Από τους καλλιτέχνες που όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται συστηματικά, αγαπούν πολύ το αντικείμενο της δουλειάς τους και επιβραβεύονται από το κόσμο με μια τεράστια αγκαλιά και εκτίμηση σε κάθε τους νέο βήμα.
Ο Κώστας Σπυρόπουλος με αφορμή την μεγάλη περιοδεία του Τoc Toc όλο το καλοκαίρι σε όλη τη χώρα, μίλησε στον Πάνο Σταματόπουλο και στο Checkinart, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα!
Πως νιώθεις που το Toc Toc θα ταξιδέψει για πρώτη φορά σε όλη την Ελλάδα έχοντας έναν ανανεωμένο θίασο στο πλευρό του;
Το βασικότερο είναι ότι αυτό το ταξίδι ανοίγει και γι’ αυτό νιώθω απέραντη χαρά. Αυτή η διαδρομή ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη όταν βρεθήκαμε το χειμώνα την περίοδο των γιορτών, σε μια πόλη που εκεί είναι οι ρίζες του Τοc Toc καθώς ο ήρωας ο οποίος υποδύομαι έχει γεννηθεί εκεί. Πρόκειται για έναν Θεσσαλονικιό ο οποίος είναι ταξιτζής στο επάγγελμα και ένας ιδεοψυχαναγκαστικός και μανιακός τύπος με τους αριθμούς και λάτρης του ΠΑΟΚ. Αυτό το ταξίδι που ξεκινάμε φέτος το καλοκαίρι ήταν κάποια στιγμή στο μυαλό μου και συγκεκριμένα το 2013 όταν ξεκίνησε αυτό το έργο την θεατρική του πορεία. Τότε ο Μάριος Παπαδάτος ο οποίος είναι όλα αυτά τα χρόνια μάνατζερ του φίλου και αδερφού μου Γιώργου Σαμπάνη μου έβαλε στο μυαλό την ιδέα της περιοδείας της παράστασης. Πραγματικά δεν περίμενα ότι μετά από 6 χρόνια αυτή η παράσταση θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.
Για μένα η περιοδεία δεν είναι και τόσο αυτοσκοπός καθώς πάντα θέλω κάτι να πω μέσα από αυτό που κάνω. Βεβαίως είναι ένα επάγγελμα και όλοι θέλουν να πραγματοποιήσουν μια περιοδεία και να έχουν μια ανάλογη επιτυχία και στο οικονομικό κομμάτι αλλά θεωρώ ότι αν δεν έχεις κάτι να πεις πραγματικά, δεν θα έρθει ο κόσμος να σε ακούσει. Θα πρέπει να έχεις κάτι να πεις για να σε παρακολουθήσει και ο άλλος αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα. Αυτή η δουλειά είναι “χειροποίητη”. Το θέατρο είναι πρωτογενής μορφή τέχνης και έχει ζωντανούς ανθρώπους άρα πρέπει να ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι επικοινωνούν ουσιαστικά και δεν αναφέρουν κάτι στον αέρα.
Το Toc Toc λόγω του ότι χτυπάει κέντρο και κάνει άνοιγμα ψυχής κάτι που ο κόσμος έχει μεγάλη ανάγκη, ασχολείται με τις ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές που ουσιαστικά ζουν μαζί με τον κάθε άνθρωπο και πάντα έχει κάτι να πει. Όλο αυτό το κομμάτι το έχω ζήσει τόσο πολύ και τόσο δυνατά όλο αυτό το καιρό μέσα στην όλη διαδρομή που πιστεύω ότι η επικοινωνία αυτού του έργου με το κόσμο είναι το άνοιγμα ψυχής που διαθέτει.
Πόσο επώδυνο ή ανώδυνο θεωρείς ότι είναι να επαναλαμβάνεις ένα έργο όπως είναι το Τoc Toc με ανανεωτικές προσθήκες ατόμων κάθε φορά για σένα αλλά και για το κοινό; Ένιωσες ποτέ ότι αυτό μπορεί να κουράσει το κόσμο;
Θεωρώ ότι δεν είναι κάτι επώδυνο αλλά ούτε ανώδυνο. Είναι κάτι το οποίο είναι αβίαστο και κάτι που ακολουθεί και ταυτόχρονα το ακολουθείς. Η τέχνη γενικώς δεν είναι μια δουλειά που την προγραμματίζεις και για την οποία λες ότι θα κάνω αυτό και θα πετύχω. Πολλές φορές όταν ένας άνθρωπος σου τονίζει ότι πιστεύει πολύ σε κάτι και το διεκδικεί είναι σαν να μην πιστεύει και να θέλει να δείξει ακριβώς το αντίθετο. Ένας άνθρωπος που πιστεύει σε αυτό που κάνει, είναι ήρεμος και σίγουρος για τον εαυτό του και έτσι ακριβώς είναι και οι δουλειές και με αυτή την οπτική θέλω και εγώ να τις βλέπω.
