Mια αγαπημένη παρουσία στον χώρο της υποκριτικής που μας έχει χαρίσει όλα αυτά τα χρόνια σπουδαίες ερμηνείες και έχει αγαπηθεί θερμά από το κοινό με τηλεοπτικούς ρόλους που κάθε χρόνο βρίσκονται στο επίκεντρο των συζητήσεων μας λόγω των συχνών επαναλήψεων.
Η Φωτεινή Τσακίρη με αφορμή την μυστηριώδης “Επιστροφή” στον Αντ1, μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Φωτεινή καλώς όρισες στο Checkinart! H φετινή σεζόν σε βρίσκει μέσα στα τηλεοπτικά πλατώ έπειτα από ένα διάστημα αποχής με την Επιστροφή στον Αnt1. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για την σεζόν την οποία διανύουμε;
Kαταρχάς είμαι πολύ χαρούμενη που έχει ξεκινήσει αυτή η σεζόν τόσο δυναμικά αλλά και τόσο δημιουργικά. Σίγουρα το δημιουργικό άγχος δεν έχει πάψει να υφίσταται αλλά και η ισορροπία του χρόνου την οποία αναζητούμε κάθε μέρα γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο την εποχή που ζούμε.
Έπειτα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν βρισκόσουν σε καθημερινή βάση σε τηλεοπτικές δουλειές, ήταν η Επιστροφή για σένα μια μεγάλη πρόκληση για να πεις το ναι; Πως πήρες την απόφαση να βρεθείς φέτος ξανά στα γυρίσματα του σήμερα;
Aυτό σίγουρα έχει να κάνει και με τις συγκυρίες, το πως έρχονται τα πράγματα γύρω μας. Τα τελευταία χρόνια παρόλο που δεν φαινόταν σε μια μεγάλη μερίδα του κόσμου ότι ήμουν ενεργή στα πράγματα, δεν αποχώρησα στιγμή καθώς πραγματοποίησα το μεταπτυχιακό μου στην θεατρολογία και αφοσιώθηκα σε δικά μου projects τα οποία απαιτούσαν πολύ δουλειά. Παρόλα αυτά για τον περισσότερο κόσμο υπήρξε μια πορεία στην αφάνεια καθώς πολλοί συνδυάζουν έναν ηθοποιό τις περισσότερες φορές με την τηλεοπτική του παρουσία και μόνο. Αυτό είναι πολύ λογικό γιατί το ευρύ κοινό σε βλέπει πιο συχνά και σε αναγνωρίζει μέσω της τηλεόρασης.
Παρόλο που βρίσκομαι στην μέση της διατριβής μου και αυτό είναι πολύ δύσκολο γιατί έχω αρκετό διάβασμα και πολύ δουλειά μπροστά μου και τα οποία θα ολοκληρωθούν παράλληλα με τα φετινά τηλεοπτικά γυρίσματα, το επάγγελμα του ηθοποιού είναι ένα επάγγελμα το οποίο αν αγαπάς πολύ, δεν γίνεται να το αφήσεις τόσο εύκολα. Μπορεί όλο αυτό το διάστημα να είχα μπροστά μου όλη την θεωρητική κατάρτιση με τις γενικότερες σπουδές που πραγματοποιώ αλλά το πρακτικό κομμάτι αυτής της δουλειάς είναι αναντικατάστατο και ειδικά όταν είσαι ένας καλλιτέχνης που έχεις διαλέξει αποκλειστικά αυτή την οδό.
Πολλοί συνάδελφοι σου τα τελευταία χρόνια δήλωσαν ότι λόγω του ότι συμμετείχαν σε παραγωγές που είτε σταμάτησαν απότομα είτε επειδή δεν πληρώθηκαν για τις ώρες που αφιέρωσαν τηλεοπτικά, είναι επιλογή τους πλέον να απέχουν από το γυαλί. Εσύ μπήκες ποτέ σε αυτή την λογική;
Σίγουρα δεν είναι οι ιδανικές συνθήκες γύρω μας για να ανθίσει μαι τηλεοπτική παραγωγή και δεν ξέρω αν ήταν και ποτέ και αγριεύσαν κατά κάποιο τρόπο σήμερα τα πράγματα αλλά οι ρυθμοί της εργασίας είναι καταιγιστικοί μέχρι και τώρα. Σαφέστατα έχουν πέσει οι οικονομικές απολαβές όλων και τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά θεωρώ ότι δεν είμαστε ο μοναδικός κλάδος που έχει χτυπηθεί τόσο πολύ αλλά μια χώρα ολόκληρη με όλα τα επαγγέλματα από την δική τους πλευρά μαρτυρούν μια ανάλογη συνθήκη. Το να πιστεύει κανείς ότι τα πράγματα στον χώρο είναι όπως ήταν πριν 10 χρόνια, είναι ουτοπικό αλλά και χαζό το να κινείσαι με αυτόν τον γνώμονα. Θα πρέπει όλοι μας να είμαστε προσαρμόσιμοι στις εξελίξεις για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Μπορεί παλαιότερα να υπήρχαν 20 δουλειές στο προσκήνιο και έτσι να μοιραζόντουσαν πιο εύκολα οι συνάδελφοι σε αρκετά και διαφορετικά πρότζεκτ μεταξύ τους αλλά στην πορεία βλέπαμε όλοι ότι επιβίωναν μόνο οι 7.
