Είναι μια από τις πιο γλυκιές και αξιοπρεπέστατες παρουσίες στο χώρο της υποκριτικής όλα αυτά τα χρόνια που έχει αγαπηθεί θερμά μέσω από τη θεατρική της πορεία αλλά και από τους ρόλους της στη μικρή οθόνη, με τις επαναλήψεις να την επιβραβεύουν μέχρι και σήμερα.
Η Δώρα Χρυσικού με αφορμή τις επιτυχημένες παραστάσεις του έργου “Grace and Glorie” στο Αγγέλων Βήμα, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!

Δώρα καλώς όρισες στο Checkinart!Ποιες είναι οι μέχρι τώρα εντυπώσεις σου από το Grace and Glorie; Τι σου λέει ο κόσμος έπειτα από κάθε παράσταση;
H συγκεκριμένη παράσταση είναι μια δουλειά που έχω αγαπήσει πολύ. Αφενός γιατί συνεργάζομαι με ανθρώπους που εκτιμώ και πιστεύω και αφετέρου γιατί η Glory είναι ένας ρόλος που μου ξεκλειδώθηκε με μεγάλη γενναιοδωρία. Νιώθω καλά μες στα παπούτσια της.
Ο κόσμος μετά την παράσταση είναι ιδιαίτερα ζεστός και θετικός και συγκινημένος κάτι που ήταν στόχος μας καθότι το έργο είναι βαθιά ανθρώπινο και τρυφερό. Έχουμε ακούσει πολλά ωραία σχόλια για την παράσταση και νιώθουμε ιδιαίτερη χαρά γι αυτό. Άλλωστε ο τελικός αποδέκτης είναι πάντα ο κόσμος οπότε είναι μεγάλη ικανοποίηση για εμάς να αισθανόμαστε ότι αυτό που κάνουμε αρέσει και αγγίζει το κοινό.
Έχεις καταφέρει να πραγματοποιήσεις μια ονειρεμένη συνεργασία με την Αλεξάνδρα Παντελάκη επί σκηνής. Ποια είναι τα συναισθήματα σου για αυτή τη σύμπραξη;
Η Αλεξάνδρα είναι μία εξαιρετικά πεπειραμένη ηθοποιός, με ένστικτο και τεχνική. Παρολαυτά πολύ εργατική, συνεργάσιμη και ανοιχτή σε ιδέες και καθοδήγηση. Δουλέψαμε πολύ καλά μαζί, αρμονικά και ήρεμα κι αυτό νομίζω βγαίνει επί σκηνής. Η καλή χημεία των δύο ηθοποιών που θα υποδυθούν τους ρόλους της Grace και της Gloria αντίστοιχα , είναι βασικό συστατικό του έργου, αφού όλη η υπόθεση του βασίζεται στην εξέλιξη της σχέσης τους, η οποία σε κάθε σκηνή όλο και βαθαίνει και γίνεται πιο ουσιαστική. Είμαστε η μία για την άλλη. Υπάρχει σεβασμός και εκτίμηση εκατέρωθεν .