Το Τoc Toc πιστεύει και μόνο του και δεν χρειάζεται και τη δική μου πίστη. Πολλές φορές αναρωτήθηκα μήπως αυτός ο κύκλος ολοκλήρωσε τη πορεία του αλλά πάντα κάτι γίνεται όπως φέτος που δημιουργήθηκε μια πολύ όμορφη παρέα με όλους τους συντελεστές της παράστασης. Θεωρώ ότι όταν δεν βγαίνει κάτι, δεν δένει ως δουλειά και έτσι δεν κουμπώνει με τον κατάλληλο τρόπο.
Είσαι από τα άτομα που έχεις αγαπηθεί επίσης θερμά από τις τηλεοπτικές σου δουλειές και από τους ρόλους που έχεις υποδυθεί. Πως βλέπεις το τηλεοπτικό πεδίο του σήμερα; Tι θα σε έκανε να πεις το ναι σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή;
Κάποια στιγμή μου πρότειναν να συμμετάσχω στο Ταμάμ στον Αnt1, παίζοντας έναν ιδιαίτερο ρόλο και έναν περίεργο τύπο ο οποίος ήταν από τον Αμαζόνιο. Για μένα μεγάλη σημασία έχει ο ρόλος που θα μου προταθεί αλλά λόγω του ότι ασχολούμαι με πολλά κομμάτια σε αυτή τη δουλειά όπως είναι η παραγωγή, η σκηνοθεσία, το γράψιμο αλλά και η ερμηνεία, δεν υπάρχει ο ανάλογος χρόνος για να αφοσιωθώ σε κάτι τηλεοπτικό. Αυτό που θα μου κέντριζε το ενδιαφέρον θα ήταν μια ιδιαίτερη ιδέα όπως είναι το Τoc Toc.
Στη τηλεόραση θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν καλές προθέσεις χωρίς να μπορώ να πω το ίδιο και για τα αποτελέσματα. Δυστυχώς παρατηρώ ότι κανένας δεν έχει την διάθεση να παλέψει με το project που έχει μπροστά του καθώς πολλές φορές ξεκινάει κάτι καινούργιο και μετά από λίγο κόβεται από τον τηλεοπτικό το οποίο κρίνεται προτού καν κριθεί. Θεωρώ ότι από τη τηλεόραση λείπει μια αρμονία και ένας συντονισμός. Πολλές φορές μιλάμε για ετερόκλητα πράγματα μεταξύ τους σε σχέση με το Θέατρο που έχουν ένα κοινό παρονομαστή, με τα πράγματα να είναι τελείως διαφορετικά.
Εν έτη 2019 τι είναι αυτό που σε γοητεύει ακόμα στη δουλειά σου και τι είναι αυτό που σε απωθεί;
Mε γοητεύει ότι η δουλειά μου είναι πρωτογενής μορφή τέχνης και ότι έχει ανάγκη τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι ένα κρεμμύδι το οποίο όσο και να το ανοίξεις, πάντα θα υπάρχει μέσα κάτι.
Θα με απωθήσει πάρα πολύ η χυδαία πρόταση. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει να ζω και να πορεύομαι μέσα από τη τέχνη μου αλλά και να την γνωρίζω συνεχώς. Δεν έχω όνειρα βιομήχανου ώστε να επενδύσω κάπου που δεν γνωρίζω καλά. Μου αρέσει αυτό που ξέρω, να μπορώ να το αγαπώ, να το υποστηρίζω και να μπορεί αυτό να με πληρώνει και να το πληρώνω. Όταν αρχίζει η σχέση και γίνεται διαφορετική, δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν μου αρέσει η φούσκα και τα μεγάλα λόγια αλλά και να υπερτιμηθώ – υποτιμηθώ. Δεν αλλάζει τίποτα με τη ποσότητα. Αλλάζει με τη ψυχή σου και με το πόσο είσαι ευχαριστημένος με αυτό που κάνεις. Όταν μου προτείνουν κάτι που δεν με ευχαριστεί, προσπαθώ να το αποφύγω και αυτό έχει στέρηση.
Έπειτα από πολλές επιτυχημένες στιγμές και μοναδικές συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια, χωράει στη ζωή σου ένα ακόμα καλλιτεχνικό όνειρο ή προτιμάς να ζεις με βάση τη δουλειά που έχεις μπροστά σου;
Συνεχώς μελετώ νέα πράγματα. Θεωρώ ότι το νέο θα με επισκεφτεί και δεν θέλω να το βιάσω πριν την ώρα του. Το Τoc Toc για παράδειγμα με το τρόπο που ήρθε, δεν έδειχνε εξαρχής ότι θα έχει μια τόσο μεγάλη πορεία αλλά και ζωή οπότε πιστεύω πολύ στη φράση που λέει “τυχαίο, τυχερό, αβίαστο”. Μελλοντικά έχω κάποια έργα που μελετώ αλλά ακόμα δεν έχει οριστικοποιηθεί τίποτα.
