Με το σύνθημα NO PLASTICS – ΟΧΙ ΠΛΑΣΤΙΚΟ το RAINBOW WARRIOR 3, οργώνει τις θάλασσες προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο στη χρήση του πλαστικού και τη βλαβερή επίδρασή του στο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Το βρήκα στο λιμάνι της της Ερμούπολης στο οποίο είχε καταφύγει για μια ολιγοήμερη στάση και την επαφή του με την Ελλάδα προερχόμενο απο ένα μεγάλο ταξίδι απο τα νερά της Βόρειας Ευρώπης και έχοντας προορισμό τη Βαλτική και την Κωστάντζα δια μέσου του Βοσπόρου και των στενών των Δαρδανελλίων.
Το πλήρωμα και οι έλληνες εθελοντές με μεγάλη χαρά και προθυμία με ξενάγησαν στο τεράστιο αυτό καινούργιο απόκτημα της οργάνωσης που αλλώνίζει τις θάσσες και στέλνει το ειρηνικό του μύνημα σαυτούς που τη μολύνουν και τη βιάζουν καθημερινά με την ανευθυνότητα τους.
Πατώντας στο κατάστρωμα ένιωσα ένα δέος και μια ανατριχίλα να με διαπερνά, φέρνοντας στο νού μου τις εικόνες των ανθρώπων που παλεύουν μέσα στα λυσσασμένα κύματα να αποκαταστήσουν το λογικό, το σωστό, αυτό που πρέπει όλοι μας να κάνουμε. ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ.
Η ξενάγηση μου αρχίζει απο το κατάστρωμα με τα γνωστά φουσκωτά της οργάνωσης με ένα πλήθος γερανών, εξαρτημάτων και ένα τεράστιο κλειστό χώρο στο πίσω μέρος για να προστατεύονται απο τις κακές καιρικές συνθήκες.
Μπήκαμε στα εσώψυχα του πλοίου και αφήνω τις εικόνες να σας ξεναγήσουν.
Επόμενη στάση στην πρύμνη…
Tο 1970, μετά από πρωτοβουλία των Jim Bohlen, Irving Stowe και Paul Cote ιδρύθηκε η επιτροπή «Μην ταράζετε τα νερά» (Dont’t Make a Wave) με έδρα το Βανκούβερ του Καναδά. Μοναδικός της σκοπός ήταν να οδηγήσει ένα μικρό σκάφος με 12 άτομα μέσα στη ζώνη των πυρηνικών δοκιμών που πραγματοποίησαν οι Η.Π.Α. στην περιοχή Amchitka της Αλάσκα. Οι ακτιβιστές δεν κατάφεραν να σταματήσουν τις δοκιμές και συνελήφθησαν, αλλά το τολμηρό εγχείρημά τους έγινε γνωστό σε ολόκληρο τον πλανήτη, αναγκάζοντας τις αμερικανικές αρχές να τους απελευθερώσουν και να μη χρησιμοποιήσουν ποτέ ξανά την περιοχή σαν πεδίο πυρηνικών δοκιμών.
Το 1971 πλέον, ιδρύθηκε η Greenpeace, μία ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση. Τα μέλη της οργάνωσης αποφάσισαν την μετονομασία της ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα το σκοπό τους: τη δημιουργία ενός πράσινου και ειρηνικού κόσμου. Όμως οι λέξεις green (πράσινο) και peace (ειρήνη) δεν χωρούσαν στην πρώτη κονκάρδα που σχεδιάστηκε και έτσι γεννήθηκε το όνομα «Greenpeace» ως μια λέξη. Έχοντας ως αρχές τη μη-βία, την άμεση δράση και την ανεξαρτησία από κόμματα, κυβερνήσεις και οικονομικά συμφέροντα, αγωνίζεται για νερό και τροφή χωρίς τοξικές ουσίες και μεταλλαγμένα, για κλίμα που ευνοεί την ανάπτυξη ζωής αντί να την καταστρέφει, για θάλασσες και δάση πλούσια σε ζωή, για έναν ειρηνικό κόσμο, όπου ο πυρηνικός εφιάλτης θα ανήκει οριστικά στο παρελθόν.
Το 1979 τα γραφεία της Greenpeace στην Αυστραλία, στον Καναδά, στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Νέα Ζηλανδία, στην Μεγάλη Βρετανία και στις Η.Π.Α. συνέπραξαν για τη δημιουργία του «Greenpeace International», της διεθνούς οργάνωσης. Από το Μάιο του 1989 το διεθνές γραφείο είναι εγκατεστημένο στο Άμστερνταμ. Η Greenpeace έχει εθνικά γραφεία σε 42 χώρες (ουσιαστικά έχει σε 38 χώρες απλά σε άλλες 4 χώρες που δεν είναι δημοκρατικές υπάρχουν ομάδες που συντηρούνται οικονομικά από την Greenpeace International), το καθένα οικονομικά ανεξάρτητο από το άλλο. Η Greenpeace International εκτός από τις ομάδες στις χώρος εθνικά γραφεία, είναι υπεύθυνη για τον στόλο της οργάνωσης που αποτελείται από τρία πλοία, εκ των οποίων το ένα είναι το ιστορικό Rainbow Warrior. Τα άλλα δύο είναι το Esperanza και το Artic Sunrise.
Η Greenpeace χρηματοδοτείται ολοκληρωτικά από τις συνδρομές των 3.000.000 υποστηρικτών της σε 158 χώρες γεγονός που την κάνει ανεξάρτητη από οποιοδήποτε παράγοντα (κυβερνήσεις, οργανισμούς, εταιρείες κ.α.). Σε μικρότερο βαθμό η Greenpeace εισπράττει έσοδα από τις πωλήσεις ειδών όπως μπλούζες, βιβλία και κονκάρδες.
Η Greenpeace στην Ελλάδα απασχολεί 25 υπαλλήλους, στα γραφεία της οργάνωσης στην Αθήνα.
Η θάλασσα στην Ελλάδα, όπως και παγκοσμίως, μετατρέπεται κάθε μέρα σε μία τεράστια χωματερή πλαστικών σκουπιδιών. Πλαστικά αντικείμενα μίας χρήσης (σακούλες, μπουκάλια, ποτήρια κ.α.) βρίσκονται παντού, ακόμα κι εκεί που δεν φαίνονται, καθώς μπορούν να διασπαστούν σε μικροσκοπικά κομμάτια. Όλοι μας οφείλουμε να αλλάξουμε νοοτροπία, να μειώσουμε ριζικά το πλαστικό μίας χρήσης στη ζωή μας και να σώσουμε τη θάλασσα!
Έγραψε ο Γιώργος Νικολαΐδης.
