Την Τετάρτη 1 Φεβ. 2017 δόθηκε η πρεμιέρα του έργου ΞΑΝΘΙΠΠΗ με την Ματθίλδη Μαγγίρα στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια που βασίζεται σε κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου.
“Σε συμβουλεύω να παντρευτείς. Αν βρεις μια καλή γυναίκα θα είσαι ευτυχισμένος. Αν όχι, θα γίνεις φιλόσοφος” ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Λίγα λόγια για το έργο
Η θέση των γυναικών μέσα στην κοινωνία και ο ρόλο τους δίπλα σε άντρες που το φιλοσοφούν, το διακωμωδούν και περιφέρονται διασκεδάζοντας με τα ήθη και τα έθιμα μιας Αθήνας που ακμάζει, μιας Αθήνας του 5ου π.χ. αιώνα.
Απολαμβάνουν άραγε και οι γυναίκες τις εποχής εκείνης αυτή την κοινωνική ευημερία δίπλα στους άνδρες, έχουν ίσα δικαιώματα ή παραμένουν στη σκιά τους? Ποιός ήταν ο μεγάλος Σωκράτης? Πως ήταν σαν άνθρωπος? Η Ξανθίππη βρίσκει την ιστορική της δικαίωση? Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει η Ξανθίππη- Ματθίλδη Μαγγίρα και με έναν περίτεχνο λόγο βασισμένο στο κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους των ηρώων και ιστορικών προσώπων της εποχής, καταφέρνει με τρόπο σατυρικό, ολίγον λυρικό, διανθησμένο με δραματικά στοιχεία ο μονόλογος της Ξανθίππης, να ψυχαγωγήσει και να προβληματίσει για το μεγαλείο της Δημοκρατίας της Αρχαίας Ελλάδας.
Κριτική
Η Ξανθίππη, νόμιμη σύζυγος του μεγάλου και τρανού φιλοσόφου Σωκράτη μας παρουσιάζει τη σκιώδη θέση της συζύγου- γυναίκας την εποχή εκείνη. Με τη μαεστρία του ταλέντου της Ματθίλδης Μαγγίρα που την υποδύεται, μας δείχνει όλη αυτή την κοινωνική και πολιτιστική ανισότητα. Τα δύο φύλα απέχουν πολύ, αλλά το πολύπλευρο ταλέντο της Ματθίλδης τα κάνει να φαίνονται τόσο κοντά. Η χαρισματικότητα της στο να μιμείται ανθρώπους και καταστάσεις σε κάνει να νομίζεις οτι μπροστά σου υπάρχει ένα μεγάλο κάστ ηθοποιών. Πολυεργαλείο, πολύπλευρο ταλέντο, χαρισματική, πολυδιάστατη? Ποιό επίθετο να χρησιμοποιήσω δε ξέρω. Νομίζω το στοίχημα που έβαλε με τον εαυτό της το κέρδισε. Μπράβο Ματθίλδη, καταπληκτική στους 10 και πλέον ρόλους που υποδύθηκες. Δύσκολος ρόλος – ρόλοι. Εκπληκτικές στιγμές αχαλίνωτης ερμηνευτικής δυνότητας.
Το σκηνικό λιτό σύγχρονο, ενώνει το χθές με το σήμερα. Ο σκηνοθέτης Κωστής Παπαϊωάννου κατάφερε να ζωντανέψει τον μικρό ζεστό χώρο του Μικρού Γκλόρια και να δώσει τη σκηνή στη Ματθίλδη να ξεδιπλώσει το ταλέντο της. Η ατμοσφαιρική μουσική του Νίκου Βασιλείου απλή αλλά ουσιαστική, πολλές φορές μυστηριώδης, αινιγματική.
Βαθμολογία
Στην πρεμιέρα παρευρέθησαν συγγενείς και πολύ φίλοι της Ματθίλδης, απο το χωρο του θεάτρου και γενικότερα του καλλιτεχνικού χώρου. Ενδεικτικά αναφέρω τον πατέρα και την αδελφή της Μπέττυ, τη Νόρα Κατσέλη, τη Μαίρη Βιδάλη, την Δέσποινα Βανδή, τον Τάκη Παππαματθαίου, τονΌθωνα Μεταξά, τον Αλ. Βουρδούμη, τον Βλαδ. Κυριακίδη και πολλούς άλλους. Ακολουθεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό:
Μετά την παράσταση στην συνέντευξη τύπου μας μίλησε η πρωταγωνίστρια:
ΜΑΤΘΙΛΔΗ ΜΑΓΓΙΡΑ
- Πως αισθάνεσαι μετά την πρεμιέρα?
Πολύ χαρούμενη, είχα άγχος αλλά απο ένα σημείο και μετά το ξεπέρασα .
- ήταν ένα στοίχημα με τον εαυτό σου?
Ένα τεράστιο στοίχημα και γιαυτό το έκανα. Ο μονόλογος είναι δύσκολος, είναι μεγάλη πρόκληση, το φοβόμουν αλλά με τραβούσε κιόλας. Ήθελα να κάνω κάτι που το ζήταγε η ψυχή μου, ήθελα να το δυσκολέψω, να πάω παρακάτω καλλιτεχνικά, να υπερβώ τον εαυτό μουκαι αυτό το κείμενο του Γιώργου Α. Χριστοδούλου μου έδωσε τη δυνατότητα να το κάνω. Να βγάλω και το δραματικό κομμάτι του εαυτού μου. Επίσης το στοίχημα μου είναι ο θεατής όταν μπαίνει μέσα να ξεχνάει τα πάντα και να ταυτίζεται με την Ξανθίππη.
- Αναγνωρίζεται τελικά η Ξανθίππη?
Ναι τελικά δικαιώνεται. Γιατί είναι αδικημένη ιστορικά, απο τις λίγες αναφορές στο πρόσωπο της.
- Πως υλοποιήθηκε το έργο?
Σε ένα φιλικό σπιτι συνάντησα τον σκηνοθέτη Κωστή Παπαϊωάννου, μιλήσαμε για την Ξανθίππη. Εκτιμώ πάρα πολύ το Σωκράτη και ταυτίζομαι φιλοσοφικά στην καθημερινότητα της ζωής, στον ορισμό του ηθικού και του μη ηθικού, είχε έναν απλό καθημερινό λόγο. Η φιλοσοφία του απευθυνότανε για τον κάθε άνθρωπο που ζεί και αναπνέει. Αυτό με συγκινεί πολύ.
Έτσι αυτό το κείμενο ήταν η ευκαιρία για μένα, μέσα απο την υποκριτική να μπω στα οικογενειακά του Σωκράτη. Να ζήσω με το Σωκράτη, και αυτό κάνω.
Μετά απο αυτή την παράσταση … Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.
Έγραψε ο Γιώργος Νικολαΐδης.
