H Κατερίνα Μπιλάλη είναι από τις ηθοποιούς η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια εκρηκτική πλαστελίνη καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχει δοκιμαστεί με απόλυτη επιτυχία σε πολλά και διαφορετικά είδη στον καλλιτεχνικό χώρο και σε ρόλους που έχει αγαπήσει θερμά το κοινό, συνεχίζοντας μέχρι και σήμερα με την ίδια δυναμική.
Η αγαπημένη ηθοποιός με αφορμή τη παράσταση “Γαμήλιο Εμβατήριο” η οποία παρουσιάζεται αυτή τη περίοδο στο Σύγχρονο Θέατρο, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Ποιες είναι οι εντυπώσεις που έχεις λάβει μέχρι τώρα από το κόσμο για τη παράσταση? Έπειτα από το τέλος της παράστασης κάθε φορά ποια είναι η εικόνα που σε συντροφεύει?
Η αλήθεια είναι ότι είναι ένα θέμα που αγγίζει βαθύτατα την γυναικεία ψυχοσύνθεση, γραμμένο παρ’ όλα αυτά από έναν άντρα συγγραφέα, τον Άγγελο Τερζάκη. Αυτό σημαίνει ότι αγγίζει και όλους όσοι είναι ευαίσθητοι σε θέματα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ισοτιμίας και ελευθερίας της βούλησης. Ο κόσμος, λοιπόν, έρχεται συγκινημένος από τα αδιέξοδα των ανθρώπινων σχέσεων, προβληματισμένος από την απρόσμενη σύνδεση της κοινωνίας του ’30 με το σήμερα και ικανοποιημένος από το εικαστικό αποτέλεσμα της παράστασης.
Στο τέλος της παράστασης φεύγω με μια συμπόνια προς τα δραματικά πρόσωπα του Τερζάκη και σα να μη θέλω να δεχτώ την καταστροφή που προκάλεσε η αμείλικτη κοινωνία παίζοντας το ρόλο της σκληρής μοίρας, έχω την εικόνα αυτών των γυναικών ελεύθερων από τις κοινωνικές συμβάσεις. Έχω την εικόνα της Μαρίνας, του ρόλου που υποδύομαι, να παίρνει τη βαλίτσα της και να φεύγει για την Αθήνα και να εκπληρώνει τα όνειρά της, χωρίς να εξαρτάται από κανέναν άντρα- προστάτη. Το άδικο τέλος που έχει η Μαρίνα στο έργο, με κάνει να νιώθω πιο πολύ θυμό προς το αίτιο που την προκάλεσε και πείσμα για να το ανατρέψω στις καθημερινές μου επιλογές.
Στην εποχή που ζούμε θεωρείς ότι το κοινό πηγαίνει βάση της οποίας διαφήμισης σε μια παράσταση η αναζητάει μια καλή παράσταση από στόμα σε στόμα?
Η διαφήμιση είναι απαραίτητη και θα λειτουργήσει τις πρώτες παραστάσεις. Για να υπάρξει συνέχεια η διαφήμιση από “στόμα σε στόμα” είναι η πιο ουσιαστική και εκεί μετράς και τις καλλιτεχνικές σου δυνάμεις. Είναι σημαντικό να εκφράζεσαι καλλιτεχνικά αλλά συνάμα να απευθύνεσαι και σε θεατές που θα κατανοήσουν την προσπάθειά σου.
Φέτος επιστρέφεις στη τηλεόραση με νέο ρόλο στο Open. Πώς είδες τα φετινά τηλεοπτικά πράγματα με τη μυθοπλασία να στηρίζεται από πολλά κανάλια?
Έχουμε εξαιρετικούς σεναριογράφους και γενικότερα ένα δυναμικό μορφωμένων και ταλαντούχων ανθρώπων στην τηλεόραση που θα μπορούσαν να δουλέψουν γι’ αυτήν και πρέπει να αξιοποιηθούν. Πιστεύω ότι αν θέλουμε μπορούμε να δημιουργήσουμε “διαμαντάκια”. Φυσικά και υποστηρίζω την ελληνική μυθοπλασία και μακάρι να συνεχιστεί και να αυξηθεί γιατί στην Ελλάδα “μυαλά” υπάρχουν. Πρέπει, όμως, πρώτα να το πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι και να μας εμπιστευτούμε.
Βάζεις όρια στη δουλειά σου? Θα έλεγες το ναι σε κάτι που δεν έχεις δοκιμαστεί μέχρι τώρα ή σε κάποια πράγματα λες όχι εξαρχής?
Το όριο είναι η αξιοπρέπειά μου και η σωματική μου ακεραιότητα. Κατά τ’ άλλα είμαι ηθοποιός που δοκιμάζομαι συνέχεια σε αντίθετα και άγνωστα για μένα μονοπάτια. Δε θα μείνω ποτέ στο ρόλο της σουμπρέτας, που ξέρω ότι έχω το υλικό και τα εκφραστικά μέσα να το κάνω. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε ενσωματώθηκα στην ομάδα “Anima” και διαλέγω ρόλους που πραγματικά “ματώνω” για να κατακτήσω. Φυσικά, πάντα θα επανέρχομαι στην κωμωδία. Έτσι είναι και η ζωή μια γέλιο, μια κλάμα.
Πόσο εύκολο είναι την εποχή που ζούμε με τις προτάσεις να είναι λίγες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια να ισορροπήσεις την επαγγελματική με τη προσωπική ζωή ώστε να μην καπελώσει το ένα κομμάτι το άλλο?
Είτε είναι λίγες, είτε πολλές οι προτάσεις, πάντα πρέπει να κρατάς την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και στην επαγγελματική σου ζωή. Χρειάζεται, φυσικά κατανόηση από τον άνθρωπό σου και σεβασμός. Αναγκαστικά θα επανέλθω στους κοινωνικά προκαθορισμένους ρόλους, για τους οποίους μιλάει η παράστασή μας “Γαμήλιο Εμβατήριο” γιατί ακόμα και σήμερα δεν είναι αυτονόητο ότι θα υπάρχει αποδοχή, κατανόηση και μοίρασμα των ευθυνών προς την εργαζόμενη γυναίκα. Χρειάζεται να το διεκδικούμε ακόμα και σήμερα και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι γυναίκες είναι αυτές που παρατάνε την καριέρα τους ή κάνουν πίσω και δεν εξελίσσονται λόγω αυτών των κοινωνικών ανισοτήτων.
Τι θα δούμε από σένα τους επόμενους μήνες? Υπάρχει κάτι νέο στα σκαριά?
Εκτός από αυτήν την παράσταση που θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι 19 Φεβρουαρίου και θα πάει και μια μίνι περιοδεία σε πόλεις της Ελλάδας, το καλοκαίρι επανέρχομαι στην κωμωδία παρέα με δύο απίστευτους κωμικούς, με τους οποίους θα πάμε μια μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
