Τρέχοντας πριν ο χρόνος πάρει να όνειρά μας μακριά…

ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ...

Pink Floyd – High Hopes

Τα σόλα του David Gilmour γεμίζουν την ψυχη σου. Ένας ύμνος στον άνθρωπο. Ένας ύμνος στις παιδικές μνήμες μας.

google.com, pub-6873176564829315, DIRECT, f08c47fec0942fa0

Στίχοι

Beyond the horizon of the place we lived when we were young
In a world of magnets and miracles
Our thoughts strayed constantly and without boundary
The ringing of the division bell had begun

Along the Long Road and on down the Causeway
Do they still meet there by the Cut

There was a ragged band that followed in our footsteps
Running before times took our dreams away
Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground
To a life consumed by slow decay

The grass was greener
The light was brighter
When friends surrounded
The nights of wonder

Looking beyond the embers of bridges glowing behind us
To a glimpse of how green it was on the other side
Steps taken forwards but sleepwalking back again
Dragged by the force of some inner tide
At a higher altitude with flag unfurled

We reached the dizzy heights of that dreamed of world

Encumbered forever by desire and ambition
There’s a hunger still unsatisfied
Our weary eyes still stray to the horizon
Though down this road we’ve been so many times

The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river

Forever and ever

Υψηλές Ελπίδες

Πέρα από τον ορίζοντα στον τόπο που μέναμε όταν ήμασταν νέοι

Σ’ ένα κόσμο με μαγνήτες και θαύματα

Οι σκέψεις μας έτρεχαν συνεχώς και χωρίς όρια

Το κάλεσμα της καμπάνας του χωρισμού είχε αρχίσει

Στον μακρύ δρόμο και κάτω στον διάδρομο

Συναντιούνται ακόμα εκεί στην τομή

Μια παρέα ντυμένη με κουρέλια ακολουθούσε τα βήματά μας

Τρέχοντας πριν ο χρόνος πάρει να όνειρά μας μακριά

Αφήνοντας τα μυριάδες πλασματάκια να προσπαθούν να μας δέσουν στο έδαφος

Σε μια ζωή μαραζωμένη από την αργή παρακμή

Το γρασίδι ήταν πιο πράσινο

Το φώς ήταν πιο έντονο

Με τους φίλους γύρω μου

Τις θαυμαστές νύχτες

Κοιτάζοντας πέρα από τα αποκαΐδια από τις γέφυρες να λαπμυρίζουν πίσω μας

Μια ματιά του πόσο πράσινο είχε στην άλλη πλευρά

Κάνοντας βήματα προς τα εμπρός αλλά υπνοβατώντας προς τα πίσω

Μας τραβά μια δύναμη εσωτερικής παλίρροιας

Σ΄ένα μεγαλύτερο υψόμετρο με σημαία να κυματίζει

Φτάσαμε τα ιλλιγυώδη ύψη αυτού του ονειρεμένου κόσμου

Φορτωμένοι για πάντα με επιθυμίες και φιλοδοξίες

Υπάρχει μια πείνα ακόμη ανικανοποίητη

Τα κουρασμένα μάτια μας θα περιπλανιούνται στον ορίζοντα

Αν και σ’ αυτόν τον δρόμο βρεθήκαμε τόσες πολλές φορές

Το γρασίδι ήταν πιο πράσινο

Το φώς ήταν πιο έντονο

Η γεύση ήταν πιο γλυκιά

Τις θαυμαστές νύχτες

Με τους φίλους γύρω μου

Η πάχνη της αυγής έλαμπε

Το νερό έτρεχε

Το ατέλειωτο ποτάμι

Παντοτινά

Το τραγούδι είναι ως επί το πλείστον γραμμένο στο κλειδί του C minor, και διαθέτει τον ήχο ενός κουδουνιού της εκκλησίας που χτυπάει ένα «C» σε όλο, εκτός από ένα μικρό τμήμα στη μέση όπου το τραγούδι διαμορφώνεται για λίγο σε E minor για σόλο κιθάρας. Οι στίχοι αναφέρονται στις πρώτες μέρες του συγκροτήματος στο Cambridge, ειδικά πριν ξεκινήσουν να κάνουν μουσική και αναφέρεται επίσης στον πρώην συγκάτοικο Syd Barrett. Οι στίχοι του μιλούν για τα πράγματα που μπορεί κάποιος να έχει κερδίσει και να χάσει στη ζωή του, γραμμένο από την αυτοβιογραφική οπτική του Gilmour. Ο Gilmour είπε ότι το τραγούδι είναι περισσότερο για τις πρώτες μέρες του και αφήνοντας την πατρίδα του πίσω.

Λίγο μετά το τέλος του τραγουδιού και οι κτύποι σβήνουν είναι ένα κρυφό κομμάτι που περιλαμβάνει μια σύντομη τηλεφωνική κλήση μεταξύ του διευθυντή της μπάντας, Steve O’Rourke, και του γιού του Gilmour, Charlie. Έτσι τελειώνει στο άλμπουμ The Division Bell.

Ταπεινός θαυμαστής των PInk Floyd απο τα εφηβικά μου χρόνια, δε θα σταματήσω να τους εξυμνώ για τις υπέροχες μουσικές υπερτάσεις που μου χάρισαν.

Γιώργος Νικολαΐδης , checkinart’s owner

Giorgos Nikolaidis

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ. ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΙΣΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΟΣΟ ΨΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΕΙ ΠΑΝΤΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. “Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια.” Πάμπλο Πικάσο. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΙXNEΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ. ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΒΟΥΜΕ ΜΕ ΛΑΧΤΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ – CheckinArt.gr

See author's posts