Το θέατρο όπως και όλοι οι τομείς σε όλη την χώρα έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Πόσο εύκολο είναι για μια παραγωγή να ξεχωρίσει σε μια Αθήνα 1000 – 1500 θεατρικών παραστάσεων; Τι θεωρείς ότι επιθυμεί να δει ο κόσμος στο θέατρο κατά την νυχτερινή του έξοδο;
Η αλήθεια είναι πως είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μια Αθήνα τόσων θεατρικών παραστάσεων να ξεχωρίσει κάποια. Το σίγουρο πάντως είναι πως αυτή η πολυφωνία δίνει τη δυνατότητα να δει κανείς πολύ διαφορετικά είδη πράγμα που θεωρώ καλό. Τώρα όσον αφορά τι πιστεύω πως προτιμά το κοινό πραγματικά δεν ξέρω. Άλλωστε το επονομαζόμενο ως κοινό , οι άνθρωποι δηλαδή που παρακολουθούν θέατρο, δεν είναι μια συμπαγής άμορφη μάζα καθώς υπάρχουν ποιοτικές διαφορές. Νομίζω πάντως πως όποιος απαντήσει αυτή την ερώτηση θα γίνει ο ήρωας πολλών από εμάς και κυρίως των παραγωγών. (Χαχα) Παρ’ όλα ταύτα νομίζω πως δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Υπάρχουν καλές και κακές παραστάσεις και ευτυχείς ή λιγότερο καλές θεατρικές συγκυρίες.
Ήταν για σένα ποτέ κριτήριο ο χώρος που θα φιλοξενήσει μια παραγωγή και για το αν μια στέγη είναι πιο εμπορική η πιο εναλλακτική?
Γενικώς είμαι της άποψης πως κάθε έργο έχει το χώρο που του ταιριάζει. Το θεατρικό σπίτι του. Ο χώρος παίζει ρόλο σίγουρα , μεγαλύτερο όμως ρόλο παίζουν οι άνθρωποι οι συνεργάτες, το έμψυχο υλικό. Σαφώς υπάρχουν χώροι πιο δύσκολοι από θέμα εγκαταστάσεων, παροχών, πρόσβασης κλπ, αλλά εμείς οι ηθοποιοί συνήθως δεν έχουμε την πολυτέλεια επιλογής του χώρου χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν το σκεφτόμαστε. Παρ’ όλα ταύτα εάν μια παράσταση είναι καλή και κάνει αίσθηση, ο κόσμος θα πάει να την δει όπου κι αν είναι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Cartel που βρίσκεται σε μία εντελώς αντιθεατρική περιοχή , με δύσκολη πρόσβαση με το κόσμο να αγκαλιάζει τις παραστάσεις του, που ναι η μία καλύτερη απ την άλλη. Θέλει υπομονή, πίστη και όραμα.
Ο κόσμος σε έχει αγαπήσει θερμά και από τις τηλεοπτικές σου δουλειές. Πώς βλέπεις τη τηλεόραση του σήμερα; Θα ήθελες να επιστρέψεις στα τηλεοπτικά γυρίσματα του σήμερα;
Η αλήθεια είναι πως το τοπίο μου φαίνεται από θολό έως αδιάφορο. Φυσικά! Υπό όρους γιατί όχι;



Η τεχνολογία του σήμερα έχει γίνει εργαλείο για την δουλειά σου? Οι κριτικές του σήμερα μπορούν να σε πάνε ένα βήμα παρακάτω στη δουλειά σου ή ο καθένας πλέον δηλώνει κριτικός μέσω ενός ποστ?
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως καθετί στο οποίο έχει πρόσβαση τόσο μεγάλη μερίδα ανθρώπων μπορούν ανάλογα με την χρήση, να γίνουν είτε αρωγός είτε καταπέλτης. Σίγουρα το facebook για παράδειγμα είναι σημαντικό εργαλείο για εμάς σε επίπεδο επικοινωνίας της δουλειάς μας, προώθησης, διαφήμισης κλπ. Αυτό εγκυμονεί και κινδύνους φυσικά γιατί χάνεται ο έλεγχος συχνά ή υπάρχει τόσο μεγάλη έκθεση που καταντά κουραστικό.
Η κριτική πίσω από ένα πληκτρολόγιο είναι κι αυτό σημάδι των καιρών. Το βασικό είναι σε καθετί να φιλτράρεται σωστά η πληροφορία. Ο καθένας προφανώς μπορεί να γράψει ο τι θέλει, και έγκειται στον δέκτη το πως θα διαβάσει η επεξεργαστεί την πληροφορία. Προφανώς και μία καλή κριτική μπορεί να βοηθήσει χωρίς αυτό να σημαίνει πως μια αρνητική είναι βέβαιο ότι θα βλάψει.
Τι ονειρεύεσαι για τα επόμενα χρόνια όσον αφορά το επαγγελματικό κομμάτι? Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια?
Γενικώς δεν κάνω μακροχρόνια σχέδια, γιατί είμαι της άποψης πως « όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο θεός γελάει» παρόλο που δεν πιστεύω. Εννοώ πως η ζωή είναι απρόβλεπτη και εύθραυστη. Το μόνο που θέλω είναι να διατηρώ το κουράγιο, το πάθος μου, μια φρέσκια ματιά και να είμαι ανοιχτή σε ότι προκύψει. Προς το παρόν συνεχίζω τις παραστάσεις του Grace & Glorie στο Αγγέλων Βήμα.

