον κόσμο να μας ακολουθεί στο θέατρο για αυτόν ακριβώς το λόγο. Με την τηλεόραση μπαίνουμε στα σπίτια των ανθρώπων, γινόμαστε περισσότερο γνωστοί και έτσι δεχόμαστε καλύτερες προτάσεις με καλύτερες οικονομικές απολαβές, κάτι που δεν πρέπει να το υποτιμούμε σε καμία περίπτωση.
Αν πέσεις πάνω στον εαυτό σου σε μια παλαιότερη δουλειά, πώς θα αντιδράσεις; Tο κοιτάς με μια νοσταλγία ή επικεντρώνεσαι στα τυχόν λάθη και σε παρατηρήσεις;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω χρόνο μέσα στην ημέρα και γενικώς δεν βλέπω τηλεόραση, δεν είναι κάτι που με ξεκουράζει.
Παρακολουθώ βεβαίως τα πρώτα επεισόδια στις σειρές που συμμετέχω για να δω πώς είμαι και τι γεύση αφήνει η κάθε σειρά. Γενικώς είμαι πολύ αυστηρός κριτής του εαυτού μου, παλαιότερα πιο πολύ . Σήμερα δίνω στον εαυτό μου περισσότερα ελαφρυντικά.
Πώς βιώνεις την νέα τάση της επικοινωνίας με τα social media να έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας; Πώς θα φιλτράρεις τα μηνύματα και τις διάφορες κριτικές που θα λάβεις από τον κόσμο;
Είναι μια νέα μορφή επικοινωνίας την οποία νομίζω κανένας δεν γνωρίζει 100% τον τρόπο που πρέπει να την χειρίζεται, ούτε ακόμα και η νέα γενιά που με αυτήν έχει μεγαλώσει. Καθημερινά λαμβάνω μηνύματα από ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να μου πουν κάτι που αφορά εμένα και την δουλειά μου. Υπάρχουν βεβαίως και κάποια άλλα τα οποία είναι είτε κακοπροαίρετα είτε άσχετα που δεν μπορώ να τα πάρω στα σοβαρά, δεν τα λαμβάνω υπόψιν!
Από την ενασχόληση σου με την ανάσα μέχρι και σήμερα, τι είναι αυτό που έχει αλλάξει προσωπικά στην Ζέτα;
Αρχικά δεν είναι η καθημερινή μου ενασχόληση με την ανάσα, αυτό που με έχει αλλάξει και με έχει καθορίσει πιο πολύ ως άνθρωπο αλλά το γεγονός ότι αυτό το έργο το οποίο είχα οραματιστεί πριν 11 χρόνια, έχει γίνει πράξη και με έχει ξεπεράσει η σπουδαιότητα του, στην κοινωνική και ιατρική πραγματικότητα της Ελλάδας. Προσωπικά πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος ζει σε αυτόν τον κόσμο και δεν προσφέρει κάπου ή με κάποιον τρόπο κοινωνικά, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος το πέρασμα του από την ζωή, θα μπορούσε και να μην υπάρξει. Είναι υποχρέωση μας ως πολίτες του κόσμου και ιδιαίτερα της Ελλάδας, μιας χώρας που χρειάζεται την ιδιωτική πρωτοβουλία να βάλουμε ένα πολύ μικρό λιθαράκι ο καθένας όπως μπορεί, σε αυτό που λέγεται κοινωνική προσφορά.
Ένιωσες ποτέ κατηγοριοποίηση από τον κόσμο ή από τον ίδιο τον χώρο σε κάτι συγκεκριμένο; Αισθάνθηκες ποτέ ότι πρέπει να ακολουθήσεις την ίδια πατέντα και να συμμετέχεις σε ένα είδος το οποίο είχε επιτυχία την μια χρονιά, άρα θα πρέπει να ακολουθήσεις το ίδιο και την επόμενη;
Νομίζω ότι σε αυτό το κομμάτι τα έχω καταφέρει πολύ καλά, δηλαδή στο να μην καθιερωθώ στην γνώμη ή στο μυαλό κάποιου θεατή/τηλεθεατή/σκηνοθέτη / παραγωγού και να μην τυποποιηθώ. Θεωρώ ότι κάποιος μπορεί να με σκεφτεί για μια πολύ μεγάλη γκάμα ρόλων.
Αν δεν ερχόταν μια πρόταση που να σε πληρεί 100% καλλιτεχνικά και ποιοτικά, θα έμενες εκτός ή θα έμπαινες σε κάτι και θα προσπαθούσες να το κάνεις όσο μπορείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;
Nομίζω ότι θα έμενα εκτός αλλά από την άλλη θα προσπαθούσα να κάνω κάτι το οποίο θα μου εξασφαλίσει το οικονομικό κομμάτι. Τα πράγματα στην Ελλάδα, είναι κουκιά μετρημένα,είτε σε καλλιτεχνικό είτε σε οικονομικό επίπεδο! Στο σημείο που βρίσκομαι τώρα, οι επιλογές μου είναι πάρα πολύ προσεκτικές και προσπαθώ να μην με προδίδουν. Θέλω να φέρω τα πράγματα σε ένα σημείο ώστε μετά από 5 χρόνια, να μην χρειάζεται να δουλεύω παρά μόνο όταν το επιθυμώ πάρα πολύ και υπάρξει μια τρομερή συνθήκη! Για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχω ξεκινήσει το site all4z.gr και προσπαθώ να βάλω κάποιους μικρούς λίθους θεμέλιους σε κάποια άλλα πράγματα που δεν χρειάζονται κατ ανάγκη την φυσική μου παρουσία.
Στις περίεργες μέρες που διανύουμε, χωράει ακόμα ένα καλλιτεχνικό όνειρο;
Αυτό που θέλω να κάνω καλλιτεχνικά είναι κάτι το οποίο ονειρεύομαι πολλά χρόνια και προσπαθώ με κάποιο τρόπο να το υλοποιήσω, Δεν έχει συμβεί ακόμα αλλά εύχομαι να πραγματοποιηθεί πολύ σύντομα. Κάνω όνειρα μεσομακροπρόθεσμα γιατί τα μεγάλα όνειρα για να πραγματοποιηθούν, ίσως χρειάζονται λίγο χρόνο παραπάνω.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
H παράσταση “Γράμμα σε ένα παιδί” θα παίζεται στο Αλκμήνη όλα τα Δευτερότριτα του Οκτωβρίου και δεν θα πάρει παράταση στην Αθήνα γιατί τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο θα πραγματοποιήσει μια περιοδεία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Επίσης γίνονται συζητήσεις για να πάει η παράσταση στην Ζυρίχη, στο Λουξεμβούργο αλλά και στο Βερολίνο.
Τηλεοπτικά θα συμμετάσχω σε ένα από τα επεισόδια της νέας αστυνομικής σειράς του Δημήτρη Αρβανίτη ” Έγκλημα και Πάθος” στον Αnt1 που θα προβληθεί το επόμενο διάστημα ενώ υπάρχουν σχέδια και για κάτι άλλο τηλεοπτικό και κινηματογραφικό, με τον ερχομό της νέας χρονιάς.
