Αγαπημένη παρουσία όλα αυτά τα χρόνια έχοντας στο ενεργητικό της σπουδαίες δουλειές στο θεατρικό σανίδι αλλά και στη τηλεόραση οι οποίες την έχουν πάει ένα βήμα παραπάνω στη μέχρι τώρα πορεία της.
Η ανατρεπτική Μαρία Κωνσταντάκη με αφορμή τις επιτυχημένες παραστάσεις του έργου “Πουλιά στον Αέρα” στο Θέατρο Αλίκη, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Τη φετινή σεζόν βρίσκεσαι στο Θέατρο Αλίκη και στη παράσταση “
Πουλιά στον αέρα”, σε ένα έργο που έχει αγαπήσει θερμά ο κόσμος και συνεχίζει να στηρίζει μέχρι και σήμερα. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το μέχρι τώρα ταξίδι της παράστασης;
Αρχικά έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος επιθυμεί να γελάσει και μάλλον γιαυτό τον λόγο και οι κωμωδίες ως είδος έχουν μεγάλη πέραση στο κοινό. Παρατηρώ ότι ο κόσμος έχει την ανάγκη να ξεχαστεί και να παρακολουθήσει κάτι ανάλαφρο το οποίο θα τον κάνει χαρούμενο. Πολλές φορές ο κόσμος στα σχόλια του μου λέει ότι μέσα από τον κόσμο του Φευντώ ξεχάστηκαν από τη δική τους καθημερινότητα και μεταφέρθηκαν σε κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι που από μόνο του δεν είναι και λίγο και το οποίο μας χαροποιεί όλους. Φέτος η παραγωγή είναι πολύ άρτια, με μια υψηλή αισθητική και με ένα πολύ καλό επίπεδο υποκριτικής οπότε ως ομάδα έχουμε πετύχει ένα πολύ δύσκολο και μεγάλο στοίχημα.
Ποια είναι τα σχόλια που έχεις λάβει από τον ρόλο τον οποίο υποδύεσαι;
Έχουν μεγάλο ενδιαφέρον γιατί θεωρώ ότι πολύς κόσμος δεν με περίμενε σε ένα τέτοιο ρόλο και το οποίο θα μπορούσε να ήταν κόντρα σε μένα καθώς δεν με έχουν δει ποτέ σε κάτι ανάλογο, κάτι που αποτέλεσε και για μένα μια μεγάλη πρόκληση. Αυτό που μου αρέσει πολύ στη δουλειά μου είναι να δοκιμάζομαι κάθε φορά σε διαφορετικά πράγματα και να μην κολλάω σε κάτι συγκεκριμένο. Επιθυμώ να λέω κάθε φορά διαφορετικές ιστορίες στο κόσμο. Η γυναίκα που υποδύομαι φέτος η οποία είναι 25 χρόνια παντρεμένη με τον σύζυγο της τον οποίο βαριέται αφάνταστα και της προκαλεί μεγάλα νεύρα, είναι κάτι που εκ των πραγμάτων δεν το έχω βιώσει και το οποίο μου αρέσει πολύ.
Τα τελευταία χρόνια επικρατεί μια υπερπληθώρα θεατρικών παραστάσεων στην Αθήνα με έργα για όλες τις επιλογές. Ο μεγάλος αριθμός των θεατρικών σκηνών είναι κάτι που σε αγχώνει ως επαγγελματίας; Θεωρείς ότι αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον θεατή;
Τα τελευταία χρόνια επικρατεί αυτό το φαινόμενο. Θυμάμαι 5 χρόνια πριν, είχα κάνει μια παρουσίαση στα βραβεία Αθηνοράματος και το κείμενο μου είχε συνολικά 1000 θεατρικές παραστάσεις το χρόνο, αριθμός που είναι πολύ μεγάλος και ο οποίος δεν μπορεί να απορροφηθεί από το θεατρικό κοινό. Αυτό που είναι αρκετά ελπιδοφόρο στις μέρες μας είναι ότι έχουν δημιουργηθεί μικρά Θέατρα αλλά και ομάδες όπως το Θέατρο του Νέου Κόσμου τα οποία έχουν δημιουργήσει τη δική τους ιστορία και ο κόσμος θα πάει με κλειστά τα μάτια. Αυτό βέβαια από την μία έχει τη θετική του πλευρά γιατί ο κόσμος έχει την επιλογή να δει διαφορετικά πράγματα αλλά από την άλλη για έναν ηθοποιό ο οποίος ζει από αυτό, δεν είναι καθόλου εύκολο στο οικονομικό κομμάτι με τους μισθούς να είναι σαφώς χαμηλοί.
