Mας έχει χαρίσει όλα αυτά τα χρόνια σπουδαίες ερμηνείες αλλά και δυνατές στιγμές στο θεατρικό σανίδι αλλά και στο γυαλί οι οποίες παραμένουν κόσμημα στο πλούσιο βιογραφικό της.
Μια άριστη επαγγελματίας και ένας υπέροχος χαρακτήρας που αποπνέει μια ιδιαίτερη θετικότητα και ευγένεια που την κάνουν ξεχωριστή.
Η αγαπημένη Αλεξάνδρα Παλαιολόγου με αφορμή την επιτυχημένη πορεία της παράστασης Το τρίτο Στεφάνι στο Θέατρο Άλμα, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Τι είναι αυτό που κρατάς από το φετινό ταξίδι της παράστασης “Τρίτο Στεφάνι” στο Θέατρο Άλμα;
Πρόκειται για ένα υπέροχο αλλά και ξαφνικό ταξίδι. Όλα ξεκίνησαν όταν ένα βράδυ με κάλεσε ο Κωσταντίνος Χατζής και μου πρότεινε να ανεβάσουμε το Τρίτο Στεφάνι στο θέατρο. Αρχικά μου άρεσε πολύ ως ιδέα, με την όλη ομάδα να έκανε μια μοναδική προετοιμασία χωρίς να αλλάξει καθόλου το κείμενο του έργου αλλά κάνοντας μια πολύ καλή συρραφή των πιο σπουδαίων γεγονότων που περιγράφει ο Κώστας Ταχτσής. Το μέχρι τώρα ταξίδι ήταν συγκλονιστικό από το οποίο έχω να θυμάμαι μόνο υπέροχες στιγμές.
Πρόκειται για μια παράσταση που αγάπησα πολύ και συνεχίζω να αγαπώ μέχρι και σήμερα και την οποία στήριξε θερμά ο κόσμος. Ελπίζω να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν και να έχει την ίδια ανταπόκριση όπως και φέτος.
Πόσο εύκολο είναι να αποφορτιστείς από τη συναισθηματική κατάσταση του έργου αλλά και του ρόλου έπειτα από τη παράσταση;
Η αλήθεια είναι ότι απαιτεί λίγο χρόνο για να επανέλθεις στη φυσιολογική σου ροή. Πριν λίγο καιρό ερχόμενη μια φίλη μου στη παράσταση μου ανέφερε ότι έπειτα από μια ώρα από το τέλος της παράστασης έβλεπε στο πρόσωπο μου την φυσιολογική μου έκφραση καθώς πάνω στη σκηνή έβλεπε έναν διαφορετικό άνθρωπο και μια ταλαιπωρημένη γυναίκα που θρηνούσε το παιδί της.
Πως βλέπεις την πορεία του ελληνικού θεάτρου τα τελευταία χρόνια με την υπερπληθώρα των θεατρικών παραγωγών στην Αθήνα; Θεωρείς ότι κάτι τέτοιο επηρεάζει πιο πολύ τον ίδιο τον καλλιτέχνη ή το κοινό;
Το κοινό σίγουρα επηρεάζεται διότι με την υπερπληθώρα των θεατρικών παραγωγών χάνει τον προσανατολισμό του και δεν ξέρει που να κατευθυνθεί. Από την άλλη έχω την αίσθηση ότι αυτός ο αριθμός των μικρών-μεγάλων ομάδων δεν βοηθάει το θέατρο διότι όλα αυτά τα παιδιά κάνουν θέατρο με δικά τους έξοδα, εργάζονται αφιλοκερδώς και αυτό σίγουρα δεν είναι Θέατρο. Το Θέατρο για να το σεβαστούμε όλοι εμείς που δουλεύουμε σε αυτό αλλά και το κοινό, πρέπει να τηρεί κάποιες βασικές προϋποθέσεις. Δεν γίνεται να ανεβαίνει μια παράσταση με ένα σχεδόν ανύπαρκτο σκηνικό και με τους συντελεστές της να μην αμείβονται για τον κόπο τους μόνο και μόνο να ικανοποιηθεί το δικό μας θέλω ή εγώ.
Τι είναι αυτό που σε κεντρίζει ως θεατής σε μια παράσταση;
Όταν μπαίνω σε μια αίθουσα δεν έχω τίποτα στο μυαλό μου. Είμαι πολύ καλοπροαίρετος θεατής και πάντα έχω όλη τη καλή διάθεση να δω κάτι που θα με εκπλήξει και θα με συναρπάσει. Αν κάτι με συγκινήσει και μου αρέσει, ενθουσιάζομαι σαν μικρό παιδί. Μια καλή παράσταση είναι πραγματικά μια ανάταση για τον καθένα.
Δεν είμαι επικριτική με τις παραστάσεις που παρακολουθώ. Αν μια παράσταση με πιάσει στο συναίσθημα, για μένα είναι πολύ σημαντικό.