Θα μπεις σήμερα να κοιτάξεις τα νούμερα τηλεθέασης για μια δουλειά την οποία συμμετέχεις; Πόσο πολύ θα σε επηρεάσουν;
Δεν ξέρω αν τα νούμερα της AGB είναι αντιπροσωπευτικά για την δουλειά μας. Αυτό που σίγουρα σου δίνει μια εικόνα της απήχησης της δουλειάς σου, είναι ο κόσμος ο ίδιος όταν σου απευθύνεται και δείχνει να συμπλέει με σένα και την δουλειά. Αυτό είναι ένα σημαντικό βαρόμετρο. Τα νούμερα θεωρώ ότι είναι ένα είδος στατιστικών και τίποτα άλλο.
Δεν κουρδίζω την απόδοση μου βάση των νούμερων τηλεθέασης. Η απόδοση μου είναι σταθερή ότι και αν συμβεί. Σίγουρα αν μια δουλειά είναι καλοδεχούμενη και έχει απήχηση στο κόσμο, σου δίνει έναν ενθουσιασμό παραπάνω να κάνεις αυτό που ούτως η άλλως έχεις επιλέξει να κάνεις, χωρίς να σημαίνει ότι αν κάτι δεν πάει καλά, θα ξεκινήσεις να παίζεις άσχημα.
Υπάρχει ακόμα η λογική του κόσμου ότι την Φωτεινή και τον εκάστοτε ηθοποιό δεν τον βλέπουμε ανά τακτά χρονικά διαστήματα στη τηλεόραση, άρα αυτομάτως βρίσκεται και εκτός χώρου;
Αυτή η λογική εξακολουθεί και υπάρχει από πολύ κόσμο που θα σε ρωτήσουν όταν σε δουν “που είσαι;”,εκφράζοντας ενδεχομένως το παράπονο τους. Δεν πιστεύω τόσο ότι είναι ένα παράπονο αλλά ένας τρόπος επικοινωνίας με ένα αγαπημένο, οικείο πρόσωπο που του λένε ότι θα ήθελαν να τον δουν παραπάνω. Νομίζω ότι ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα στη ζωή του που δεν θεωρώ ότι το πρόβλημα του είναι αν παίζω εγώ στη τηλεόραση ή ο οποιοσδήποτε.Υπάρχει αυτή η νοοτροπία από τον κόσμο αλλά πιστεύω ότι αυτό που είναι πιο επικίνδυνο με έναν τρόπο είναι το πως το διαχειρίζεσαι εσύ και το κουβαλάς και αν η παρουσία σου ως καλλιτέχνης καθορίζεται από τη τηλεόραση ή όχι.
Πως θα αντιδράσεις όταν μια μερίδα του κόσμου σε συναντήσει σήμερα στο δρόμο και σου μιλήσει για παλαιότερους σου τηλεοπτικούς ρόλους όπως αυτοί στο “50-50” και στην “Λίτσα.com” οι οποίοι παραμένουν ακόμα και σήμερα μέσω των επαναλήψεων και του διαδικτύου, διαχρονικοί στα μάτια του θεατή;
Μόνο ευχάριστα μπορεί να νιώσεις στην αγάπη και στον θαυμασμό του κόσμου. Αυτό που είναι πολύ σημαντικό για μένα, είναι ότι με έναν τρόπο, με την συμμετοχή μου στον χ ρόλο, ακούμπησα στον άλλο που παρακολουθεί την εκάστοτε σειρά. Είναι πολύ τρυφερό να σου στέλνουν ακόμα και σήμερα ένα μήνυμα, λέγοντας σου ότι παρακολουθούν την τάδε σειρά που έχεις πρωταγωνιστήσει. Αυτό σημαίνει ότι με έναν τρόπο έχεις ακουμπήσει τον άλλο και αυτό είναι πολύ ωραίο.
Έχοντας περάσει και από το Μega με πολύ αξιόλογες δουλειές όπως το κλασσικό πλέον 50-50 αλλά και με “Τα Παντελόνια Κάτω” , πως βλέπεις την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει;
Είναι αρκετά λυπηρή η κατάσταση και το γεγονός ότι το κανάλι αυτό δούλευε κανονικά τα τελευταία χρόνια με διαφημίσεις και σειρές που έπαιζαν στους δέκτες χωρίς να πληρώνονται οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του.
