Ανατρεπτικός και ιδιαίτερος σε αυτό που κάνει, με μια φοβερή δόση του χιούμορ ως άνθρωπος. Στο ενεργητικό του όλα αυτά τα χρόνια συμπεριλαμβάνονται σπουδαίες δουλειές οι οποίες έχουν αγαπηθεί θερμά από το κοινό και σίγουρα τον πηγαίνουν κάθε φορά ένα βήμα πιο μπροστά.
Ο Σίλας Σεραφείμ με αφορμή την νέα σεζόν και τις παραστάσεις που πραγματοποιεί στο Θέατρο Χυτήριο, μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα.
Σίλα καλώς όρισες στο Checkinart! Mια νέα σεζόν ξεκινάει για σένα σε ένα διαφορετικό χώρο, στο θέατρο Χυτήριο. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για τα νέα ξεκινήματα;
Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε και λίγο συνηθισμένοι στο να αλλάζουμε εργασιακό χώρο αλλά αν υποθέσουμε ότι η σκηνή είναι ο εργασιακός μας χώρος, με αυτή την έννοια είναι πάντα ο ίδιος, με θέατρο από θέατρο να έχει ωστόσο μεγάλη διαφορά. Ο χώρος στο Χυτήριο είναι πάρα πολύ ωραίος, αρκετά ζεστός και πολύ εξοικειωμένος, κάτι πολύ σημαντικό καθώς έχει αποκτήσει το δικό του κοινό μέσα σε αυτά τα χρόνια. Το όλο εγχείρημα είναι πολύ ωραίο οπότε ξεκινάμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις . Το καλλιτεχνικό προϊόν συνεχίζει για 2η φορά και σίγουρα είναι πολύ καλό και από την πλευρά ότι έχει μια σημαντική φόρα αλλά και το ότι είναι σχεδόν έτοιμο και δεν χρειάζονται πολλές αλλαγές. Λόγω του ότι δεν έχει αποκλειστική σχέση με την επικαιρότητα που μπορείς να προσθέσεις και να αφαιρείς ανά πάσα στιγμή και είναι κάτι συγκεκριμένο, πιστεύω και εγώ προσωπικά και από όσα μου έχουν μεταφέρει ότι η ιστορία αυτής της παράστασης μπορεί να κρατήσει αρκετά χρόνια. Παράλληλα έχει μαζευτεί αρκετό υλικό για μια δεύτερη παράσταση που αφορά το κλασσικό stand-up και κάποια από αυτά τα κείμενα θα δοκιμάσω τις Πέμπτες στο Χυτήριο και για το θέμα της γονεϊκότητας για την οποία έχω αρκετό υλικό λόγω ότι είμαι νέος μπαμπάς.
Πώς βιώνεις τα τελευταία χρόνια την κρίση στο επάγγελμα σου; Πιστεύεις ότι όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει το περιβόητο ξεσκαρτάρισμα και ότι ο καθένας πλέον θα μπει σε αυτό τον χώρο με σύμμαχο του το ταλέντο του και μόνο ή μπορεί ο καθένας να κάνει τον χαβαλέ του;
Καταρχάς δεν ξέρω πως θα ήταν το τοπίο αν δεν υπήρχε κρίση. Γενικά ο Έλληνας δεν φημίζεται για την αντίληψη του καθώς το βλέπω συχνά στα θέματα της πολιτικής, της οικονομίας και στο τρόπο που διαχειρίζεται τα θέματα και χειρίζεται ο ίδιος. Δεν ξέρω αν έστω και στον χώρο μας με κάποιο τρόπο η κρίση κάνει καλό. Εγώ προσπαθώ να κάνω εξίσου καλά την δουλειά μου όπως την έκανα και να προχωράω κάθε φορά στο επόμενο μου βήμα.
Πώς διαχειρίζεσαι αυτή την υπερπληθώρα των θεατρικών σκηνών που συναντάμε κάθε χρόνο σε όλη την Αθήνα που ο καθένας προσπαθεί να παρουσιάσει την δική του πρόταση στο κοινό;
Αυτό πάντα υπήρχε καθώς και τα προηγούμενα χρόνια στο θέατρο υπήρχε υπερπληθώρα προτάσεων, απλώς τότε υπήρχαν και τα χρήματα και ο κόσμος πήγαινε σε περισσότερα έργα. Αυτό θεωρητικά είναι καλό ενώ πρακτικά μπορεί και όχι γιατί μπορεί να υπάρχουν πολύ καλά θεάματα και να μείνουν πίσω λόγω της έλλειψης της διαφήμισης και άλλα που να μην αξίζουν τόσο καλλιτεχνικά, να ακουστούν παραπάνω. Εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να δω όλες τις παραστάσεις που τρέχουν μέσα στη σεζόν και να κρίνω καθώς θα ήταν και λίγο ανέντιμο εκ μέρους μου. Αντιθέτως οι δημοσιογράφοι έχουν καλύτερη αντίληψη καθώς πηγαίνουν σε περισσότερα θεάματα και μπορούν περισσότερο να καταλάβουν από εμάς τους ηθοποιούς. Ο Σακελλάριος έλεγε ότι ” υπάρχουν καλές παραστάσεις που πάνε άπατες και που έχουν επιτυχία και το ίδιο συμβαίνει και για τις κακές παραστάσεις” οπότε δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει και πολύ αυτή η κατάσταση.