Μπορεί να υπάρχει μια καλή ή μια κακή αντίστοιχα χρονιά για τα θέατρα αλλά κάθε χρόνο υπάρχουν 2-3 τα οποία ξεχωρίζουν στα μάτια του θεατή χωρίς να ξέρει κάποιος με σιγουριά με τι κριτήριο επιλέγει να δει ο κόσμος ένα έργο. Ο καθένας από εμάς προσπαθεί να κάνει όσο μπορεί καλύτερα τη δουλειά του, κρατώντας την αισθητική σε υψηλά επίπεδα και να δώσει το καλύτερο που μπορεί υποκριτικά. Αν προχωρήσεις με αυτή τη λογική τουλάχιστον έχεις ήσυχη τη συνείδηση σου. Θεωρώ ότι οι καλές παραστάσεις σίγουρα θα βρουν τον αποδέκτη τους. Μπορεί να τύχει κάποια στιγμή “μέτριες” παραστάσεις να πάνε πολύ καλά εμπορικά αλλά πραγματικά πιστεύω ότι αν μια παράσταση είναι αξιόλογη, θα έχει πολύ καλή πορεία. Γενικά θεωρώ ότι μια καλή παράσταση δεν υπάρχει περίπτωση να χαθεί μέσα στον θεατρικό χάρτη.
Έχεις περάσει όλα αυτά τα χρόνια από το χώρο της τηλεόρασης με αγαπημένες σειρές και με ρόλους που ακόμα και σήμερα παραμένουν διαχρονικοί στις επιλογές του κόσμου. Πως νιώθεις όταν ο κόσμος σου μιλάει από κοντά για παλαιότερους σου ρόλους από την μικρή οθόνη;
Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ! Το πιο περίεργο σε αυτό το κομμάτι είναι όταν βλέπω κάτι παιδιά ηλικίας 16-18 τα οποία βλέπουν ακόμα αυτές τις σειρές μέσω των επαναλήψεων, κάτι που είναι πολύ όμορφο. Η τηλεόραση έχει μια τρομερή αμεσότητα σε σχέση με το κόσμο καθώς ο τηλεθεατής σε βάζει μέσα στο σπίτι του και επιλέγει να σε δει και έτσι δημιουργείται μια πιο ζεστή σχέση με το κόσμο. Στις περιοδείες μας εκτός Αθηνών, ο κόσμος είναι πάντα πιο ζεστός καθώς πολλοί άνθρωποι μας βλέπουν μέσω της τηλεόρασης και όταν έρχονται στο θέατρο, δημιουργείται μια πιο οικογενειακή σχέση.
Προσωπικά αγαπώ πολύ τη τηλεόραση γιατί δημιουργείται ένα υπέροχο δέσιμο με τους ανθρώπους που δουλεύουμε μαζί αλλά και για την ιδιαίτερη αμεσότητα που υπάρχει με το κόσμο. Κάθε φορά τηλεοπτικά προσπαθώ να υποδυθώ έναν χαρακτήρα ο οποίος θα είναι ξεχωριστός και θα “μείνει” στο κόσμο. Τα τελευταία χρόνια μπορεί να κάνω ανελλιπώς θέατρο αλλά όταν έχω ένα διάστημα αποχής από τη τηλεόραση και δουλεύω ξανά, επιστρέφω με την ίδια χαρά.