Τι αναμνήσεις έχεις από την περίοδο του 50-50; Ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν έπεφτες πάνω σε μια επανάληψη της σειράς;
Αυτό που μπορώ να πω μετά βεβαιότητας για την συγκεκριμένη δουλειά, είναι ότι όταν δεν είχα γύρισμα, πραγματικά στεναχωριόμουν. Αυτό είναι ένα δείγμα του πόσο καλά περνούσαμε όλοι μας στα γυρίσματα. Μπορεί και την περίοδο εκείνη να υπήρχε το τρέξιμο και η πίεση της δουλειάς αλλά τώρα πια δεν μπορείς να γευτείς αυτό που κάνεις με τους ρυθμούς που επικρατούν. Σήμερα δεν προλαβαίνεις να ευχαριστηθείς μια δουλειά ούτε καν να συνειδητοποιήσεις πότε φτάνει στο τέλος της.
Πως βιώνεις τη νέα τάση της επικοινωνίας γύρω σου με τα social media;
Είναι ένα καινούργιο παιχνίδι για όλους μας αλλά και ένας τρόπος προώθησης της δουλειάς μας με τον καθένα να το διαχειρίζεται όπως ακριβώς θέλει αυτός. Μπορεί κάποιος να προτιμάει να ανεβάζει κομμάτι της προσωπικής του ζωής μέσα στα μέσα, κάτι που πολύ καλά κάνει και κάποιος άλλος να έχει ένα διαφορετικό μέτρο στα πράγματα, όλα είναι αποδεκτά. Σίγουρα όταν δεν γίνεται κατάχρηση του μέσου κάτι που αφορά πολλούς τομείς, αποτελεί ένα σπουδαίο εργαλείο.
Το τελευταίο διάστημα έγινε πάλι ένας ντόρος σχετικά με το αν μπορεί ένα άτομο που προέρχεται από ένα ριάλιτι, να παίξει σε ένα σήριαλ ή μια παράσταση. Εσένα θα σου κακοφαινόταν αν ερχόταν στον θίασο ή στην ομάδα σου ένας άνθρωπος που δεν είχε τελειώσει μια δραματική σχολή και ανήκε σε έναν διαφορετικό χώρο;
Νομίζω ότι καλό είναι να εστιάζουμε λίγο περισσότερο στην ουσία των πραγμάτων γιατί σε όλη την πορεία μου μέχρι και σήμερα έχω δει διάφορους ανθρώπους που μπήκαν σε αυτό τον χώρο και έτσι όπως μπήκαν, βγήκαν. Υπήρξαν και άνθρωποι που σπούδασαν αυτό το αντικείμενο και τελικά είτε από επιλογή τους, είτε λόγω συνθηκών να μην μπόρεσαν να μείνουν ενεργοί στη δουλειά. Τελικά αυτό που σε καθορίζει στην δουλειά, είναι η διάρκεια και μόνο γιατί έχουμε δει και ανθρώπους που δεν ήταν ηθοποιοί αλλά μέσω της σκληρής δουλειάς που κατέβαλλαν, να έμειναν σε ένα επίπεδο και να θεωρούνται πραγματικά άξιοι για το έργο τους μέχρι και σήμερα. Μπορεί κάποιος να ανακαλύψει ότι αυτός ο χώρος είναι αυτός που του ταιριάζει και να ασχοληθεί στην πορεία με αυτή την τεχνική, με την μάθηση να είναι πάντα μια συνεχής και εξελικτική πορεία και όχι ένα χρίσμα που παίρνεις αυτόματα στα 18 σου χρόνια.
Τις εποχές που διανύουμε χωράει ακόμα στη ζωή σου ένα καλλιτεχνικό όνειρο ή προτιμάς να προχωράς με την ατζέντα του σήμερα;
Ποτέ δεν λειτουργούσα με αυτή την λογική. Αυτό που θέλω να κάνω από δω και πέρα, είναι να έχω ωραίες συνεργασίες με δημιουργικούς ανθρώπους με τους οποίους θα συμπλεύσουμε και θα συνταξιδέψουμε, ότι και αν σημαίνει αυτό.
Τι έχεις πάρει μέχρι και σήμερα από τον ρόλο που υποδύεσαι στο σήριαλ; Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια από δω και εμπρός;
Το σήριαλ κυμαίνεται στο δραματικό και ύφος μυστηρίου και ο ρόλος που υποδύομαι έχει αρκετά κωμικά στοιχεία. Είναι ένας ρόλος που εμπεριέχει και τα δραματικά του στοιχεία αλλά και τα κωμικά.
Γίνονται κάποιες συζητήσεις για διάφορα πρότζεκτ αλλά ακόμα δεν είναι τίποτα ανακοινώσιμο. Υπάρχουν κάποιες σκέψεις ώστε να επαναληφθεί η παράσταση ” ΣΩΣΙΒΙΟΙ ΔΡΟΜΟΙ – Δέκα ιστορίες και μια προσευχή για την προσφυγιά” την οποία παρουσιάσαμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον προηγούμενο μήνα και να φιλοξενηθεί ενδεχομένως σε κάποιο χώρο το καλοκαίρι ή την νέα σεζόν και έτσι να συνεχίσει το θεατρικό της ταξίδι.