Έχεις περάσει όλα αυτά τα χρόνια από το χώρο της τηλεόρασης με σπουδαίες παραγωγές και ρόλους οι παραμένουν διαχρονικοί και αγαπητοί στο κοινό μέχρι και σήμερα. Πως νιώθεις όταν ο κόσμος σου μιλάει για παλαιότερους τηλεοπτικούς ρόλους οι οποίοι παραμένουν αγαπητοί μέχρι και σήμερα;
Μετά από 27 χρόνια που είμαι σε αυτή τη δουλειά έχει πάψει ο κόσμος να με προσφωνεί με το όνομα ενός ρόλου και με ξέρουν πια ως κυρία Παλαιολόγου, κάτι που έχω καταφέρει μέσα από τη δουλειά και χαίρομαι ιδιαίτερα που ο κόσμος με έχει μάθει με το όνομα μου. Στην αρχή της πορείας μου σίγουρα με προσφωνούσαν με τα ονόματα των εκάστοτε ρόλων αλλά τώρα πια μου μιλούν με το όνομα μου.
Αισθάνομαι πολύ καλά όταν ο κόσμος μου μιλάει για παλαιότερες δουλειές και ρόλους διότι αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος πέρασε πραγματικά καλά με αυτές τις δουλειές και χαίρομαι που ήμουν και εγώ από αυτούς τους ανθρώπους που τους έκανα να περάσουν μια όμορφη στιγμή. Εξάλλου ένα πολύ μικρό μέρος του κοινού έχει τη δυνατότητα να μας παρακολουθήσει στο θέατρο καθώς κακά τα ψέματα ο πολύς κόσμος μας γνωρίζει και από τη τηλεόραση.
Πως βλέπεις το τηλεοπτικό πεδίο τα τελευταία χρόνια;
Τα τελευταία χρόνια το πεδίο της τηλεόρασης ήταν αρκετά δύσκολο με όσους έκαναν τηλεοπτικές δουλειές να προσπαθούσαν με πολύ χαμηλά budgets να παρουσιάσουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και πραγματικά έχω να τους συγχαρώ γιατί ήταν μια προσπάθεια μιας μεγάλης ομάδας ατόμων. Για την μυθοπλασία ήταν ένα δύσκολο διάστημα καθώς έκαναν την εμφάνιση τους και πολλά ριάλιτι στους δέκτες μας μέχρι που ο κόσμος και τα κανάλια κατάλαβαν ότι η μυθοπλασία είναι αυτό που κρατάει ένα πρόγραμμα. Θεωρώ ότι για ένα κανάλι η καλή μυθοπλασία και ένα δομημένο ενημερωτικό τμήμα είναι αυτά που συνθέτουν την επιτυχία του.
Τι είδους πρόταση θα σου έκανε το κλικ για να επιστρέψεις στα τηλεοπτικά γυρίσματα του σήμερα; Σου λείπει αυτό το κομμάτι;
Δεν έχω μια συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό μου. Αυτό που με συγκινεί πάντα είναι ένα ωραίο σενάριο είτε μιλάμε για μια κωμωδία, είτε για ένα δραματικό έργο.
Θα ήθελα να μπω ξανά σε αυτό το κομμάτι καθώς μου έχει λείψει η διαδικασία του γυρίσματος.
Πως βλέπεις τη νέα γενιά που κάνει την είσοδο της στο επάγγελμα;
Τα νέα παιδιά ξεκινάνε τη πορεία τους στο χώρο με πολλά όνειρα και λόγω ότι ζουν σε μια αρκετά δύσκολη εποχή δεν είμαι σίγουρη για το αν μπορούν να βιοποριστούν από αυτή τη δουλειά. Πολλά νέα παιδιά θεωρώ ότι έχουν πολύ ταλέντο σε αυτό που κάνουν. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω με νέους ανθρώπους διότι έχουν αυτή τη φλόγα και το πάθος τα οποία έχω και εγώ στη δουλειά μου.
Δεν είμαι μια επαναπαυμένη επαγγελματίας που έχω δουλέψει αυτά τα 27 χρόνια και μένω εκεί. Κάθε φορά είμαι όχι απλώς ενεργή αλλά μια μαθήτρια που μαθαίνω τα πάντα από την αρχή. Είναι πολύ μεγάλο λάθος να επαναπαυτείς σε κάτι γιατί τότε σταματάς απευθείας να εξελίσσεσαι.
Χωράει ακόμα στη ζωή σου ένα νέο καλλιτεχνικό όνειρο;
Είναι πολλά τα όνειρα που έχω και θεωρώ ότι κάποια από αυτά είναι εφικτά να γίνουν και κάποια άλλα νομίζω ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Πάντα ονειρεύεσαι καινούργια πράγματα και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί κάπως έτσι τα οργανώνεις μέσα σου και τα κάνεις πραγματικότητα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Την νέα χειμερινή σεζόν θα βρίσκομαι στη παράσταση “Χάρολντ και Μοντ” του Κόλιν Χίγγινς σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη στον Νέο Ακάδημο και θα υποδυθώ τον ρόλο της κυρίας Τσέισεν, της μητέρας του Χάρολντ. Πρόκειται για έναν πολύ ενδιαφέρων ρόλο και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό το νέο βήμα. Ο Νέος Ακάδημος φτιάχνεται εκ νέου και θα γίνει ένα πολύ ωραίο θέατρο αλλά και ένα ιδιαίτερο κόσμημα στην θεατρική Αθήνα.