Φέτος επέστρεψες στο τηλεοπτικό πεδίο με τη σειρά “Όσο έχω εσένα” στον Σκάι.Τι γεύση σου άφησε αυτή η εμπειρία;
Παρόλο που οι συνθήκες ήταν δύσκολες, ήταν από τις καλύτερες μου συνεργασίες καθώς το κλίμα με όλους τους συντελεστές ήταν εκπληκτικό και περνάγαμε πολύ ευχάριστα. Η φετινή τηλεοπτική συνθήκη μου άφησε μια πολύ ωραία αίσθηση. Το γεγονός ότι νέα κανάλια όπως το Open Beyond αλλά και ο Σκάι επενδύουν στο κομμάτι της μυθοπλασίας, είναι κάτι πολύ ενθαρρυντικό και το οποίο από τη μεριά του κινητοποιεί όλα τα υπόλοιπα κανάλια να μπουν ενεργά στο τηλεοπτικό πεδίο. Είναι πολύ ωραίο να δημιουργούνται νέες σειρές και να υπάρχει μια κινητικότητα στα πράγματα.
Όταν βρίσκεσαι σε ένα σήριαλ, δεν γνωρίζεις εξαρχής τη πορεία του και πότε θα ολοκληρωθεί. Στο “Όσο έχω εσένα” υπήρξε στην αρχή μια συμφωνία 80-100 επεισοδίων με την προοπτική αργότερα να γίνουν 180 αλλά τελικά ολοκλήρωσε τη πορεία του υπό την αρχική συμφωνία. Νιώθω πολύ καλά μέσα μου γιατί από ένα σημείο και μετά υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες οι οποίοι δεν περνούν από τη δική σου δικαιοδοσία οπότε πάντα προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν τη δουλειά μου καλύτερα και έχω μάθει να μην στεναχωριέμαι. Λόγω του ότι κάποια στιγμή ότι αρχίζει, φτάνει και στο τέλος του, έχω μάθει να μην στεναχωριέμαι για πράγματα που δεν περνάνε από το χέρι μου αλλά να προβληματίζομαι για πράγματα που πέρναγαν από το δικό μου έλεγχο. Δεν θα στεναχωρηθώ για μια θεατρική ή τηλεοπτική δουλειά που δεν είχε την αναμενόμενη απήχηση γιατί είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στο χώρο μας και είναι και αυτό μέσα στο παιχνίδι της δουλειάς.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι ετοιμάζονται διάφορες αναβιώσεις ελληνικών σειρών στην ελληνική τηλεόραση όπως το Καφέ της Χαράς, το Λόγω Τιμής και πρόσφατα το Σ’ αγαπώ Μ΄ αγαπάς. Εσύ θα ήσουν θετική σε ένα νέο κύκλο επεισοδίων μιας σειράς που συμμετείχες στο παρελθόν;
Νομίζω ότι το βασικό στοιχείο σε αυτές τις μεγάλες επιτυχίες που είχαν γίνει, ήταν η ιστορία και είναι πολύ δύσκολο όταν έχεις μπροστά σου ένα πολύ καλό κείμενο, να καταφέρεις να το καταστρέψεις. Όλες αυτές οι ιστορίες είχαν μια πάρα πολύ δυνατή ιστορία και μια αξιόλογη ομάδα συνεργατών που την στήριζαν. Αν ένας σεναριογράφος μιας σειράς ερχόταν σήμερα με μια πολύ ωραία ιδέα και διέκρινα μια αξιόλογη γραφή που θύμιζε την τότε επιτυχία, τότε νομίζω ότι έχει νόημα να παρουσιαστεί ξανά στο γυαλί. Από την άλλη αν τα πράγματα δείχνουν κουρασμένα και βασίζονται στη λογική “να επαναληφθούν απλά”, τότε δεν έχει κανένα νόημα και καλό είναι κάποια πράγματα να ολοκληρώνουν τη πορεία τους στο πικ τους χωρίς να χάνουν την αίγλη τους. Μιλώντας για τις σειρές που ετοιμάζονται να εμφανιστούν ξανά στη τηλεόραση, σίγουρα οι άνθρωποι που δουλεύουν γιαυτές θεωρούν ότι έχουν να δώσουν και άλλα πράγματα και πολύ καλά πράττουν καθώς ήταν πολύ επιτυχημένες σειρές στο πέρασμα τους από τη μικρή οθόνη.
