Ο ταλαντούχος Στέλιος Μάινας με αφορμή το έργο Το Δείπνο το οποίο παρουσιάζεται τη φετινή περίοδο στο Σύγχρονο Θέατρο, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στo Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Τη φετινή σεζόν βρίσκεστε στο επιτυχημένο έργο “Το Δείπνο” στο Σύγχρονο Θέατρο. Τι κρατάτε από τη μέχρι τώρα διαδρομή;
Το Δείπνο είναι ένας κλασσικός Ευρωπαικός προβληματισμός για το που βαδίζει η οικογένεια και η ίδια η νεολαία. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την ανάλυση της οικογενειακής πορείας στην Ευρώπη. Η Ευρώπη η οποία είναι χώρος πολύ ανοιχτός πολλές δεκαετίες τώρα, έχει μεταλλαχθεί και έχει αλλάξει από την έλευση των μεταναστών. Βεβαίως όταν οι μετανάστες από τα αφρικανικά κράτη και όχι μόνο έφτασαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη ως μετανάστες αντιμετωπίστηκαν με πολύ διαφορετικό τρόπο από ότι την σημερινή εποχή και ο λόγος που έγινε αυτό ήταν η πληθώρα του κόσμου. Όσο μεγαλώνει ο αριθμός των ατόμων, έτσι αλλάζει και η συμπεριφορά τους. Όλη αυτή η πίεση που νιώθουν οι άνθρωποι και μεταξύ τους λόγω της αλλαγής του κοινωνικού ιστού, έχει να κάνει με τις σχέσεις των οικογενειών μεταξύ τους.
Όταν απειλείται να διαρραγεί η οικογένεια, απειλείται με τον ίδιο τρόπο και ο κοινωνικός ιστός γιατί ας μην ξεχνάμε ότι οι κοινωνίες αποτελούνται από οικογένειες. Το έργο μας ασχολείται ουσιαστικά με την διάβρωση της οικογένειας και των ευρύτερων κοινωνιών μας. Η ιστορία έχει να κάνει με το δίλημμα που αντιμετωπίζει μια οικογένεια για το κατά πόσο πρέπει να δώσει τα παιδιά της στα χέρια της δικαιοσύνης ή αν θα τα καλύψει απέναντι σε ένα έστω και κατά τύχη έγκλημα που έχουν κάνει. Πρόκειται για ένα ηθικό δίλημμα το οποίο ταλανίζει τις σύγχρονες ευρωπαικές κοινωνίες και όχι μόνο αυτές.
Τι κρατάτε από τα μέχρι σχόλια του κόσμου;
Το θέμα της παράστασης παρότι είναι ένα αρκετά δύσκολο θέμα και όχι τόσο ευχάριστο για τις κοινωνίες και τις οικογένειες μας, κρατάει τους θεατές με αυτό να σημαίνει ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα και να το γνωρίσει από κοντά. Ως ηθοποιοί κάθε φορά αποκομίζουμε αυτό ακριβώς το συναίσθημα κάτι που είναι αρκετά παρήγορο καθώς δείχνει ότι δεν ζούμε σε μια διαβρωμένη κοινωνία αλλά υπάρχουν μεγάλες αντιστάσεις. Η προσέλευση του κόσμου στο έργο μέχρι και σήμερα αποδεικνύει περίτρανα ότι υπάρχουν ακόμα υγιή κύτταρα στο κοινωνικό ιστό και ότι δεν είμαστε χαμένοι σε αυτό που ζούμε.
Πως βλέπετε τη πορεία του ελληνικού θεάτρου τα τελευταία χρόνια; H υπερπληθώρα των θεατρικών παραστάσεων είναι κάτι που σας αγχώνει;
Στο σημείο που βρίσκομαι δεν με αγχώνει απολύτως τίποτα. Αποτελεί ένα μεγάλο φαινόμενο το γεγονός ότι έχουμε τις περισσότερες παραστάσεις σε όλο το πλανήτη. Αυτός ο υπερπληθωρισμός σημαίνει πολλά καλά πράγματα διότι ο κόσμος ενδιαφέρεται να δει καλό θέατρο και έτσι υπάρχει μια πληθώρα προβληματισμού κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Το μόνο ερωτηματικό σε αυτή την υπόθεση είναι πως μπορούν όλα αυτά τα παιδιά να απορροφηθούν επαγγελματικά στην αγορά και πως μπορεί αυτό το κομμάτι να ανταποκριθεί ουσιαστικά στην εμπορική αγορά.
Η αγορά γύρω μας δεν μπορεί να αντέξει όλες αυτές τις παραστάσεις αλλά και να τροφοδοτηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι και να βιοποριστούν μέσα από τη δουλειά τους. Κάτι που είναι πολύ αξιέπαινο στις μέρες μας είναι ότι τα περισσότερα παιδιά που ασχολούνται με την υποκριτική το κάνουν εκ του υστερήματος τους και κάνουν το δικό τους αγώνα για να εκφραστούν, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό και τους συγχαίρω γι’ αυτό. Η ανάγκη για έκφραση είναι σημαντικότερη από την ανάγκη για επιβίωση διότι η επιβίωση μπορεί να καλυφθεί έστω και προσωρινά με πολλούς τρόπους ενώ η ανάγκη για έκφραση είναι αδήριτη ανάγκη.
