Μια σπουδαία ηθοποιός με ήθος, ειλικρίνεια, χιούμορ και με μεγάλη όρεξη γι’αυτό που κάνει.
Η αγαπημένη Φωτεινή Ντεμίρη με αφορμή την νέα της είσοδο στη καλοκαιρινή περιοδεία της παράστασης Τoc Toc, μιλάει στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart!
Φέτος το καλοκαίρι βρίσκεσαι για πρώτη φορά στον θίασο του Toc Toc, και σε μια δουλειά που έχει αγαπηθεί θερμά όλα αυτά τα χρόνια. Πως νιώθεις γι’αυτό το νέο βήμα;
Tη παράσταση την είχα παρακολουθήσει στο παρελθόν δυο χρονιές και αμέσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον χωρίς να υποψιαστώ στιγμή ότι κάποια στιγμή θα συμμετέχω και εγώ σε αυτή. Όταν παρακολούθησα το έργο ήταν να σαν το έβλεπα για πρώτη φορά καθώς γέλασα πολύ και έμεινα έκπληκτη και τις δυο φορές. Αυτή τη στιγμή είμαι και εγώ μέρος αυτής της παράστασης και χαίρομαι ιδιαίτερα γ’αυτό.
Πως σου φαίνεται που υποδύεσαι έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο στο Toc Toc σε σχέση με την Μαριχουάνα Stop και την Μητέρα του Άγιου στα οποία βρέθηκες την χειμερινή σεζόν;
Χαίρομαι πάρα πολύ μου μου έτυχε αυτός ο ρόλος διότι είναι καταπληκτικός όπως όλοι οι ρόλοι στο έργο. Πρόκειται για μια πολύ δουλεμένη δουλειά στο σκηνοθετικό κομμάτι από τον Κώστα Σπυρόπουλο και με μια τρομερή ευαισθησία για όλα. Εύχομαι ο κόσμος να χαρεί τη παράσταση όπως ακριβώς τη χάρηκα και εγώ ως θεατής.
Το φετινό καλοκαίρι παρατηρούμε ένα τεταμένο κλίμα λόγω των πολιτικών εξελίξεων και την προκήρυξη των εκλογών με αποτέλεσμα πολλές θεατρικές δουλειές να ματαιώνονται και να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Πόσο σε επηρεάζει αυτή η ανασφάλεια στο κομμάτι της δουλειάς σου;
Με ανησυχεί αρκετά διότι από την μια έχοντας την παράμετρο του καιρού και από την άλλη των εκλογών, ο άνθρωπος που επενδύει σε μια παράσταση, ρισκάρει τα πάντα χωρίς να του εγγυάται κανείς το παραμικρό. Εύχομαι να έχουμε σύμμαχο μας το καιρό και να έχουμε μια πολύ δημιουργική σεζόν.
Ο κόσμος όλα αυτά τα χρόνια σε έχει αγαπήσει θερμά μέσα από το Καφέ της Χαράς το οποίο δεν έχει σταματήσει στιγμή την ανοδική του πορεία στους πίνακες τηλεθέασης και το οποίο κατέχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κόσμου. Πως νιώθεις για την τηλεοπτική επιστροφή της σειράς στο σήμερα; Aισθάνθηκες ποτέ αμφιβολία για το αν καταφέρει η σειρά να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου στο σήμερα μετά από αρκετά χρόνια;
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή είχα έναν φόβο μέσα μου για το κατά πόσο μπορεί μια δουλειά που χαρήκαμε όλοι μας και κρίθηκε άκρως επιτυχημένη να επιστρέψει στο σήμερα και να αγαπηθεί ξανά από το κόσμο. Τώρα πια δεν σκέφτομαι καθόλου με αυτό τον τρόπο. Διαβάζοντας κάποια νέα κείμενα της σειράς, παρατήρησα ένα ιδιαίτερο χιούμορ και μια μεγάλη ευαισθησία και έτσι νιώθω μέσα μου πιο αισιόδοξη.
Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό σου ότι μετά το τέλος της σειράς ο κόσμος θα αδημονεί πολύ για την συνέχεια της και ότι κάποια στιγμή θα επέστρεφε στο σήμερα;
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μου. Κατά καιρούς εκδηλώναμε το ενδιαφέρον μας για μια συνέχεια της σειράς αλλά δεν το πίστευα και τόσο πολύ. Αν κάτι δεν έρθει κοντά στο να γίνει, δεν βάζω στόχους για να κυνηγήσω κάτι για να γίνει. Ως άνθρωπος έλεγα πάντα ότι “όσα έρθουν και όσα πάνε” και ότι αν είναι κάτι να γίνει, θα γίνει και τελικώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει πραγματικότητα. Για μένα ήταν μια καταπληκτική συνεργασία και πέραν της αποδοχής του κόσμου και για εμάς τους ίδιους που δουλέψαμε μπροστά και πίσω από τις κάμερες.