Σήμερα θα έρθει αρκετός κόσμος στο θέατρο ο οποίος μπορεί να μην έχει παρακολουθήσει παλαιότερες σου δουλειές στο θέατρο αλλά θα σε δει με αφορμή κάτι παλαιότερο που έχεις κάνει στην τηλεόραση. Σε ενοχλεί αν ο κόσμος σου πει “ότι σε θυμάμαι από αυτό το πρότζεκτ στη τηλεόραση”; Θα έλεγες σήμερα το ναι σε μια τηλεοπτική πρόταση την οποία θα συνδύαζες με τις θεατρικές σου υποχρεώσεις;
Φυσικά και όχι! Αυτό είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει και από πολύ νωρίς εμείς οι ηθοποιοί. Το ξέρουνε αυτό οι ηθοποιοί γιατί μπορείς να κάνεις μια διαφήμιση και να σε δουν μέσω αυτής και με το τέλος της να σε ξεχάσουν. Ηθοποιός πια που δεν το έχει συνηθίσει νομίζω δεν υπάρχει εκτός και αν είσαι πρωτάρης στην δουλειά και είναι κάτι καινούργιο για σένα.
Τα πάντα είναι εξετάσιμα και ανάλογα την πρόταση και το κανάλι που θα είχα μπροστά μου, θα το συζήταγα. Αν προκύψει μια νέα πρόταση σίγουρα θα την σκεφτώ αλλά δεν επιδιώκω να βγω στο γυαλί απαραίτητα, δεν είναι αυτό η προτεραιότητα μου.
Από την στιγμή που έγινες πατέρας, τι είναι αυτό που έχει αλλάξει στον Σίλα ως προς τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις νέες επαγγελματικές προτάσεις;
Μετράει σαφώς και το οικονομικό κομμάτι σε μια επαγγελματική πρόταση αλλά προσπαθώ να είναι όσο πιο δυνατόν πιο κοντά μου και καλλιτεχνικά. Λόγω του ότι εγώ επιλέγω τις δουλειές μου και τους συνεργάτες μου όσον αφορά τα 2 φετινά πρότζεκτ, μέχρι στιγμής δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιου είδους δίλημμα. Συνήθως βρίσκεσαι σε αυτό το δίλημμα όταν σου προτείνουν κάτι που συμφέρει οικονομικά αλλά δεν έχει ποιότητα και εμένα μέχρι στιγμής δεν μου έχουν έρθει τέτοιοι πειρασμοί.
Αν δεν έρθει μια πρόταση που να σε ικανοποιεί 100% προσωπικά και καλλιτεχνικά, θα ήσουν διατεθειμένος να μείνεις εκτός χώρο για κάποιο χρονικό διάστημα;
Εξαρτάται πάντα την πρόταση που θα έχεις μπροστά σου. Στο παρελθόν έχω πει και πολλά όχι. Μπορεί να έχω κάνει και λάθος για κάποια από αυτά και από την άλλη μπορεί να έχω πει ναι και να μην έπρεπε στην τελική. Οι διαφημίσεις που έκανα, μου έκοψαν δουλειές από αλλού γιατί πάντα υπήρχε ένας που σε κατηγοριοποιούσε από αυτό και σε απέρριπτε, θεωρώντας ότι δεν ήσουν καλός ηθοποιός, κάτι που είναι πολύ χαζό. Από αυτά που κάνουμε ή δεν κάνουμε, δεν ξέρουμε τι δρόμους έχουμε πάρει και που θα ήταν άλλοι αν τα είχαμε κάνει ή όχι. Οι άνθρωποι δυστυχώς πολλές φορές σταμπάρονται χωρίς κάποιον αξιόλογο λόγο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάπου στα τέλη του 70, οι ηθοποιοί που κάνανε σήριαλ, αντιμετώπιζαν σνομπ καταστάσεις από τους ανθρώπους που παίζανε στο Εθνικό θέατρο. Αν κάποιος σήμερα αντιμετωπίσει έναν ηθοποιό που κάνει τηλεόραση με ύφος σνομπ, θα το κάνει γιατί ο ίδιος δεν έχει πρόταση αλλά κάποιος άλλος. Είναι γελοίο να κοιτάνε υποτιμητικά κάποιον και να λένε ότι “αυτός κάνει τηλεόραση” γιατί κάτι τέτοιο δεν στέκει. Και ο Κιμούλης έχει κάνει αρκετές σειρές, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλός ηθοποιός. Μπορεί και εγώ να τύχει να πω την άποψη μου για κάτι αλλά σίγουρα δεν θα σηκώσω τον λαό με το έτσι θέλω, γράφοντας πύρινα άρθρα για τον καθένα.