Οι νέοι άνθρωποι επιλέγουν να στερηθούν πράγματα για να εκφραστούν και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τις δημοκρατίες μας.
Έχετε περάσει όλα αυτά τα χρόνια από σπουδαίες τηλεοπτικές παραγωγές οι οποίες μέχρι και σήμερα παραμένουν διαχρονικές στα μάτια των θεατών. Πως βλέπετε το σημερινό τηλεοπτικό πεδίο που επικρατεί;
Δεν έχω παρακολουθήσει τι συμβαίνει στο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο υψηλών ταχυτήτων όπως είναι όλα τα ηλεκτρονικά το οποίο σου δίνει την δυνατότητα μέσω διάφορων πλατφόρμων να μπορείς εύκολα να παρακολουθήσεις σήριαλ που παίζονται σε όλες τις χώρες του κόσμου με τις εγχώριες παραγωγές να μένουν ένα βήμα πίσω λόγω των μεγάλων συγκρίσεων. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τις αμερικάνικες παραγωγές με τις ελληνικές γιατί αυτό θα ήταν κάτι τρομερά άδικο.
Φέτος σας είδαμε σε κάποια από τα επεισόδια της νέας σειράς του Π. Κοκκκινόπουλου Oυ Φονεύσεις μέσα από τη συχνότητα του Open Beyond. Πως ήταν για εσάς η φετινή εμπειρία;
Ο Π.Κοκκινόπουλος είναι ένας πολύ σημαντικός σκηνοθέτης ο οποίος προς τιμήν του κάνει μια εξαιρετικά λεπτομερή δουλειά με μεγάλο κόστος χρόνου και χρημάτων διότι θέλει να κρατάει έτσι πολύ υψηλά το επίπεδο των δουλειών του. Ο ίδιος καταλαβαίνει απόλυτα τις συγκρίσεις που θα γίνουν με το παγκόσμιο τηλεοπτικό γίγνεσθαι και έτσι θέλει να κρατήσει ένα πολύ αξιόλογο επίπεδο. Οι σειρές του είναι πάντα απαιτητικές, απαιτούν αρκετό χρόνο προετοιμασίας με τον ίδιο πάντα να δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια των πραγμάτων.
Αν θέλεις να είσαι συνεπής με τη δουλειά σου και να είσαι επαγγελματίας στο είδος σου, πρέπει να είσαι αρκετά απαιτητικός. Ο Π. Κοκκινόπουλος είναι κατά τη γνώμη μου ότι καλύτερο υπάρχει σήμερα στην ελληνική τηλεόραση.
Πως νιώθετε όταν ο κόσμος σας συναντάει και σας μιλάει για παλαιότερους σας τηλεοπτικούς ρόλους οι οποίοι παραμένουν αγαπητοί μέχρι και σήμερα μέσω των εκάστοτε επαναλήψεων;
Γενικά αυτό που καταγράφεται είναι παρελθόν ενώ αυτό που ζω τώρα ανήκει στο παρόν. Είναι πολύ καλές όλες οι δουλειές που έχουν γίνει στο παρελθόν αλλά συγχρόνως πρέπει να κοιτάμε και τι κάνουμε τη στιγμή που μιλάμε. Εμένα με απασχολεί πολύ αυτό που κάνω τώρα διότι πρέπει να βρίσκεται σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο για να με ικανοποιεί επαγγελματικά. Το παρελθόν είναι ένα κομμάτι που βρίσκεται στη θέση την οποία πρέπει να βρίσκεται με εμένα να θέλω πάντα να κοιτάω μπροστά.
Το τελευταίο διάστημα έγινε γνωστό ότι ετοιμάζονται διάφορες αναβιώσεις αγαπημένων σειρών του παρελθόντος όπως είναι το Λόγω Τιμής και του Καφέ της Χαράς. Αν σας γινόταν μια πρόταση να βρεθείτε σε ένα sequel μιας σειράς που είχατε βρεθεί παλαιότερα και η οποία επιστρέφει στο σήμερα, θα ήσασταν θετικός;
Θα με χαροποιούσε πολύ μια τέτοιου είδους πρόταση. Δεν είναι τυχαίο ότι παρακολουθείς μια σειρά στο εξωτερικό η οποία συνεχίζει για πολλές σεζόν στο τηλεοπτικό πεδίο καθώς ο κόσμος όταν γνωρίζει κάτι πολύ καλά και το έχει αγαπήσει, ενδιαφέρεται για το ποια θα είναι η συνέχεια του. Γενικά δεν είμαι υπέρ των αναβιώσεων για να γίνουν απλά αλλά αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο που αρέσει στο κόσμο και έχει κάτι να πει, θα με παρότρυνε να βρεθώ σε μια συνέχεια μιας δουλειάς η οποία θα ήταν φυσικά καλοδεχούμενη.