Εν έτει 2019 το κομμάτι της επικοινωνίας έχει περάσει σε ένα διαφορετικό επίπεδο, σε αυτών των social media. Πόσο πολύ έχει βοηθήσει αυτή η νέα τάση το κομμάτι της δουλειάς σου;
Τα Social Media έχουν ανοίξει μια δικλείδα επικοινωνίας με ανθρώπους που ενδεχομένως δεν θα είχες ποτέ την πιθανότητα και τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις, κάτι που είναι πολύ όμορφο γιατί υπάρχει κόσμος που πραγματικά σε νιώθει δικό τους άνθρωπο μέσα από τις δουλειές που κάνεις. Πριν λίγο διάστημα είχα τα γενέθλια μου και δέχτηκα ένα μεγάλο ποσοστό μηνυμάτων στα social media. Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση με τη λογική των ανθρώπων που δεν σε γνωρίζουν προσωπικά και σου στέλνουν ένα μήνυμα σαν να είσαι ένας δικός τους άνθρωπος. Είναι πολύ όμορφο να επικοινωνείς με ένα άτομο που είναι ίσως σε άλλη πόλη και δεν είχε την πιθανότητα να συνομιλήσει μαζί σου.
Ακόμα τα Social media αποτελούν ένα επικοινωνιακό μέσο μέσα από το οποίο ο κόσμος μπορεί να γνωρίσει καλύτερα την ίδια σου την δουλειά, κάτι που βοηθάει πολύ στις περιοδείες που πραγματοποιούμε καθώς με ένα σου post, ο καθένας μπορεί να παρακολουθήσει τη δουλειά σου.
Θα τολμήσεις να πεις δημόσια τη γνώμη σου μέσω των social media για πολύ σημαντικά γεγονότα που αφορούν την κοινωνία μας και το χώρο εργασίας σου ή θα σκεφτείς τον κυκλώνα των σχολίων που θα δημιουργηθούν;
Γενικά σε αυτό το κομμάτι δεν είμαι αρκετά κοινωνικά ενεργή και αυτό γιατί θεωρώ ότι υπάρχουν άλλοι τόσοι άνθρωποι που ενδεχομένως έχουν μια πιο τεκμηριωμένη άποψη από μένα σε κάποια ζητήματα. Σίγουρα σε κάποια κομμάτια που με έχει ενοχλήσει πραγματικά η στάση κάποιων ανθρώπων ναι θα εκφέρω τη γνώμη μου αλλά από την άλλη δεν θέλω και να μπω στη λογική των social media που ο καθένας θα αναφέρει τα πιστεύω του όποια και αν είναι αυτά για λόγους εντυπωσιασμού. Με ενοχλεί η εμπάθεια κάποιων ανθρώπων αλλά και η επιβολή μια γνώμης κάποιου σε όλους ως την πιο σωστή. Προσπαθώ να παίρνω αποστάσεις από αυτό το πεδίο γιατί παρατηρώ ότι υπάρχει αρκετή τοξικότητα στο κομμάτι των απόψεων, μπαίνοντας πολλές φορές σε μια διαδικασία που δεν με αντιπροσωπεύει ως άτομο.