Την σημερινή εποχή η παραπληροφόρηση είναι πολύ έντονη κυρίως μέσα από τα social media στα οποία επικρατεί πολλές φορές πόλεμος σχολίων για το οτιδήποτε και μπορεί το ίδιο άτομο να εξυψωθεί και να κατεβεί την ίδια μέρα; Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό το φαινόμενο; Θα το σκεφτείς και δεύτερη φορά για κάτι που έγινε όπως οι θανάσιμες πυρκαγιές ή ο χαμός του νεαρού Ζακ και θες να πεις την προσωπική σου γνώμη με δεδομένη την δύνη και την καταστροφολογία που υπάρχει γύρω μας;
Aπό αυτό καταλαβαίνεις σιγά σιγά ότι έτσι λειτουργεί ο κόσμος και έτσι γίνεται πάντα στη ζωή. Εγώ για κάποιους στο twitter, είμαι παράλληλα και φασίστας και κουμουνιστής και αριστερός και δεξιός, κάτι που είναι ακραίο αλλά δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς.
Τα προβλήματα μου ξεκινούν και τελειώνουν από το ότι δεν φοβάμαι να πω την γνώμη μου. Δεν εξαρτώμαι από κανέναν, δεν έχω την ανάγκη κανενός και δεν δουλεύω σε κάποιο κανάλι για να προσέξω τι θα πω. Αντιθέτως όταν είχα μιλήσει για τον Γ. Λιάγκα, ο Αnt1 είχε δυσαρεστηθεί με αυτό γιατί μίλησα για έναν παρουσιαστή του αλλά δεν με νοιάζει όλο αυτό. Αυτό είναι κάτι που έχω μάθει και από την κωμωδία, αν αρχίσεις να σκέφτεσαι και δεύτερη φορά το πως θα πεις το αστείο, τότε δεν έχει καμία ουσία αυτό που θα πεις. Το αστείο προκύπτει πάντα από την θέση που έχεις. Εμένα όταν μου προκύπτει κάτι αστείο, το λέω χωρίς δεύτερη σκέψη γιατί αλλιώς θα είναι πολύ προγραμματισμένο και προσχεδιασμένο στο κοινό. Αυτό είναι που κάνουμε και τις Πέμπτες, οποιοδήποτε πράγμα θεωρούμε ως ομάδα ότι είναι αστείο, το λέμε απευθείας γιατί μπορεί να είναι και λάθος αλλά η έκφραση μιας ιδέας δεν σκοτώνει οπότε στο τέλος και το κοινό από κάτω πρέπει να κρίνει.
Υπάρχει ακόμα κάποιο καλλιτεχνικό όνειρο για σένα που λες ότι θα ήθελα να το κάνω τα επόμενα χρόνια ή κοιτάς αποκλειστικά την ατζέντα στο παρόν;
Στο μέλλον θα ήθελα να είμαι ένας καταξιωμένος stand-up κωμικός. Αυτό το είδος το αγάπησα πολύ και από τότε που ξεκίνησα από τους πρώτους με την Λουκία Ρικάκη, δεν το άφησα ποτέ. Το αγάπησα γιατί εμπεριέχει ακριβώς και την δημιουργία και την εκτέλεση και γιαυτό είμαι παράλληλα σκηνοθέτης, συγγραφέας και ηθοποιός, κάτι που μόνο το stand-up τα περικλείει όλα μαζί. Με ενδιαφέρει να καθιερωθώ σε αυτό που κάνω και με κάποιο τρόπο να ξεχωρίζει το κείμενο μου και η παρουσία μου στο stand-up, χωρίς να σημαίνει ότι θα είναι καλύτερη ή χειρότερη αλλά να έχει έναν χαρακτήρα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Υπάρχει στα σκαριά ένα documentary για το stand-up το οποίο έχει πιθανότητες να βγει μέσω της ΕΡΤ αλλά δεν είναι ακόμα τίποτα σίγουρο. Θα ήθελα να δημιουργήσω στο μέλλον μια επιπλέον παράσταση για την γονεϊκότητα που θα είναι ένα special stand-up, κάτι που θα με χαροποιήσει ιδιαίτερα αν επιτευχθεί.