Έπειτα από πολλά χρόνια εμπειρίας στο χώρο, πως διαχειρίζεστε τις κριτικές που θα γραφτούν σήμερα για τη δουλειά σας;
Αν θέλει κάποιος να πληροφορηθεί σχετικά με την πορεία των πραγμάτων, μπορεί να διαβάσει μια κριτική για να πάρει μια ιδέα σχετικά με αυτό. Η κριτική είναι πολύ χρήσιμη στη πορεία της δουλειάς μας διότι μας ξυπνάει, μας βάζει όρια, μας δίνει προοπτικές και μας ανοίγει ορίζοντες. Είναι πολύ χρήσιμος και απαραίτητος ο ρόλος της κριτικής.
Εν έτη 2019 τι είναι αυτό που ακόμα σας γοητεύει στη δουλειά σας και τι είναι αυτό το οποίο σας απωθεί;
Ότι με γοήτευε από τα πρώτα μου βήματα. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Πάντα με γοήτευε η περιπέτεια της δουλειάς που κάνω.
Αυτό το οποίο με απωθεί είναι η ρουτίνα αυτής της δουλειάς. Όλες οι δουλειές έχουν τα υπέρ και τα κατά τους . Είναι θέμα πως αντιμετωπίζεις τα πράγματα.
Το κομμάτι της επικοινωνίας τη σημερινή εποχή έχει μεταφερθεί σε ένα νέο πεδίο, αυτό των social media. Εσείς πόσο ενεργός είστε σε αυτή τη νέα τάση;
Πάντα είμαι ενεργός με τα νέα μέσα παρόλο που δεν τα παρακολουθώ συστηματικά. Τα social media έχουν ένα μεγάλο προσόν ότι η πληροφορία αναπαράγεται αυτοστιγμεί. Το κακό από την άλλη είναι ότι η πληροφορία ξεφουσκώνει αυτοστιγμεί και η διάρκεια μικραίνει. Είμαι υπέρ της πληροφόρησης στη ζωή μας με όλα τα αρνητικά της. Βεβαίως υπάρχουν και οι ψεύτικες ειδήσεις αλλά και η εμπάθεια αλλά αυτά υπήρχαν πάντα με τις παλαιότερες εποχές να είχαν διαφορετική έκφραση. Προσαρμοζόμαστε συνεχώς στις νέες εποχές με τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας.
Αν ξεκινούσατε σήμερα τη καριέρα σας με τις τωρινές εμπειρίες, θα αλλάζατε κάτι στη διαδρομή σας μέχρι και τώρα;
Οι άνθρωποι κινούνται στη ζωή τους ανάλογα με τον χαρακτήρα που έχουν και με αυτά που έχουν μάθει. Δεν προσαρμόζονται με τα δεδομένα που τους δίνονται αλλά βάση του εγώ τους. Αν ξεκινούσα σήμερα από την αρχή την πορεία μου, θεωρώ ότι σαν χαρακτήρας θα ακολουθούσα το ίδιο μονοπάτι κάνοντας τις ίδιες επιλογές. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μοίρα σου και από αυτό που έχεις ως κεντρικό άξονα.
Χωράει σήμερα στη ζωή σας ακόμα ένα καλλιτεχνικό όνειρο;
Τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ αλλά είναι χαρακτηριστικό της νεότητας να δημιουργεί προσμονές για το αύριο κι έτσι πρέπει να γίνεται. Εμείς προσπαθούμε να ζήσουμε το παρόν γιατί όσο μεγαλώνεις, οι μέρες διαρκούν λιγότερο και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ποτέ μου δεν έκανα μακροπρόθεσμα σχέδια. Τα σχέδια μου ήταν πάντα εντελώς βραχυπρόθεσμα και εξακολουθούν να είναι μέχρι και σήμερα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
H παράσταση μας Το Δείπνο συνεχίζει κανονικά τη πορεία της στο Σύγχρονο Θέατρο. Θα παίξω στη νέα ταινία του Αλέξανδρου Καρδαρά με τίτλο “Φαντασία” που θα ξεκινήσει τον Απρίλιο η οποία είναι μια ιστορία ανάμεσα σε έναν μπουζουκτσή και σε μια τραγουδίστρια. Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία μιας άλλης εποχής η οποία διαδραματίζεται τη δεκαετία του 70 και παρουσιάζει τον απόηχο αυτής της δεκαετίας και της ελληνικής λαικής μουσικής σκηνής του σήμερα. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον για μένα ο ρόλος που θα υποδυθώ καθώς πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι έχω κάνει μέχρι στιγμής με τα γυρίσματα να ξεκινούν αρχές Απριλίου.