Τι είναι αυτό που σε γοητεύει στο κομμάτι της δουλειάς σου μέχρι και σήμερα;
Σίγουρα οι συνθήκες γύρω μας έχουν γίνει πολύ πιο δύσκολες σε επίπεδο διαβίωσης και επιβίωσης γιατί μιλάμε για μια εποχιακή δουλειά αλλά ο λόγος που ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά ήταν γιατί μπορώ να είμαι πολλά διαφορετικά πράγματα αλλά και τίποτα συγχρόνως, κάτι που συνεχίζει να με γοητεύει μέχρι και σήμερα. Την περίοδο που ξεκίνησε η οικονομική κρίση με τη προβολή του Μίλα μου βρώμικα από το οποίο έγινα ευρέως γνωστή, δούλεψα αρκετά και δέχθηκα αρκετές προτάσεις οπότε δεν ένιωσα στιγμή ότι το κασέ μου μειώθηκε για να πω όχι σε μια δουλειά λόγω αυτής της αλλαγής. Ο στόχος που είχα από το ξεκίνημα μου και αυτό που κάνω μέχρι και σήμερα δεν έχει αλλάξει στιγμή, κάτι που με ευχαριστεί πολύ και με κάνει να νιώθω ευγνώμων.
Προσπαθώ να βγαίνω από τον μικρόκοσμο μου και να μην επικεντρώνομαι σε ατυχείς συγκυρίες που αφορούν τη δουλειά μου γιατί τα δεδομένα γύρω μας είναι πολύ περίεργα. Όταν ενημερώθηκα για το φινάλε της σειράς πιο πολύ στεναχωρήθηκα για τους ανθρώπους οι οποίοι δούλεψαν γιαυτή τη δουλειά γιατί πρόκειται για άτομα που υπολόγιζαν ότι θα δουλεύουν όλη τη σεζόν ενώ εγώ ήμουν σε μια πιο ευνοική θέση λόγω της παρουσίας μου στο θέατρο. Πολλές φορές τα πράγματα που εμείς θεωρούμε αυτονόητα, δεν είναι και τόσο αυτονόητα για όλο το κόσμο καθώς η πραγματικότητα στις μέρες μας είναι αρκετά σκληρή.
Το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια ο κόσμος σε έχει αγαπήσει μέσα από κωμικούς ρόλους οι οποίοι παραμένουν διαχρονικοί μέχρι και σήμερα, ήταν κάτι που μπορεί να σε απομάκρυνε από το να παίξεις έναν δραματικό ρόλο;
Η αλήθεια είναι ότι με ενδιαφέρουν πολύ οι δραματικοί ρόλοι. Αν μέσω της τηλεόρασης, δώσεις ένα δυνατό στίγμα με κάτι, τότε πολλοί σε επιλέγουν για κάτι παρόμοιο. Μου αρέσουν πολύ οι δραματικοί ρόλοι και στο μέλλον είναι μέσα στα σχέδια μου να οργανώσω κάποια δικά μου projects τα οποία πιστεύω ότι μπορώ να στηρίξω υποκριτικά, τα οποία θα έχουν και πιο δραματικούς τόνους και έτσι να μπορέσω να παρουσιάσω και ένα άλλο πρόσωπο στο κόσμο. Θεωρώ ότι ένας καλός ηθοποιός, μπορεί να δοκιμαστεί σε πολλά και διαφορετικά είδη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
H παράσταση μας “Πουλιά στον αέρα” στο Θέατρο Αλίκη συνεχίζει δυναμικά τη πορεία της μέχρι τη Κυριακή των Βαίων. Όσον αφορά τα νέα σχέδια, την νέα χειμερινή σεζόν θα βρίσκομαι στο Θέατρο του Νέου Κόσμου , στο έργο “Ελεύθερο Ζευγάρι” των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε σε σκηνοθεσία του Θεοδόση Καπράλου μαζί με τον Θύμιο Κούκιο κάθε Δευτέρα και Τρίτη, κάτι που με γεμίζει πολύ καλλιτεχνικά και το οποίο πιστεύω ότι θα είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Αυτό το project με γεμίζει πολύ γιατί θα συνεργαστώ με άτομα που εκτός από εξαιρετικοί συνεργάτες είναι και πολύ καλοί μου φίλοι.