Ο κόσμος περιμένει με λαχτάρα την επιστροφή της σειράς και μας το αναφέρει σε κάθε ευκαιρία. Χαίρομαι πολύ για αυτή την επιστροφή και εύχομαι να πάει και πολύ καλά.
Θεωρείς ότι αν ο κόσμος δεν βλέπει έναν ηθοποιό με μια σταθερή παρουσία στο γυαλί, πιστεύει ότι δεν βρίσκεται στα πράγματα και ότι είναι εκτός χώρου;
H αλήθεια είναι ότι όσο είσαι στη τηλεόραση, είσαι επίκαιρος κακά τα ψέματα. Λόγω του ότι το Καφέ της Χαράς προβάλλεται συνεχώς όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω αντιμετωπίσει ποτέ μια τέτοια κατάσταση από το κόσμο αλλά πολλές φορές με ρωτούν αν θα με δουν σε κάτι καινούργιο.
Εν έτη 2019 τι είναι αυτό που ακόμα σε γοητεύει στη δουλειά σου;
Στη δουλειά μου με γοητεύει πάρα πολύ να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή και να κάνω έναν ρόλο. Τρελαίνομαι να υποδύομαι έναν άλλο άνθρωπο. Τώρα πια αναζητάω πιο πολύ τις συνεργασίες πρώτα από όλα. Μου αρέσει που αυτή η δουλειά μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίζω συνέχεια καινούργιους ανθρώπους και να τους γνωρίζω εις βάθος. Μια συνεργασία σε έναν θίασο δεν είναι μια επιδερμική γνωριμία αλλά μια έντονη ζωή που ζεις με τον άλλον για ένα χρονικό διάστημα.
Αυτή η δουλειά σε κάνει να ζεις έντονα και μένα αυτό με ξετρελαίνει. Δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς αυτό.
Αν γυρνούσες πίσω στο χρόνο κοιτώντας τις επαγγελματικές σου επιλογές αλλά και συνεργασίες, θα έλεγες ότι κάτι θα το διαχειριζόσουν με διαφορετικό τρόπο;
Στο παρελθόν είχα δυο δύσκολες συνεργασίες που θα προτιμούσα να μην μου είχαν συμβεί αλλά δεν πειράζει καθώς προχωράμε μπροστά. Δεν ξέρω αν όλο αυτό με βοήθησε αλλά σίγουρα ήταν ένα μάθημα για μένα ώστε να μην το κάνω ξανά διότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με ανθρώπους που είναι πολύ δύσκολοι και όλο αυτό με παίρνει από κάτω. Σίγουρα πήρα το μάθημα μου και έμαθα να προσέχω καλύτερα τις συνεργασίες μου.
Πόσο εύκολο είναι για σένα να ισορροπήσεις το προσωπικό με το επαγγελματικό κομμάτι σε μια περίοδο έντονης δουλειάς;
Tα παιδιά μου ευτυχώς έχουν μεγαλώσει οπότε μπορούν να σταθούν και μόνα τους στη ζωή και να βρουν το δικό τους δρόμο. Με τον άνδρα μου κάνουμε μια δουλειά για την οποία είμαστε και οι δυο τρελαμένοι οπότε υπάρχει αμέριστη κατανόηση και στήριξη και για τον έναν και για τον άλλον διότι γνωρίζουμε πολύ καλή την φύση και το αντικείμενο της.
Προσωπικά δεν την χορταίνω τη δουλειά μου καθώς για μένα είναι αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξης μου. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτή. Χαίρομαι ιδιαίτερα που και ο άνδρας μου κάνει την ίδια δουλειά διότι δεν ξέρω αν θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν ήταν στον ίδιο χώρο όπως ακριβώς και ο ίδιος καθώς είμαστε παθιασμένοι με αυτό που κάνουμε.
Στη ζωή σου σήμερα υπάρχουν ακόμη καλλιτεχνικά όνειρα για το μέλλον;
Δεν κάνω μακρινά όνειρα. Το μόνο όνειρο μου είναι να έχω την υγεία μου μαζί με την οικογένεια μου και εφόσον είμαι καλά, να μπορώ να είμαι στη δουλειά. Δεν ονειρεύομαι ρόλους αλλά ούτε και μεγάλες παραγωγές . Είμαι πιο πολύ της άποψης του “όσα έρθουν και όσα πάνε”.
